menu

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΉ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΒΟΛΟΥ (30/19 )

Στιγμές συγκίνησης και κατάνυξης έζησαν όσοι συμμετείχαν στην εκδήλωση του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης 30 Οκτωβρίου στο χώρο υποδοχής του "Αχιλλοπούλειου" Νοσοκομείου Βόλου. Συγκεκριμένα, μια μεγάλη ομάδα εθελοντών του "Ε" με επικεφαλής τον π. Θεόδωρο Μπατάκα, Πρόεδρο του Δ.Σ. του Συλλόγου, τέλεσε την ακολουθία της Ιεράς Παράκλησεως του Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και με τη συμμετοχή ασθενών, συνοδών, νοσηλευτών, νοσοκόμων και άλλων επισκεπτών, υπέρ υγείας και ενίσχυσης των ασθενών και όλων των εργαζομένων στο μεγάλο Νοσηλευτικό Ίδρυμα της πόλεώς μας. Η κοινή προσευχή που έβγαινε με πόνο και πίστη από το στόμα πολλών ανθρώπων δημιούργησε μια ατμόσφαιρα κατάνυξης που γλύκανε την ψυχή όλων των συμπροσευχόμενων πιστών. Ρίγη συγκίνησης δημιούργησε, επίσης, και η παρουσία  του ιερού λειψάνου του Αγίου Λουκά που μετέφερε ο ιερέας της ομάδος από τον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Βόλου. Την ώρα δε που ετελείτο η ακολουθία στο ισόγειο - δίπλα στον εκθεσιακό χώρο που φιλοξενούσε υπέροχους πίνακες ζωγραφικής με θέμα το πρόσωπο του Αγίου Λουκά - μια ομάδα εθελοντών του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" επισκέφθηκε όλους τους θαλάμους των κλινικών του Νοσοκομείου και προσέφερε ΔΩΡΕΑΝ σ' όλους τους ασθενείς το βιβλίο: "ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΚΑ, ο προστάτης και θεραπευτής των ασθενών. Ο βίος και ο παρακλητικός κανών"(ΕΚΔΟΣΗ: "Εσταυρωμένος").

Ας βοηθήσουμε όλοι μας τον "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ", για  να συνεχιστούν οι ουσιαστικές κοινωνικές παρεμβάσεις του στην περιοχή μας, προς "δόξαν Θεού" και την στήριξη των εμπερίστατων συνανθρώπων μας.


Προσεχώς θα αναρτηθούν και άλλες φωτογραφίες από την εκδήλωση του "Ε"

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2018

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Α΄ΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ (Ομιλία του π. Θεοδώρου στη Σχολή Γονέων του Αγίου Νικολάου 29/10)

Νέα Αιμοδοσία από την Τοπική μας Εκκλησία

Μία ακόμη Αιμοδοσία διοργανώνει η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος, για την ενίσχυση της Τράπεζας Αίματος, την οποία διαθέτει, προκειμένου να συμβάλει στην αντιμετώπιση χρόνιων ή έκτακτων αναγκών ασθενών συνανθρώπων μας.
Η Αιμοδοσία, που γίνεται στο πλαίσιο της εορτής των Αγίων Αναργύρων, θα διεξαχθεί την Τετάρτη 31/10, από τις 6 έως τις 8μ.μ. στο προαύλιο του Ιερού Ναού Αγίων Αναργύρων Βόλου. 

Το Δ.Σ. του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ"
καλεί τα μέλη, τους εθελοντές και τους συνεργάτες του να στηρίξουν την μεγάλη αυτή προσπάθεια της Τοπικής μας Εκκλησίας.

"Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΒΟΛΟΥ (30/10)

Επ' ευκαιρία της παρουσίας στο Βόλο της μεγάλης και ενδιαφέρουσας Συλλογής ΠΙΝΑΚΩΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ του μεγάλου ζωγράφου Ευθυμίου Βαρλάμη (+), με θέμα τον Άγιο Λουκά, Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως και Προστάτη των εθελοντών του Σ.Σ.Κ. Βόλου ο "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ", στην αίθουσα υποδοχής του "Αχιλλοπούλειου" Νοσοκομείου Βόλου, το Δ.Σ. του Συλλόγου αποφάσισε να πραγματοποιήσει μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση με σκοπό την ενίσχυση των ασθενών, των συνοδών και όλων των εργαζομένων στο Νοσοκομείο Βόλου. 

Συγκεκριμένα, αύριο Τρίτη 30 Οκτωβρίου και ώρα 5η απογευματινή (στην αίθουσα υποδοχής του Νοσοκομείου Βόλου) θα τελεστεί η Ιερά Παράκληση στον Άγιο Λουκά από τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου. Κατά την ώρα της ιεράς ακολουθίας μια μεγάλη ομάδα εθελοντών του "Ε" θα επισκεφθεί όλους τους θαλάμους των κλινικών για να διανείμει ΔΩΡΕΑΝ στους ασθενείς το βιβλίο: "ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΚΑΣ. Ο προστάτης και θεραπευτής των ασθενών. Ο βίος και ο παρακλητικός κανών" (έκδοση "Εσταυρωμένος"). Η συμμετοχή στην εκδήλωση αυτή είναι ελεύθερη.

Να σημειωθεί δε πως το Δ.Σ. του "Ε" και οι εθελοντές του έχουν πραγματοποιήσει και άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις στο Νοσοκομείο Βόλου, στις κλινικές της περιοχής μας και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας. Πρόκειται για κοινωνικές παρεμβάσεις του "Ε" που αγγίζουν τις καρδιές πολλών εμπερίστατων συνανθρώπων μας.


