menu

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ"


Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σ.Σ.Κ.Βόλου 
"Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ"
εύχεται ολόψυχα 
σ' όλους τους καλούς του συνεργάτες, 
τους εθελοντές, τα μέλη, τους δωρητές και τους φίλους του,

σ' όλους εκείνους που διακονεί: 
κρατούμενους, αποφυλακισθέντες, άστεγους, 
φυγόποινους, πρόσφυγες, μετανάστες, 
κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά, 
άπορες και μονογονεϊκές οικογένειες,

και 
σ' όλόκληρο τον κόσμο

Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ 2018
ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ & ΕΙΡΗΝΙΚΗ

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ 
ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΚΑΙ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΟΣ 
ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ, 
ΟΠΟΙΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ.

ΑΡΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ
ΔΟΞΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΩΝΤΑΣ 
ΤΟΝ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΑΔΕΛΦΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.


ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ ΟΙ ΕΥΧΕΣ
ΘΕΛΕΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ

"ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ": ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΞΕΝΩΝΑ "ΦΙΛΥΡΑ".


Σήμερα, παραμονή της πρωτοχρονιάς, ο Σ.Σ.Κ. Βόλου "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" πραγματοποίησε μία λιτή, αλλά πολύ όμορφη  εκδήλωση για τους 17 τροφίμους και τους εργαζόμενους του ΞΕΝΩΝΑ "ΦΙΛΥΡΑ"  (του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου). Επίσημος προσκεκλημένος ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. κ. Ιγνάτιος, ο οποίος ευλόγησε την παραδοσιακή βασιλόπιτα του "Ε" και συνεχάρη όλους τους ανθρώπους της κοινωνικής αυτής δομής για τις προσπάθειες που καταβάλουν στηρίζοντας τον αγώνα των τροφίμων του Ξενώνα,  με σκοπό την άμεση κοινωνικοποίησή τους.  Τον Σεβασμιώτατο συνόδευαν: ο Πρωτοπρ. Θεόδωρος Μπατάκας, Πρόεδρος του Δ.Σ. του "Ε", ο κ Λάμπρος Γιωτόπουλος, Αντιπρόεδρος και μια δεκαμελής αντιπροσωπεία των συνεργατών - εθελοντών του Συλλόγου. 
"Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ", προσέφερε ατομικά δώρα σε όλους τους παριστάμενους, ένα μεγάλο ξύλινο ποδοσφαιράκι για να ψυχαγωγούνται οι τρόφιμοι και το γεύμα της ημέρας. Το μεγαλύτερο δώρο για τους τρόφιμους του Ξενώνα ήταν η επίσκεψη των ανθρώπων της Τοπικής μας Εκκλησίας, οι οποίοι δεν τους θυμούνται μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά όλες τις ημέρες του έτους. Άλλωστε, και ο Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός, μίλησε για την σπουδαιότητα αυτών των επισκέψεων. 







Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2017

Ο ΒΟΛΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ (30/12/17)

Ο Βόλος είναι μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Ελλάδας. Τα συνδιάζει όλα: βουνό και θάλασσα. Ας ευχαριστούμε το Θεό για την μεγάλη Του δωρεά κι ας βοηθήσουμε ΟΛΟΙ να παραμείνει η πόλη μας, αλλά και η φύση της, καθαρή και όμορφη. 

ΤΟ 10ο ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟ Ν. ΙΩΝΙΑΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕ ΤΟΝ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ"

Για πολλοστή φορά, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές του 10ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Ιωνίας, ενίσχυσαν οικονομικά τον Σ.Σ.Κ. Βόλου "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ", προσφέροντας στο ταμείο του 96,15 Ε για τους σκοπούς του Συλλόγου. Τα χρήματα αυτά συγκεντρώθηκαν από το χριστουγεννιάτικο BAZAAR που πραγματοποίησε το Σχολείο. Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις δασκάλους και παιδιά να στηρίζουν τις κοινωνικές δομές της Τοπικής μας Εκκλησίας σε μια εποχή δύσκολη από κάθε άποψη. Συγχαρητήρια και θερμές ευχαριστίες στον κ. Τάσο Γούκο, Διευθυντή του Σχολείου αυτού, και στο πρόσωπό του σ' όλους τους συνεργάτες και τους μαθητές του 10ου Δημ. Σχολείου Ν. Ιωνίας.  

