..Όλοι σκέφτονται τι δώρα θα κάνουν αυτές τις μέρες...

   π.Λίβυος

... Όλοι σκέφτονται τι δώρα θα κάνουν αυτές τις μέρες: βρες μια καρδιά στην μοναξιά και νιώσε την... Και είναι αιώνες τώρα που προσπαθεί ο Ηρώδης να σκοτώσει το παιδί μέσα μας...

... Κοιτώ τις φάτνες των πόλεων. Χαρούμενα σφριγηλά πρόσωπα, ζώα γελαστά και μυρωδάτα, στάχυα ξανθά και αμάραντα, φως και λαμπιόνια. Γελάω με το ψέμα. Γιατί μόνο έτσι δεν ήταν τα πράγματα εκείνη την νύχτα. Τελικά 2000 χρόνια πέρασαν κι ακόμη δεν μπορέσαμε να συγχωρήσουμε στον Θεό μας, ότι γεννήθηκε σε στάβλο. Μας τσακίζει η ταπείνωση του... Είναι γιατί Εκείνος ερωτεύεται και δεν υπηρετεί την εικόνα του.

…Μόλις είχα τελειώσει την Θεία Λειτουργία. Πήρα ένα καφέ στο χέρι και περπάτησα σε βρεγμένους μοναχικούς δρόμους. Τα βήματα των περαστικών είχαν ασελγήσει πάνω στις πέτρες και η βροχή είχε πεισμώσει να ξεπλύνει τα σημάδια. Η κοπέλα άνοιξε την πόρτα της καφετέριας και πέταξε το σκυλί στο δρόμο. Μέσα σόμπες και ζεστασιά. Έξω βροχή και παγωνιά. Σταμάτησα και κοίταξα το σκυλί στα μάτια. Δακρυσμένο ζητούσε έλεος. Βλέμμα που ραγίζει.  Χαμήλωσα το κορμί μου. Άνοιξα το παλτό και χώθηκε στον κόρφο μου. Το αδέσποτο κι εγώ, είμαστε ένα. Ζητάμε την ίδια αγκαλιά!!! Σε λίγες ώρες θα κτυπούσαν οι καμπάνες των Χριστουγέννων. Έλα του είπα, έλα, απόψε γεννήθηκε η ευσπλαχνία».

http://logia-tou-aera.blogspot.gr/