Στον Βόλο η Παναγία Σουμελά (5/11)

Ιστορικό γεγονός για την Τοπική μας Εκκλησία συνιστά η έλευση στην πόλη μας της θαυματουργού Ιεράς Εικόνας τηςΠαναγίας Σουμελά, της προστάτιδας καί εφόρου του Ποντιακού Ελληνισμού, που φυλάσσεται στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα, στο όρος Βέρμιο, της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας.
Την σεπτή Εικόνα της Παναγίας της Σουμελά θα κομίσει την Δευτέρα 5/11, στις 5.30μ.μ., στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Βόλου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης & Καμπανίας κ. Παντελεήμων και θα την υποδεχθεί ο Σεβ.  Μητροπολίτης μας κ. Ιγνάτιος, επικεφαλής του Ιερού Κλήρου καί του φιλάγιου λαού της Μητροπόλεώς  μας.
Μετά την υποδοχή, θα ψαλεί Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός, προεξάρχοντος του Σεβ. κ. Παντελεήμονος, συγχοροστατούντος του Σεβ. κ. Ιγνατίου, μετά τον οποίο, στις 9μ.μ., θα τελεστεί το Μικρό Απόδειπνο.
Από την επομένη, Τρίτη 6/11 έως το Σάββατο 10/11 2018, θα τελείται καθημερινά Όρθρος καί Θεία  Λειτουργία από τις 7.30-9.30π.μ.. Στις  11π.μ. θα ψάλλεται Ιερά Παράκληση προς τήν  Παναγία Σουμελά, στις 6μ.μ. Εσπερινός καί οι Χαιρετισμοί στην Παναγία καί στίς 9μ.μ.  Μικρό Απόδειπνο.
Την Τετάρτη 7/11, στις 8.30μ.μ., θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία επί τη εορτή τής Συνάξεως των Παμμεγίστων Ταξιαρχών.
Την Κυριακή 11/11, θα τελεσθεί ο Όρθρος καί η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, μετά Θείου Κηρύγματος καί στίς 11.30 θα ψαλεί η  τελευταία Ιερά Παράκληση προς τήν Παναγία Σουμελά, μετά την οποία η  Ιερά Εικόνα θα αναχωρήσει για να ενθρονισθεί καί πάλι στην περίπυστη καί ιστορική Θεομητορική  της  καθέδρα.
Καθ’ όλη τή διάρκεια της παραμονής της Ιεράς Εικόνος, ο  Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Βόλου θα παραμένει ανοικτός, από τις 7π.μ. έως τις 10μ.μ.

Το πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών, επί τη ελεύσει και παραμονή της Παναγίας Σουμελά στον Βόλο, δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος imd.gr

Ιστορικό Εικόνας Παναγίας Σουμελά

Στις πλαγιές του Βερμίου, κοντά στο χωριό Καστανιά, βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της του Ιερού Προσκυνήματος "Ι.Μ. Παναγίας Σουμελά". Πρόκειται για μια προσπάθεια αναβίωσης της περίφημης ομώνυμης Μονής, τα ερείπια της οποίας σώζονται στο όρος Μελά, κοντά στην Τραπεζούντα του Πόντου.
Την πρωτοβουλία αυτή ανέλαβαν οι Πόντιοι, με πρωτεργάτη τον Φίλωνα Κτενίδη, ιδρυτή του Σωματείου «Παναγία Σουμελά», το 1950 και ήδη στις αρχές του 1951 άρχισε να υλοποιείται. Τον Αύγουστο μάλιστα του ίδιου έτους μεταφέρθηκε η εφέστια εικόνα της Παναγίας που ζωγράφισε ο ίδιος ο Ευαγγελιστής Λουκάς από το Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών, όπου και φυλάσσονταν.
Τό  προσκύνημα είναι πανελλήνιας ακτινοβολίας και πλήθη πιστών περνούν για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα, ενώ χιλιάδες χριστιανοί συρρέουν τις ημέρες της πανηγύρεως.

«Δύο λέξεις που θυμίζουν τη ζωή, τα μαρτύρια και τους αγώνες του Ποντιακού Ελληνισμού».
Η Εικόνα της Παναγίας κατά την παράδοση είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά. Αυτός ήταν ο άνθρωπος ο οποίος αποτύπωσε τη μορφή της Παναγίας πάνω σε ξύλο. Η εικόνα της Σουμελά μετά την κοίμηση του Ευαγγελιστού μεταφέρεται από τον μαθητή του Ανανία στην Αθήνα. «Στα τέλη του τετάρτου αιώνα (386 μ.Χ.) πέταξε η «Αθηνιώτισσα» Παναγία για το όρος Μελά του Πόντου».
Με εντολή και προτροπή της Παναγίας οι πρώτοι οικίτορες μετά την Παναγία του όρους Μελά του Πόντου είναι οι Βαρνάβας και Σωφρόνιος οι και κτήτορες της Ιεράς Μονής Της. Από το 386 μ.Χ. έως το 1922 μ.Χ. ζει στον ηρωικό και συνάμα μαρτυρικό Πόντο η Παναγία. «Απίστευτα γεγονότα συμπορεύονται με τη ζωή της Σουμελιώτισσας Πίσω από τα γεγονότα αυτά αισθάνεται κανείς την αγωνία και τον αγώνα της Σουμελιώτισσας που πασχίζει πώς να προστατέψει την πίστη και το γένος και να διατηρήσει αναλλοίωτη την Ελληνορθόδοξη ταυτότητά του και άσβεστη την εθνική και ιστορική του μνήμη».
«Ήρθαν όμως πιο δύσκολες, πιο τραγικές μέρες με τον ξεριζωμό (1922-1924). Τίποτε δεν μπόρεσε να ματαιώσει τον επάρατο ξεριζωμό Με τον ξεριζωμό, η Σουμελιώτισσα τάφηκε, με κοπετούς και θρήνους, από τους τελευταίους μοναχούς Της, στα αγιασμένα χώματά Της. Δέκα χρόνια θαμμένη Η απεριόριστη αγάπη των ξεριζωμένων και η λαχτάρα τους να ξαναπροσκυνήσουν την εικόνα Της, θέριευε την ελπίδα της απελευθέρωσής Της Η πίστη και η τόλμη έφεραν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα ήρθαν στο φως η Εικόνα, ο πολύτιμος Σταυρός με το Τίμιος Ξύλο και το χειρόγραφο Ευαγγέλιο, που ήταν θαμμένα κοντά στο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας» και το 1931 επιστρέφουν στην Ελλάδαστο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών. «Είκοσι χρόνια μουσειακό αντικείμενο. Η Παναγία και πάλι φώτισε ένα νοσταλγό Και η φαεινή εκείνη ιδέα του Φ. Κτενίδη δεν άργησε να γίνει πραγματικότητα η Εικόνα παραδόθηκε στο Σωματείο «Παναγία Σουμελά» και το 1952 ενθρονίστηκε, με κάθε επισημότητα στην καινούργια Της βίγλα, πάνω στο υψίπεδο του Βερμίου Κανείς δεν ήταν δυνατόν να υποψιαστεί ότι η Παναγία Σουμελά σε λίγα μέσα χρόνια θα γινόταν Πανελλήνιο Προσκύνημα με παγκόσμια φήμη».
Η Παναγίας Σουμελά εορτάζει στις 15 Αυγούστου, ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
«Τα παραπάνω αποσπάσματα είναι από τα κείμενα του μακαριστού προέδρου του Ιδρύματος ¨Παναγία Σουμελά¨ +Παναγιώτη Τανιμανίδη».