Η οικουμενική ακτινοβολία του Αγίου Όρους

Μια επίσκεψη στο περιβόλι της Παναγίας
ΗΤΑΝ ΑΠΟΓΕΥΜΑ όταν φθάσαμε με το γιατρό της αμερικανικής πρεσβείας στη Σιμωνόπετρα. Μετά από τη σύντομη τακτοποίηση στα «κελλιά» μας, χτύπησε το τάλαντο για τον εσπερινό, τον οποίο και παρακολουθήσαμε εγώ εύκολα, ο αμερικανός γιατρός υποθέτω δύσκολα. Ο ιερομόναχος της ακολουθίας, μετά το «Δι' ευχών», μας έκανε νόημα να μην απομακρυνθούμε. Πράγματι, αφού έβγαλε τα άμφια και φόρεσε τον μοναχικό σκούφο, μας κάλεσε σ έναν περίπατο μαζί του, έξω από το μοναστήρι.


Μπροστά πήγαινε ο μοναχός με τον Αμερικανό κι εγώ ακολουθούσα, παρακολουθώντας με κάποια έκπληξη τα γέλια και την ενθουσιώδη κουβέντα τους, όταν κατάλαβα ότι είχαν και οι δύο μεγαλώσει στο Λονγκ Άιλαντ της Β. Αμερικής, με κοινές μουσικές προτιμήσεις στα τραγούδια του Lou Reed και του Leonard Cohen. Ο πατήρ Μάξιμος, όπως ήταν το μοναστικό όνομα του ιερέα, συνέχισε να μοιράζεται με τον Αμερικανό και εμένα κομμάτια της ζωής του, ακόμα και τι τον ώθησε να γίνει μοναχός στο Άγιον Όρος: «Έγινα καθηγητής στο Harvard στα σαράντα μου, μου δώσανε ένα μεγάλο γραφείο με δερμάτινα έπιπλα - γνωρίζετε εσείς, κύριε Λινέ, έτσι δεν είναι;» Με ανοιχτό το στόμα απάντησα δειλά ένα «ναι» για να τον αφήσω να ολοκληρώσει τη διήγησή του. «Δεν περίμενα κάτι περισσότερο και αποφάσισα να παραιτηθώ από το Harvard και να προσπαθήσω να ζήσω πιο κοντά στο Θεό». Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο του Introduction to Maximos the Confessor, the Ambigua (Harvard University Press, 2014), μπορεί να υποψιασθεί τι είναι εκείνο που κάνει κάποιον να αφή¬σει το Harvard για το Άγιον Όρος.


Το Αγιον Ορος στην Αμερική σήμερα


Πριν από μερικά χρόνια, κατά τη διάρκεια ενός αμερικανικού συνεδρίου χειρουργικής στην πόλη Τούσον της Αριζόνας, αποφάσισα να επισκεφθώ το ορθόδοξο μοναστήρι που αναφέρει ο καθηγητής της Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μaine Kyriacos Markides στο βιβλίο του Τ%e Mountain of Silence. A Search for Orthodox Spirituality, ο οποίος περιγράφει την εμπειρία του στο Άγιον Όρος.



Πράγματι, η Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου δεσπόζει στην έρημο της Αριζόνας. Καταλαμβάνει έκταση δύο χιλιάδων στρεμμάτων και εντυπωσιάζουν οι πέντε διαφορετικές ορθόδοξες εκκλησίες, σύμφωνα με την ελληνική και ρωσική παράδοση. Κοντά στη μονή βρίσκεται και ένα ακόμα εκκλησάκι, με χρώματα μπλε και άσπρο, σαν αυτά που συναντάς στη Σαντορίνη. Ο ταξιτζής που με πήγε στο μοναστήρι μού ανέφερε το θαύμα που έγινε το 1995, όταν άρχισε η κατασκευή του από τον πατέρα Εφραίμ, ο οποίος σε ηλικία εξήντα επτά ετών εγκατέλειψε το Άγιον Όρος για να αφιερωθεί στην ανάπτυξη του μοναχισμού στην Αμερική. Ο πατήρ Εφραίμ έδωσε εντολή να κάνουν γεώτρηση σ' ένα ορισμένο σημείο της ερήμου απ' όπου ανάβλυσε άφθονο νερό, που κρατάει καταπράσινο όλο το μεγάλο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στη μέση της ερήμου.



Σήμερα ηγούμενος είναι ο πατήρ Παΐσιος από το Άγιον Όρος και στο μοναστήρι ασκητεύουν πάνω από τριάντα πέντε μοναχοί, κυρίως Αμερικανοί, αλλά και άλλων εθνικοτήτων. Ο ίδιος ο πατήρ Εφραίμ συνεχίζει την ίδρυση νέων μοναστηριών σε όλη την αμερικανική ήπειρο, με σκοπό να φτάσει τα είκοσι μοναστήρια, όσα ακριβώς και του Αγίου Όρους. 



Ήδη λειτουργούν άλλα δεκαέξι εκτός από εκείνο του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα:



- Η Ιερά Μονή Αγίου Κοσμά του Αιτωλού (Οντάριο, Καναδάς).
- Η Ιερά Μονή Παναγίας της Παρηγορήτισσας (Κεμπέκ, Καναδάς).
- Η Ιερά Μονή Γεννήσεως της Θεοτόκου (Πενσιλβάνια, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου (Πενσιλβάνια, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής (Καλιφόρνια, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Ιωάννου Προδρόμου (Ουάσιγκτον, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής (Τέξας, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Αρχαγγέλων (Τέξας, ΗΠΑ).


- Η Ιερά Μονή Παναγίας Βλαχερνών (Φλόριδα, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Φλόριδα, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος (Μίσιγκαν, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Παναγίας της Προυσσιώτισσας (Βόρεια Καρολίνα, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Παναγίας Παμμακαρίστου (Βόρεια Καρολίνα, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Αγίου Νεκταρίου (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως (Ίλινοϊ, ΗΠΑ).
- Η Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου (Γουινσκόνσιν, ΗΠΑ).



Την τελευταία αυτή μονή είχα την ευκαιρία να την επισκεφθώ και να γνωρίσω την ηγουμένη Μελανία, μία ακόμα εντυπωσιακή για την απλότητα αλλά και αποτελεσματικότητά της μοναχή από την Ελλάδα.



Ο ογδονταοχτάχρονος πλέον πατήρ Εφραίμ συνεχίζει την πνευματική επιστασία και των δεκαεπτά μοναστηριών που έχτισε σύμφωνα με το αγιορείτικο τυπικό και παράδοση. Χιλιάδες είναι οι Αμερικανοί που καθημερινά, μετά την επίσκεψή τους σε κάποιο από αυτά τα μοναστήρια, βλέπουν τη ζωή τους διαφορετικά.

Το Αγιον Ορος στην Ευρώπη



Στην Αγγλία, κοντά στο Έσσεξ, δημιουργήθηκε από τον πατέρα Σοφρώ- νιο το 1959 η Σταυροπηγιακή Μονή του Αγίου Ιωάννου. Αυτό που μου έκανε εντύπωση όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθώ αυτό το ξακουστό μοναστήρι του Έσσεξ, ήταν ότι ζούσαν μαζί τη μοναστική ζωή και άντρες και γυναίκες, χωρίς να διαταράσσεται η αγιορείτικη ατμόσφαιρα. Ο πατήρ Σοφρώνιος ήταν μαθητής του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου και έφυγε από το Άγιον Όρος για να συνεχίσει τη μοναστηριακή ζωή στην Ευρώπη.



Αυτός που έφερε την πραγματική αναγέννηση του μοναχισμού, όχι μόνο στο Άγιον Όρος αλλά και, μέσω του Αγίου Όρους, στην Ευρώπη, είναι ο πρώην ηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας γέροντας Αιμιλιανός, ο οποίος ανέπτυξε βαθιά πνευματική σχέση με τον γέροντα Σοφρώνιο όταν, το 1980, συναντήθηκαν στο Έσσεξ κατά τη διάρκεια των επισκέψεων του πατέρα Αιμιλιανού στα καινούργια τότε μοναστήρια της Γαλλίας, τα οποία θεωρούσε και αγιορείτικα μετόχια.