Εκ του Γραφείου Τύπου

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018: ΕΛΕΙΨΑΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ ΜΑΣ

Σήμερα, για μια ακόμη φορά, γιορτάσαμε την 28η Οκτωβρίου με τη Θεία Λειτουργία, τη δοξολογία, την κατάθεση στεφάνων και την παρέλαση. Πολλοί εξ ημών νοιώσαμε ιερό δέος ακούγοντας τα ιερά γράμματα της Εκκλησίας μας που μιλούσαν για την Αγία Σκέπη της Παναγίας μας που ήταν και η πραγματική αιτία της νίκης των Ελλήνων κατά των κατακτητών. Παλαιότερα αυτή τη ημέρα, όπως και σε κάθε άλλη εθνική εορτή, όλα τα σπίτια, τα δημόσια κτίρια και τα μαγαζιά τοποθετούσαν στην πρόσοψη και στα μπαλκόνια τους την Ελληνική σημαία με τον Τίμιο Σταυρό. Όσο περνούν τα χρόνια παρατηρούμε πως οι Έλληνες αποφεύγουν να υψώνουν την ΣΗΜΑΙΑ. Ισως διότι δεν το θεωρούν αναγκαίο. Κι όμως, και εξ αιτίας αυτού του φαινομένου, ξεθωριάζει μέσα από τις καρδιές των νέων μας η έννοια της ΠΑΤΡΙΔΑΣ, αφού η Ελληνική Σημαία είναι το μεγάλο και ηχηρό σύμβολό της. 

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2018

Οι Ιερόπαιδες της Δημητριάδος τίμησαν την μνήμη του Προστάτου τους Αγίου Νέστορος

Με την συμμετοχή εκατό και πλέον Αναγνωστών και Ιεροπαίδων, αλλά και πλήθους κόσμου, τιμήθηκε απόψε, κατά την διάρκεια του Μεθεορτίου Εσπερινού, στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Βόλου, η μνήμη του Αγίου Νέστορος, ο οποίος ανακηρύχθηκε, επ’ εσχάτων, Προστάτης της χορείας των παιδιών, που διακονούν στο ιερό Βήμα.
Στον Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ο οποίος τέλεσε και την Χειροθεσία εις Αναγνώστη του μαθητού Εμμανουήλ Ματθαίου.
Στην ομιλία του ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στην μεγάλη οικογένεια των Ιεροπαίδων της Μητροπόλεώς μας και κάλεσε τα παιδιά να νιώσουν μέλη της και να βιώσουν την θαλπωρή της. Μίλησε στα παιδιά για τον Προστάτη τους Άγιο Νέστορα, ένα νέο παιδί της Θεσσαλονίκης, που γνώρισε τον Άγιο Δημήτριο, συνέδεσε την ζωή του μαζί του, γνώρισε από εκείνον τον Χριστό και αγάπησε την αλήθεια του Ευαγγελίου. 

Ο Σεβασμιώτατος θύμισε την αναμέτρηση του Νέστορος με τον θηριώδη Λυαίο και την νίκη του, «που επιτεύχθηκε χάρη στην πίστη του στον Χριστό, μια πίστη που εμπνεύστηκε από τον κατηχητή του Δημήτριο. Η νίκη του ήταν νίκη κατά της ειδωλολατρικής αλαζονείας, ενώ έδωσε θάρρος και υπομονή στους διωκόμενους Χριστιανούς της Θεσσαλονίκης. Τόσο ο Νέστορας, όσο και ο Δημήτριος, έκτοτε κοσμούν το μαρτυρολόγιο της Εκκλησίας μας και το παράδειγμά τους είναι διαρκές στον  αγώνα των χριστιανών σήμερα, κυρίως των νέων, να νικήσουν τον Λυαίο της εποχής μας, το πνεύμα του κόσμου. Η λογική της εποχής λοιδορεί την πίστη, πολεμάει τους αγωνιστές, τους παροτρύνει στην κοσμικότητα και επιδιώκει να πείσει ότι είναι μάταιο και περιττό να ανήκει κανείς στον Χριστό. Όμως, εσείς ανήκετε σε μια μεγάλη οικογένεια, που λέγεται Εκκλησία του Χριστού και η ενορία σας είναι το σπίτι σας. Πατέρας είναι ο Ιερέας, αδέλφια σας είναι όλοι οι πιστοί. Αυτή είναι η δύναμή σας. Μην ντραπείτε, λοιπόν, να διακηρύξετε ποιοι είστε. Είναι τιμή και καύχημα να είναι κανείς του Χριστού σ’ αυτή την εποχή. Γίνετε οδηγοί και Νέστορες σύγχρονοι των ενοριών σας, καλώντας τους συμμαθητές σας να ακολουθήσουν τον δρόμο σας». Ο Σεβασμιώτατος ζήτησε από τα παιδιά να κρατηθούν γερά στο σκάφος της Εκκλησίας και να εμπιστευθούν το θέλημα του Θεού στην ζωή τους. Ευχαρίστησε τους Ιερείς που συνόδευσαν τα παιδιά από τις ενορίες τους, για το έργο που επιτελούν στις ψυχές τους και τους θύμισε ότι λειτουργούν πάντα ως πρότυπά τους.

Ευχαρίστησε, επίσης και συνεχάρη τον Αρχιμ. Νικηφόρο, από την ενορία του Αγίου Γεωργίου Λαρίσης, ο οποίος βρέθηκε στον Ναό του Αγίου Δημητρίου, μαζί με την εξαιρετική φιλαρμονική της ενορίας του, προκειμένου να συμμετάσχει στην πανήγυρη και να στολίσει την λιτάνευση, που ακολούθησε, της ιεράς Εικόνος και του ιερού Λειψάνου του Αγίου Δημητρίου, καθώς και της Παναγίας της Καναλιώτισσας, που τις ημέρες αυτές φιλοξενείται στον Ναό. Τέλος, ζήτησε από τον λαό μας να προσεύχεται για τα παιδιά της Εκκλησίας, προκειμένου να βρίσκονται πάντα κάτω από την σκέπη του Θεού, για ν’ αντέξουν στους πειρασμούς και στην πολεμική του κόσμου.
Εκ του Γραφείου τύπου της Ι.Μ.Δ.

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

''Διχασμένοι Αυτοκέφαλοι η Ενωμένοι Αδελφοί;''

Του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου
Τοὺς τελευταίους μῆνες γινόμαστε μάρτυρες μιᾶς πολὺ ἐπικίνδυνης καὶ κατὰ τὰ φαινόμενα ἀδικαιολόγητης κρίσης ποὺ ξέσπασε στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀφορμὴ ἡ ἐπικείμενη ἐκχώρηση αὐτοκεφαλίας στὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἢ μᾶλλον ἡ δημιουργία αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας στὴν Οὐκρανία.
Φαίνεται πὼς οἱ διορθόδοξες σχέσεις ἀποτελοῦν μείζων πρόβλημα στὶς μέρες μας καὶ ἐνῶ ἐπιδιώκεται ἡ ἑνότητα μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, οἱ Ὀρθοδόξοι ὁμολογοῦν μὲν τὴν μεταξύ τους ἀγάπη, ἀλλὰ τὴν ἀποδομοῦν στὴ ζωή τους• διακηρύσσουν τὸν σύνδεσμο τῆς μεταξύ τους κοινωνίας, ἀλλὰ ἐπιβεβαιώνουν τὸ ἀντίθετο.
Καὶ ὁ πιστὸς λαὸς ἀντικρύζει τὶς κορυφές του νὰ διαπληκτίζονται μὲ νομικίστικες ἐπιχειρηματολογίες καὶ ἀντὶ νὰ ἑνώνουν τοὺς πιστοὺς νὰ δημιουργοῦν στρατόπεδα ὀπαδῶν καὶ ὁμάδες ἀντιμαχoμένων ὑποστηρικτῶν. Τί κρῖμα! Σὲ ὅλη αὐτὴ τὴ διαμάχη ὑπάρχει μία πρόφαση καὶ μία αἰτία.
Πρόφαση εἶναι ἡ ἀνάγκη γιὰ αὐτοκεφαλία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. Καὶ αἰτία τὸ δικαίωμα τῆς ἐκχώρησής της. Σὲ ποιὸν ἀνήκει, ποιὸς τὸ ἔχει.
Οἱ λέξεις ποὺ ἀκοῦμε νὰ ἐπικαλοῦνται οἱ ἐμπλεκόμενες Ἐκκλησίες εἶναι ἱστορικὰ προνόμια, δικαιώματα καὶ κανόνες. Δυστυχῶς, αὐτὸ ποὺ δὲν ἀκοῦμε εἶναι τὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ πρῶτο ἐρώτημα εἶναι• εἶναι ἆραγε τόσο ἀναγκαία πνευματικὰ ἡ αὐτοκεφαλία; Καὶ ἂν ναί, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ περιμένει λίγο ἀκόμη;
Ὑπάρχει καὶ ἕνα δεύτερο• εἶναι τόσο σημαντικὰ τὰ δικαιώματά μας ποὺ πρέπει νὰ τὰ ὑπερασπιζόμαστε ἀγνοῶντας ἢ καὶ πολεμῶντας τοὺς ἀδελφούς μας ἢ καὶ διακόπτοντας τὴν χιλιόχρονη κοινωνία μας μαζί τους;
Καὶ τρίτον• ἡ ἐπίκληση τῶν ἱστορικῶν δικαιωμάτων καὶ τῶν κανόνων εἶναι πιὸ σημαντικὴ ἀπὸ αὐτὴν τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου;
Ἡ Κωνσταντινούπολη πλέον ἀποκαλεῖ τοὺς ὡς τώρα ἀδελφοὺς τῆς Ρωσίας «φίλους», αὐτοὶ δὲ ἀρνοῦνται νὰ ὁμολογήσουν τὴν οἰκουμενικότητα τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Ἔτσι γκρεμίζονται τὰ πιὸ βασικὰ θεμέλια τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας• ἡ ἀδελφοσύνη, ἐκφραστὴς τῆς ὁποίας εἶναι ἡ πανορθόδοξη κοινωνία, καὶ ἡ οἰκουμενικότητα, ἐγγυητὴς τῆς ὁποίας εἶναι, κατὰ τοὺς κανόνες καὶ τὴν ἱστορικὴ παράδοση, ἡ Κωνσταντινούπολη.
Α. Στὴν πραγματικότητα, ἡ αὐτοκεφαλία τῆς Οὐκρανίας δὲν ἀποτελεῖ τόσο ἐπείγουσα ἀνάγκη ὅσο δικαίωμα καὶ πείσμονα πολιτικὴ ἀπαίτηση. Ἀντίθετα, ἡ ἑνότητα τῶν Ἐκκλησιῶν ἀποτελεῖ ἀδήριτη ἀνάγκη καὶ ἀδιαπραγμάτευτη εὐαγγελικὴ ἐπιταγή. Τί ἔχει ἆραγε μεγαλύτερη σημασία, τὸ αὐτοκέφαλο μιᾶς τοπικῆς ἐκκλησίας ἢ ἡ ἑνότητα ὅλων «εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν»;
Αὐτοὶ δὲ ποὺ ζητοῦν τὴν αὐτοκεφαλία ποιοί εἶναι; Εἶναι δυνατὸν ἕνας ἀμφιβόλου πνευματικοῦ ὑποβάθρου κοσμικὸς Πρόεδρος καὶ ἕνας προβληματικῆς ἐκκλησιολογικῆς εὐαισθησίας, μέχρι τώρα ἀπορριπτέος ὡς σχισματικός, αὐτοανακηρυχθεὶς «Πατριάρχης», νὰ εἶναι τὰ κατάλληλα πρόσωπα προκειμένου νὰ ἐκφράσουν τὴν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ἀνάγκη, τὴ βούληση τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν ἀναστεναγμὸ τῆς Ἐκκλησίας στὴν Οὐκρανία;