Πράγματι, το 1978 ο πατήρ Αιμιλιανός είχε στείλει τρεις αγιορείτες μοναχούς στη Γαλλία για να δημιουργήσουν αντίστοιχα μοναστήρια. Ο πατήρ Ηλίας ίδρυσε την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην αρχή στο Μαρτέλ και αργότερα στην πόλη Τερασόν-Λαβιλντιέ. Ο πατήρ Πλακίδας και ο πατήρ Σεραφείμ το μοναστήρι του Μεγάλου Αντωνίου στο Σεν Λορέν εν Ρουαγιάν στο Βερκόρ. Το 1985 πέντε μοναχές, κάτω από την καθοδήγηση του πατέρα Πλακίδα, ίδρυσαν το μοναστήρι της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου, που σήμερα βρίσκεται στην κοινότητα Λα Μπαστίντ ντ' Ενγκρά. Από το 1996 ο πατήρ Σεραφείμ έγινε ερημίτης στο νησί Πορκερόλ, στο Κάστρο της Μετανοίας, το οποίο έχτισε με τα χέρια του και το ονόμασε Ιερά Μονή της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Για την πνευματική επίδραση όμως του γέροντα Αιμιλιανού σε χιλιάδες άντρες και γυναίκες που επέλεξαν είτε τη μοναστική είτε την κοσμική ζωή στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αφρική, την Ασία αλλά και την Αυστραλία (η καλύτερη κλινική ιατρός που έχω γνωρίσει είναι μοναχή από την Αυστραλία στο μετόχι του Αγίου Όρους στην Ορμύλια Χαλκιδικής) απαιτείται ειδικό κεφάλαιο.


Το Αγιον Ορος στην Αφρική


Το Άγιον Όρος συνεχίζει την πνευματική αναγέννηση των εγχρώμων συνανθρώπων μας στην Αφρική μέσα από το έργο του αγιορείτη ιερομόναχου, πατέρα Θεολόγου. Όπως ο πατήρ Εφραίμ στην Αμερική και ο γέροντας Αιμιλιανός στην Ευρώπη, ο πατήρ Θεολόγος μετέφερε το Άγιον Όρος στο Κονγκό της Αφρικής, όπου ασκήτεψε για πολλά χρόνια. Ο ίδιος, αρχιτέκτονας του Πολυτεχνείου της Αθήνας, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, έχτισε δέκα εκκλησίες, ένα επισκοπείο, έναν ραδιοφωνικό σταθμό, ένα σχολείο (δημοτικό και γυμνάσιο) με τριακόσιους πενήντα μαθητές, ένα ορφανοτροφείο που φιλοξενεί τριάντα ορφανά, ένα μοναστήρι, δύο κλινικές. Παράλληλα συνεχίζει το πνευματικό του έργο βαπτίζοντας εκατοντάδες μικρούς και μεγάλους Αφρικανούς. Μέχρι τους Πυγμαίους του Ιμπφόντο, στο βορειοανατολικό τμήμα του Κονγκό, έχει προσεγγίσει και οδηγήσει σε νέα πνευματική πορεία.



Στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών έγινε το Σεπτέμβριο του 2013 μία έκθεση φωτογραφίας από το έργο του στην Αφρική, που έδειξε ότι η υψηλή τεχνική, η προχωρημένη και συνάμα ορθόδοξη αρχιτεκτονική πάνε παράλληλα με τη σύγχρονη διεθνή παρουσία του Αγίου Όρους και στην Αφρική.



Η ιδιαίτερη αναφορά μου στον παλαιό συμμαθητή μου Δημήτρη Χρυσανθακόπουλο (από το 1980 πατέρα Θεολόγο) δεν έχει σκοπό να μειώσει ούτε κατ' ελάχιστο τη σημαντική προσφορά του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και των επισκόπων του στη διακονία των ορθοδόξων της Αφρικής, αλλά να τονίσει για μία ακόμα φορά το συνεχιζόμενο θαύμα του Θεού, που επιλέγει μορφωμένους ή αμόρφωτους, πλούσιους ή φτωχούς, Έλληνες ή ξένους, για να μεταφέρουν την πνευματική παρουσία του Αγίου Όρους στον υπόλοιπο κόσμο.