Καὶ ἂν δὲν θέλουμε νὰ ἀκούσουμε τὴ φωνὴ αὐτῶν ποὺ ἀντιστέκονται στὴν αὐτοκεφαλία, πῶς μποροῦμε νὰ στηρίζουμε τὶς ἐλπίδες μας γιὰ ἑνότητα σὲ αὐτοὺς ποὺ ἤδη ἔχουν προκαλέσει μακροχρόνιο σχίσμα καὶ γιὰ χρόνια φιλοξενοῦν ὅλους τοὺς ἀδέσποτους καθηρημένους παλαιοημερολογίτες τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου καὶ ὄχι μόνον;
Ἂν ὁ Φιλάρετος εἶχε ἐκλεγεῖ Πατριάρχης Μόσχας τὸ 1990, ποὺ τόσο τὸ ἐπιδίωξε, ἀλλὰ δὲν τοῦ βγῆκε, θὰ ζητοῦσε σήμερα νὰ γίνει Μητροπολίτης τῆς αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας; Καὶ ἂν ναί, ἀπὸ ποιόν; Ἀπὸ τὴ Σύνοδο τῆς Μόσχας, τῆς ὁποίας ὁ ἴδιος θὰ προήδρευε ἢ ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη ποὺ σήμερα ψευτοσέβεται καὶ στὴν ὁποία δῆθεν ὑποκλίνεται;
Β. Στὴ χριστιανικὴ λογικὴ δὲν ἔχει δίκιο αὐτὸς ποὺ βλέπει μόνο τὰ δικά του δικαιώματα. Δίκιο ἔχει αὐτὸς ποὺ τὰ προστατεύει μὲν διατηρῶντας ὅμως καὶ τὴν ἰσορροπία τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης, τῆς ὑπομονῆς, τῆς συγχώρησης, τῆς συμφιλίωσης, διότι μόνον ἔτσι προστατεύονται τὰ «δικαιώματα» τοῦ Θεοῦ. Ἐξ ἄλλου ἡ σωτηρία μας βασίζεται στὴ μεγαλύτερη ἀδικία: «κατάρα λέλυται καταδίκης δικαίας ἀδίκῳ δίκῃ τοῦ δικαίου κατακριθέντος». Εὐτυχῶς ποὺ ὁ Κύριος δὲν ἐπικαλέσθηκε τὸ δίκαιο καὶ τὰ δικαιώματά Του!
Στὴν παροῦσα φάση, ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος τῆς αὐτοκεφαλίας τῆς Οὐκρανίας γίνεται στὴ βάση τῶν δικαιωμάτων αὐτῶν ποὺ τὴν ἐκχωροῦν, δηλαδή τοῦ Φαναρίου καὶ τῆς Μόσχας, τῆς ἱστορικῆς ἢ πολιτικοοικονομικῆς δυνάμεως καὶ ὄχι τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου ἢ ἔστω τῆς ὑφισταμένης ἐκκλησιαστικῆς ἀνάγκης στὴν Οὐκρανία. Ἐκτὸς τούτου, στὸν ὁρίζοντα διακρίνεται τὸ περίγραμμα ἰσχυρῶν πολιτικῶν σκοπιμοτήτων, ὁδηγιῶν καὶ πιέσεων. Καὶ ἀπὸ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο ἔχει μείνει μόνο τὸ… ἐξώφυλλο.
Γ. Ἀλήθεια, τί σχέση μπορεῖ νὰ ἔχουν ὅλα αὐτὰ μὲ τὴ λογική τοῦ Ἐσταυρωμένου Θεοῦ, μὲ τὸ ἦθος τῶν Μακαρισμῶν καὶ τῆς ἐπὶ τοῦ Ὄρους Ὁμιλίας, μὲ τὸ λέντιο τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, μὲ τὶς ὑποθῆκες τοῦ Κυρίου περὶ τῆς διακονίας καὶ τῆς τιμημένης θέσης τοῦ ἐσχάτου, μὲ τὴν Ἀρχιερατικὴ Προσευχὴ τοῦ Κυρίου «ἵνα πάντες ἓν ὦσι», μὲ τὴ διδαχὴ καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ θείου Παύλου, μὲ τὰ κηρύγματα ποὺ ἀκοῦμε κάθε Κυριακὴ καὶ τὶς ἐγκυκλίους ποὺ ἐξαπολύονται στὶς μεγάλες γιορτές; Εἶναι δυνατὸν ἡ ἐφαρμογὴ τῶν κανόνων νὰ καταργεῖ τὸ Εὐαγγέλιο;
Ποιός μπορεῖ νὰ καταλάβει πῶς εἶναι δυνατόν χιλιόχρονες ἀδελφὲς ἐκκλησίες τοῦ Χριστοῦ νὰ ἐπιχαίρονται ἀνακαλύπτοντας ἡ μία τὶς ἐκτροπὲς καὶ τὰ λάθη τῆς ἄλλης; Μήπως ἡ ἔνταση ποὺ ζοῦμε τώρα σημαίνει πὼς δὲν ἀγαπηθήκαμε σωστὰ στὸ παρελθόν; Πῶς δικαιολογεῖται τὰ στόματα τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν μας στεντορίᾳ τῇ φωνῇ νὰ ὑποστηρίζουν τὸν διαχριστιανικὸ καὶ διαθρησκειακὸ διάλογο καὶ νὰ ἀρνοῦνται τὴν μεταξύ τους ἐπικοινωνία; Γιατί ἀδυνατοῦν νὰ παραδεχθοῦν οἱ μὲν ὅτι μπορεῖ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ νὰ φωτίζει λίγο διαφορετικὰ καὶ τὴν ἄλλη πλευρά; Εἶναι δυνατὸν ὅλος ὁ φωτισμὸς νὰ εἶναι μαζί μας καὶ καμία ἀκτῖνα νὰ μὴν φωτίζει καὶ τοὺς ἄλλους μέχρι τώρα ἀδελφούς μας; Ποιά σὲ τελικὴ ἀνάλυση ἡ σημασία τῆς λέξης κοινωνία, ἂν δὲν συμπεριλαμβάνει καὶ τὴν ἀμοιβαία κατανόηση;
Ἢ πῶς συμβαίνει νὰ μὴν ὑπολογίζουν τὶς ὀλέθριες συνέπειες ἑνὸς ἐπαπειλούμενου σχίσματος; Τί φταῖνε ἆραγε οἱ ἁπλοὶ πιστοὶ καὶ ἀποκλείονται ἀπὸ τὴ χάρι τῶν προσκυνημάτων τῶν ἄλλων; Γιατί οἱ Ρῶσοι πιστοὶ νὰ στερηθοῦν τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ τὴν Πάτμο καὶ οἱ Ἑλληνόφωνες τὸν Ἅγιο Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ, τὰ Σπήλαια τοῦ Κιέβου, τὸ Βάλαμο καὶ τὴ χάρι τῶν Ρώσων νεομαρτύρων; Δὲν εἶναι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ παγκόσμια γιὰ νὰ τὴν μοιράζονται ὅλοι; Ὅταν μᾶς ἑνώνει ἡ κοινὴ πίστη καὶ τὸ δόγμα, πῶς νὰ δικαιολογηθεῖ ἡ διαίρεση στὴ βάση μιᾶς διοικητικῆς ἀσυμφωνίας;
Τελικά, τὸ εὐαγγέλιο τῆς ἀγάπης, τῆς συγχώρησης, τῆς ἑνότητος γιὰ ποιούς γράφηκε καὶ γιατί; Ἐμᾶς ἆραγε καὶ τὶς προκλήσεις τῆς ἐποχῆς μας δὲν μᾶς ἀφορᾶ;