Το Αγιον Ορος στην Ασία


Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ πάλι στην προσωπική μου εμπειρία από το σημερινό έργο στην Ασία ενός «νέου» ογδόντα επτά ετών, του μητροπολίτη Πισιδίας Σωτηρίου. Όπως και ο ηλικίας σήμερα «νέος» ογδόντα οκτώ ετών αρχιμανδρίτης Εφραίμ, που συνεχίζει την ίδρυση νέων μοναστηριών στην Αμερική, έτσι και ο πατήρ Σωτήριος συνεχίζει την αναστήλωση και λειτουργία ερειπωμένων ορθόδοξων ναών στην Τουρκία. Δεν του έφθασε η ορθόδοξη πνευματική αναγέννηση της Νότιας Κορέας, όπου ως μητροπολίτης εκεί ίδρυσε ορθόδοξο ιεραποστολικό κέντρο στη Σεούλ, κέντρο κοινωνικής μέριμνας στο Τσουντσόν, ορθόδοξο νηπιαγωγείο στο Πουσάν, καλλιτεχνικό γυμνάσιο και λύκειο στην Τσοντζού και την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην περιοχή Καπιόνγκ, αλλά επέλεξε να συνεχίσει το ιεραποστολικό του έργο και από τη νέα θέση της «πάλαι λαμψάσης» Μητροπόλεως Πισιδίας.



Πριν από μερικά χρόνια αγοράστηκε ο χώρος μιας τουρκικής γκαλερί στην Αττάλεια της Τουρκίας, όπου το 1844 είχε χτιστεί ορθόδοξος ναός από Έλληνες, ο οποίος εγκαταλείφθηκε μετά την καταστροφή του 1922. Ο πατήρ Σωτήριος, με προσοχή, λόγω των ελληνοτουρκικών διαχρονικών εχθρικών σχέσεων, αποκατέστησε όχι μόνο αρχιτεκτονικά αλλά και εκκλησιαστικά τον Ιερό Ναό του Αγίου Αλυπίου Ατταλείας, αλλά, το κυριότερο, έδωσε ζωή στην πρώτη ίσως ορθόδοξη ενορία στην Τουρκία μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.



Θυμάμαι, στα θυρανοίξια του νέου, ανακαινισμένου ναού, τους χαμη¬λούς τόνους που ο πατήρ Σωτήριος μας ζήτησε να κρατήσουμε, τόσο κατά την προσέλευση στο ναό όσο και γενικότερα, ώστε να μην ενοχληθούν οι τουρκικές Αρχές.



Επίσης, στο ταξίδι αυτό για τον Άγιο Αλύπιο, σταματήσαμε και τελέσαμε εσπερινό στα ερείπια ενός ορθόδοξου ναού στην πόλη Σπάρτη της Μικράς Ασίας. Νέες, αλλά κυρίως ηλικιωμένες Τουρκάλες ήρθαν αθόρυβα κοντά μας και με χαρακτηριστική ευλάβεια παρακολουθούσαν την ακολουθία, που κανονικά θα έπρεπε να τους είναι άγνωστη και αδιάφορη. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τα βουβά δάκρυα μιας Τουρκάλας που δέχθηκε με λατρεία μια εικονίτσα της Παναγίας που της έδωσε η γυναίκα μου. Τη φίλησε, κοίταξε προσεκτικά γύρω της μήπως την έβλεπε κάποιος συμπα-τριώτης της και την έκρυψε μέσα στο στηθόδεσμό της.



Μπορεί ο πατήρ Σωτήριος να μην έζησε πολλά χρόνια στο Άγιον Όρος, όμως η ασκητική του ζωή, η αγάπη του χωρίς όρια για όλους τους ανθρώπους του Θεού, είτε είναι Κορεάτες είτε Τούρκοι είτε Έλληνες, και η ακούραστη προσωπική του καθημερινή εργασία οδηγούν σε καινούργιες φανερώσεις του αληθινού Θεού στην Ασία.