Δ. Ἐπιπλέον, ἡ Ὀρθόδοξη ὁμολογία μας στὴ Διασπορὰ ἢ στὶς χῶρες τῆς ἱεραποστολῆς ποιά θὰ εἶναι; Ποιόν Χριστὸ θὰ κηρύξουμε καὶ θὰ ὁμολογήσουμε; Αὐτὸν ποὺ «εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε», ἀλλὰ καταργοῦμε τὸν λόγο Του μὲ τὴ ζωή μας, ἢ Αὐτὸν ποὺ δὲν κατάφερε νὰ ἑνώσει δυὸ χιλιάδες τώρα χρόνια οὔτε τοὺς πιστούς Του; Ἡ ἱκανοποίηση τοῦ κατορθώματος τῆς αὐτοκεφαλίας εἶναι σύντομη καὶ τῶν ὀλίγων. Ὁ σκανδαλισμὸς τῶν πιστῶν καὶ τοῦ κόσμου εἶναι ἀπροσμέτρητος καὶ γενικευμένος. Ἡ ἁμαρτία τοῦ σχίσματος ἀθεράπευτη καὶ ἀσυγχώρητη.
Ε. Ἀλλὰ καὶ ἡ Μόσχα εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιτιμᾶ τοὺς κληρικοὺς καὶ πιστούς της ποὺ κοινωνοῦν στὸ Ἅγιον Ὄρος ἢ στὴν Πάτμο ἢ ἐνδεχομένως ἀργότερα στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ στὴν Ἑλλάδα; Εἶναι δυνατὸν ἡ θεία κοινωνία νὰ γίνεται μοχλὸς πολιτικῆς πίεσης καὶ ἐκβιασμοῦ; Δηλαδὴ χίλια χρόνια μυστηρίου αὐτὸ καταλάβαμε; Θὰ μπορούσαμε νὰ κατανοήσουμε τὴν προσωρινὴ διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου στὸ ἐπίπεδο τῶν Πατριαρχῶν, ἐνδεχομένως ὡς ἔνδειξη ἔντονης διαμαρτυρίας, ἀλλὰ ὄχι καὶ τὴ διακοπὴ τῆς κοινωνίας τῶν πιστῶν. Δὲν μπορεῖ ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία, ἀντὶ νὰ ὁδηγεῖ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ στὰ ἁγιάσματα, νὰ τὸν ἀποξενώνει ἀπὸ τὴ χάρι. Ἀντὶ νὰ ἀποδυναμωθεῖ ἡ πίστη τοῦ λαοῦ, δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἐνισχυθεῖ μήπως καὶ συνετίσει τοὺς ἡγέτες του;
Ἐλπίζουμε ὁ Πατριάρχης μας νὰ ἀνοίξει τόσο τὴν οἰκουμενική του ἀγκαλιά, ὥστε νὰ χωρέσει καὶ τοὺς Ρώσους. Ἀλλὰ καὶ δὲν θὰ μπορέσουν νὰ ἑνωθοῦν ἐκκλησιαστικὰ μεταξύ τους οἱ Οὐκρανοί, ἂν δὲν μάθουν μέσα στὴν Ἐκκλησία νὰ συγχωρήσουνε τοὺς Ρώσους καὶ νὰ ἑνωθοῦν μαζί τους. Ἡ Ἐκκλησία τότε εἶναι Ἐκκλησία ὅταν καταργεῖ τοὺς ἐχθρούς. Ὁ λόγος τοῦ προσφάτως ἀνακηρυχθέντος ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἁγίου, τοῦ Ὁσίου Ἀμφιλοχίου τοῦ νέου τοῦ ἐν Πάτμῳ, εἶναι τόσο ἐπίκαιρος ὅσο ποτέ: «Θέλετε νὰ ἐκδικηθεῖτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς πειράζουν; ἡ καλύτερη ἐκδίκηση εἶναι ἡ ἀγάπη. Μεταποιεῖ καὶ τὰ θηρία ἀκόμη ἡ ἀγάπη».
Περιμένουμε ὅμως νὰ καταλαβαίνουν καὶ οἱ ἅγιοι πατέρες μας στὴ Ρωσία, ποὺ ἐπικαλεῖται ὁ λαὸς τὶς εὐχές τους στὸ τέλος κάθε ἀκολουθίας, ὅτι ἂν ἐνεργήσουν ταπεινὰ καὶ ὄχι κατακτητικὰ θὰ ἑνώσουν τὴν Ἐκκλησία καὶ μαζὶ μὲ τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ θὰ κερδίσουν καὶ τὶς καρδιὲς ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων. Δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ γίνουν κοσμικὰ ἡ «Τρίτη Ρώμη», ἀλλὰ πνευματικὰ ἡ «Πρώτη καὶ Ἁγία Μόσχα». Νὰ γίνουν πρῶτοι στὶς καρδιές μας.
Μαζί μὲ τὸ ἄρωμα τῆς ἐμπειρίας τοῦ πρόσφατου σκληροῦ διωγμοῦ τους καὶ τὴ χάρι τοῦ νέφους τῶν νεομαρτύρων τους, περιμένουμε νὰ προσφέρουν στὴν Ἐκκλησία μας καὶ τὴν εὐώδη μαρτυρία τῆς ἑνότητος. Ὅσο κακὸ εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια τοῦ μικροῦ καὶ τοῦ ἀδύνατου, τόσο μεγάλο εἶναι ἡ ταπεινὴ σοφία τοῦ ἰσχυροῦ καὶ τοῦ μεγάλου. Αὐτὸ ἔχουμε ἀνάγκη ὅλοι μας, διότι σὲ τελικὴ ἀνάλυση, δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει ποιὸς ἔχει τὴ δύναμη ἢ τὸ δίκιο μὲ τὸ μέρος του, ἀλλὰ ποιὸς ἐνεργεῖ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ μεταφέρει τὴ χάρι Του.
Ἡ θεόπνευστη προτροπὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «Εἰ δὲ ἀλλήλους δάκνετε καὶ κατεσθίετε, βλέπετε μὴ ὑπ᾿ ἀλλήλων ἀναλωθῆτε» (Γαλ. ε΄ 15) ἴσως δείχνει τὸν δρόμο ὅλων μας. Στὶς ἐκκλησιαστικὲς συγκρούσεις μεταξὺ ἀδελφῶν δὲν ὑπάρχουν κερδισμένοι. Ὅλοι εἶναι ἡττημένοι. Ἀντίθετα, ὅταν συμφιλιωνόμαστε, δὲν ὑπάρχουνε χαμένοι. Ὅλοι εἶναι εὐλογημένοι.
Ἐδῶ τὰ βρῆκε ἡ Βόρεια Κορέα μὲ τὴ Νότια καὶ δὲν μποροῦμε νὰ τὰ βροῦμε ἐμεῖς ποὺ καθημερινὰ προσευχόμαστε μὲ τὸ «Πάτερ ἡμῶν» στὴν καρδιὰ καὶ τὰ χείλη μας;
Διάπυρη προσευχή μας εἶναι νὰ δώσει ὁ Κύριος «σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν» καὶ νὰ μᾶς «ἐξαγάγῃ» σύντομα εἰς μετάνοιαν καὶ «εἰς ἀναψυχήν». Ἀμήν.
ΠΗΓΗ:http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/24589-mesogaias-nikolaos-dixasmenoi-autokefaloi-i-enomenoi-adelfoi