Θα επανέλθω στην επίσκεψή μου στο Άγιον Όρος με το γιατρό της αμερικανικής πρεσβείας για να αναφέρω κάτι ακόμα που μου έκανε εντύπωση. Αφού γνωρίσαμε στον εσπερινό τον πατέρα Μάξιμο, τον καθηγητή του Harvard που έγινε μοναχός, στις τρεις το πρωί, πάλι με τους ξύλινους ήχους του σήμαντρου ξυπνήσαμε και πήγαμε στη Θεία Λειτουργία. Η εμπειρία της καθημερινής για τους μοναχούς αλλά σπάνιας για εμάς τους λαϊκούς βραδινής Θείας Λειτουργίας, με το φως των κεριών, το άκουσμα των πολυπληθών χορών της πραγματικής βυζαντινής μουσικής, τη μυ¬ρωδιά του μοναδικού θυμιάματος, τη γεύση του ψωμιού βουτηγμένου σε κρασί για να σε κρατήσει ξύπνιο, δεν περιγράφεται με λόγια. Όπως δεν περιγράφεται ο έρωτας. Αν δεν τον ζήσεις, δεν μπορείς να μιλήσεις γι' αυτόν. Είναι μια εμπειρία προσωπική που σου χαρίζεται. Φαίνεται ότι και ο έρωτας του Θεού χαρίζεται σε ορισμένους ανθρώπους, ώστε να παρατάνε την οικογένειά τους, το επάγγελμά τους, τα πλούτη τους, τη δόξα τους και να γίνονται μοναχοί στο Άγιον Όρος, ή μοναχοί σε κάποια άγνωστη πόλη της Αμερικής, της Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής.



Μόλις βγήκαμε από τη βραδινή Λειτουργία, ο αμερικανός γιατρός κι εγώ κατευθυνθήκαμε σ' ένα από τα περίφημα ξύλινα μπαλκόνια της Σιμωνόπετρας που βλέπουν στο Αιγαίο Πέλαγος. Ήταν έξι το πρωί και με δυσκολία διακρίναμε τα πρόσωπα δύο ακόμα προσκυνητών που είχαν κα-θίσει στο μπαλκόνι πριν από εμάς. Συστήνω τον εαυτό μου και το γιατρό της πρεσβείας και ρωτώ: «Εσείς από πού είστε;» «Εγώ είμαι ο Πρόεδρος της Ελβετίας και είναι η πέμπτη φορά που επισκέπτομαι το μοναστήρι», μας απαντάει ο ένας προσκυνητής με απλότητα.


Παρόλο που είχα ακούσει για τις τακτικές επισκέψεις του πρίγκιπα Καρόλου της Αγγλίας, αλλά και τις πολλές «κρυφές» επισκέψεις του προέδρου Πούτιν της Ρωσίας, πρέπει να πω ότι εντυπωσιάστηκα και από αυτή τη γνωριμία. Το Άγιον Όρος συνεχίζει να ακτινοβολεί στην οικουμένη. Σ' εμάς έγκειται να το ανακαλύψουμε.
ΠΗΓΗ: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=926443

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ & ΑΛΜΥΡΟΥ κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΠΙ ΤΩ ΝΕΩ ΕΤΕΙ 2018

Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα.