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

ΔΥΟ ΝΕΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ (25/10)

Σήμερα το πρωί (Πέμπτη 25/10), πραγματοποιήθηκαν δύο (2) ακόμη ανθρωπιστικές αποστολές στην περιοχή της Αττικής:  ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΥΛΑΚΗ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ και "ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ". Το Κέντρο Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος (ΚΕ.Δ.Α.Β.) - Παράρτημα του Σ.Σ.Κ. Βόλου "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" - και οι εθελοντές του οργάνωσαν και πραγματοποίησαν ένα ταξείδι στην Αττική μεταφέροντας ικανές ποσότητες ένδυσης (για βρέφη, παιδιά και γυναίκες) για κρατούμενες γυναίκες και παιδιά πολυτέκνων, απ΄όλη την Ελλάδα. Η συνεργασία της Τοπικής μας Εκκλησίας και του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" με οργανωμένες κοινωνικές (κρατικές ή ιδιωτικές) δομές της πατρίδος μας έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση των εμπερίστατων αδελφών μας, όπου κι αν κατοικούν. 

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" (27/10)

"Η Ελλάς σβήνει…"

Ύψιστο ζήτημα μίας χώρας είναι η φυσική της υπόσταση, δηλαδή των πολιτών της. Το δημογραφικό είναι διαχρονικά το υπ’ αριθμόν ένα εθνικό θέμα για κάθε κράτος. Είναι κεφαλαιώδους σημασίας η δυναμική του πληθυσμιακού συσχετισμού με γείτονες, φίλους, συμμάχους και εχθρούς. Δυστυχώς δεν είναι σχήμα λόγου ότι η Ελλάς φαίνεται να αργοσβήνει. Είναι η οδυνηρή πραγματικότητα των δημογραφικών δεδομένων, τα οποία αν δεν ανατραπούν σύντομα, προμηνύουν ένα ζοφερό μέλλον.

Το δημογραφικό τα τελευταία 50 χρόνια.

Από το 1960 μέχρι σήμερα οι θάνατοι αυξάνονται με γραμμικό και προβλέψιμο ρυθμό περίπου 1000 επιπλέον ανά έτος. Οι γεννήσεις όμως διατρέχουν μία πορεία ανωμάλου δρόμου με αρκετές και ευδιάκριτες διακυμάνσεις, οι οποίες σχετίζονται και με τις εν γένει πολιτικές συνθήκες.
Την περίοδο 1961-1968 αυξανόταν σταθερά από 150 στις 163 χιλιάδες τον χρόνο, παρόλο που τότε  υπήρξε και ένα μεταναστευτικό κύμα προς ευρωπαϊκές χώρες. Την περίοδο της δικτατορίας 1968-1973 μειωνόταν σταδιακά από τις 163 στις 137 χιλιάδες (πτώση 16% σε 7 χρόνια), ενώ αμέσεως μετά σταθεροποιήθηκαν με μία ελαφρά ανάκαμψη ως τις 148 χιλιάδες το 1980.
Την περίοδο 1980-1989, δηλαδή κατά την ώσμωση του καταναλωτισμού και της αθεμελίωτης ευμάρειας της ελληνικής κοινωνίας μεωνόταν σταθερά από τις 148 στις 101 χιλιάδες (31% πτώση σε 9 χρόνια). Κατόπιν σταθεροποιήθηκαν στο εύρος 100-103 για περίπου 13 χρόνια ως το 2002.
Από τότε, υπήρξε μία ελαφρά αύξηση ως το 2009 και έφτασαν στις 118 χιλιάδες. Ίσως η αιτία να ήταν τα πρώτα κύματα μετανάστευσης της προηγούμενης αλλά και εκείνης της δεκαετίας. Το 2009 περάσαμε στην τρέχουσα φάση της οικονομικής κρίσης με ραγδαία πτώση των γεννήσεων προς τις 92 χιλιάδες (πτώση 21% σε 7 χρόνια) και η καθοδική πορεία να φαίνεται εκ πρώτης όψεως ασταμάτητη.
Το ζωτικής σημασίας εθνικό θέμα του δημογραφικού προβλήματος της Ελλάδος δεν φαίνεται να απασχολεί καμία ελληνική ηγεσία, ούτε την κοινή γνώμη. Ελάχιστες ήταν οι κινήσεις άμβλυνσης της υπογεννητικότητας, κυρίως θεσμικού χαρακτήρα. Μοναδική εξαίρεση, με έμπρακτα και αξιοθαύμαστα μάλιστα αποτελέσματα, ήταν το επίδομα της Εκκλησίας της Ελλάδος το 1999 κατά την θητεία του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου για το μηνιαίο επίδομα τρίτου παιδιού στη Θράκη μέχρι την ηλικία των 12 ετών.
Όπως μας πληροφορεί η Ελευθεροτυπία (26.2.2003), οι Χριστιανικές οικογένειες με τρία παιδιά ήταν μόλις 105 το 1999, αλλά σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια οκταπλασιάστηκαν και ξεπέρασαν τις 800! Συνεπώς, είναι πράγματι δυνατόν να επιδράσει μία πολιτική ενίσχυσης των γεννήσεων σε κατάλληλες συνθήκες.
Επιπλέον επιβάρυνση στο δημογραφικό είναι ότι πάνω από 400 χιλιάδες Έλληνες της γονιμότερης δεκαετίας της ζωής τους (30-40 ετών) έχουν αποδημήσει στο εξωτερικό λόγω της οικονομικής κρίσης τα τελευταία χρόνια. Το τρέχον αυτό μεταναστευτικό κύμα αναβάλλει τις γεννήσεις, λειτουργεί ως εθνική αιμορραγία διότι ορισμένοι δεν θα επιστρέψουν εύκολα πίσω και τελικά μεγεθύνει το δημογραφικό πρόβλημα. Την ίδια ώρα, οι νεότεροι είναι απελπισμένοι για τις δικές τους οικογενειακές προοπτικές έχοντας να αντιμετωπίσουν το σοβαρότερο για τους ίδιους πρόβλημα της επιβίωσης.
Δυσοίωνες λοιπόν οι προοπτικές. Όποτε και σε όποιο βαθμό ξεπεραστεί η οικονομική κρίση, όσο καλά συγκροτημένη και αν είναι η συλλογική ιδιοπροσωπεία των Ελλήνων, ο κίνδυνος του δημογραφικού αφορά στην ίδια τη φυσική υπόσταση της χώρας. Το ελειμματικό ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων είναι το μεγαλύτερο εθνικό θέμα.
έτοςΓεννήσειςΘάνατοιισοζύγιο γεννήσεων
1960157,23960,56396,676
1961150,71663,95586,761
1962152,29766,55485,743
1963148,36666,81381,553
1964153,22169,42983,792
1965151,56567,26984,296
1966154,70867,91286,796
1967162,90471,97590,929
1968160,40673,30987,097
1969154,11771,82582,292
1970144,98674,00970,977
1971141,15573,81967,336
1972140,91676,85964,057
1973137,55577,64859,907
1974144,09676,30367,793
1975142,29580,07762,218
1976146,58281,81864,764
1977143,75783,75060,007
1978146,60481,61564,989
1979147,99582,33865,657
1980148,14787,28260,865
1981140,95386,26154,692
1982137,29686,34550,951
1983132,62190,58642,035
1984125,74288,39737,345
1985116,49592,88623,609
1986112,82391,78321,040
1987106,40195,65610,745
1988107,56192,40715,154
1989101,65792,7208,937
1990102,25194,1528,099
1991102,62095,4987,122
1992104,08198,2315,850
1993101,79997,4194,380
1994103,76397,8075,956
1995101,495100,1581,337
1996100,718100,740-22
1997102,03899,7382,300
1998100,894102,668-1,774
1999100,643103,304-2,661
2000103,267105,219-1,952
2001102,282102,559-277
2002103,569103,915-346
2003104,420105,529-1,109
2004105,655104,942713
2005107,545105,0912,454
2006112,042105,4766,566
2007111,926109,8952,031
2008118,302107,97910,323
2009117,933108,3169,617
2010114,766109,0845,682
2011106,428111,099-4,671
2012100,371116,668-16,297
201394,134111,794-17,660
201492,149113,740-21,591
201591,847121,212-29,365
201692,898118,792-25,894
201788,553124,501-35,948
Τα στοιχεία προέρχονται από την Eurostat ως το 2015. Το 2016 από εδώ και το 2017 από εδώ
ΠΗΓΗ: http://www.antibaro.gr/article/16574?fbclid=IwAR2joEpQQbnjQmL2iSwfnAg0JN5743lCiNrSZRJjDSA5bdlh75KxLfwNbCg