              Πρωτοχρονιά 2018. Ένας καινούργιος χρόνος ανατέλλει, ένα νέο έτος ξεκινά, ένα δώρο ακριβό μας προσφέρεται, ο «νέος ενιαυτός της χρηστότητος του Κυρίου». Αξίζει τούτη τη λαμπρή και γιορτινή ημέρα να εστιάσουμε σ’ αυτό το θαυμαστό και πολύτιμο δώρο, που μας επιφυλάσσει η αγάπη του Θεού, το νέο χρόνο.
             Είναι αλήθεια, ότι συχνά παραβλέπουμε ή υποτιμούμε την αξία του, και άλλοτε το προσπερνάμε, χωρίς να χαιρόμαστε τις μοναδικές του λεπτομέρειες και τις υπέροχες προοπτικές του. Είναι συναρπαστικό, όμως, να το ανακαλύψουμε. Με την περιέργεια του μικρού παιδιού, που ξετυλίγει το δώρο του, ας επιχειρήσουμε να το προσεγγίσουμε, να το γνωρίσουμε, να συλλάβουμε την ομορφιά του, ξεκινώντας από ό,τι φαινομενικά μας εντυπωσιάζει - από το περιτύλιγμα - και προχωρώντας, εν συνεχεία, στη βαθύτερη αλήθειά του.
         Πράγματι, ο χρόνος είναι δώρο, που ξεδιπλώνεται καθημερινά μπροστά μας, κατ’ αρχήν ως μία ποικιλία εικόνων και εναλλαγών. Είναι μέγεθος μετρητό, που όμως μυστικά και αθόρυβα τελεσιουργεί το θαύμα: ανοίγει στο φως τα πέταλα του μπουμπουκιού, μεταμορφώνει το σκουλήκι σε πεταλούδα, βλαστάνει το σπόρο από την υγρή γη, μεστώνει το στάχυ, ωριμάζει τον καρπό. Είναι παράμετρος αυτονόητα γνωστή και απροσμέτρητα άγνωστη, κρυμμένη επιμελώς πίσω από την όποια φυσική αλλαγή. Είναι πραγματικότητα άϋλη, που ρυθμίζει, ωστόσο, σταθερά την κίνηση και την πορεία των άστρων, χαρίζοντάς μας ανατολές γεμάτες φως, χρυσά μεσημέρια, μεγαλόπρεπα έναστρα βράδυα. Το κύλισμά του είναι η αιτία που διαμορφώνει τις εποχές, κινώντας άλλοτε τους ανέμους του χειμώνα, και φέρνοντας άλλοτε το πυρακτωμένο φως του καλοκαιριού. Πόσο, όμως, εκτιμούμε και απολαμβάνουμε αυτή την απερίγραπτη και διαρκώς ανακυκλούμενη ομορφιά του χρόνου, που καθημερινά μας χαρίζεται στις ποικίλες εναλλαγές της;
          Αξίζει, όχι απλώς να βλέπουμε, αλλά να απολαμβάνουμε την ελκυστική ομορφιά αυτού του δώρου, να τη βιώνουμε στο κάθε λεπτό, να ρουφάμε άπληστα την κάθε στιγμή, να χαιρόμαστε στο έπακρο το χρόνο που μας προσφέρει η αγαθότητα του Θεού. Και παράλληλα να προχωρούμε και σε κάτι βαθύτερο. Να αναζητούμε την αληθινή, συχνά όμως αγνοημένη, αξία αυτού του δώρου, που συνιστά θησαυρό ανεκτίμητο.
           Αν οι σοφοί της γης χαρακτήρισαν ως χρήμα τον χρόνο, η Εκκλησία μας τον θεωρεί εφαλτήριο, που μπορεί να μας απογειώσει προς την αγιότητα. Αρκεί ένας χτύπος στο ρολόι της ψυχής μας, για να μας εξασφαλίσει την μεταφυσική μας αφύπνιση. Δεν απαιτήθηκε, άλλωστε, παρά μόνο μία κίνηση μετάνοιας για να ξεκλειδωθεί από τον ληστή ο Παράδεισος. Κατά τους Πατέρες δε της Εκκλησίας, είναι αρκετή η διάρκεια μίας και μόνον ημέρας, από την ανατολή έως τη δύση της, ώστε να κατακτηθεί ο εξαγιασμός μας. Ιδού η πρόκληση της σημερινής γιορτής, να διαχειριστούμε με σύνεση την κάθε στιγμή, κάτι μικρό, που όμως έχει άπειρη αξία, να αξιοποιήσουμε το κάθε λεπτό, κάτι που φαίνεται λίγο, αλλά έχει διαστάσεις ασύλληπτες. Πως; «εξαγοραζόμενοι τον καιρόν», προτρέπει ο Απόστολος Παύλος, αξιοποιώντας το χρόνο της ζωής μας ως αγάπη, ως ελευθερία, ως συμπόρευση με τον συνάνθρωπο. Συγχωρώντας, συμπονώντας και φροντίζοντας τον διπλανό μας, χωρίς επιφύλαξη, χωρίς υστεροβουλία, χωρίς αντάλλαγμα. Αντίθετα, σπαταλώντας τον καιρό μας στα πλαίσια της φυσικής αναγκαιότητας, και καλπάζοντας από μέριμνα σε μέριμνα, τον εκφυλίζουμε σε μία ανιαρή και αδυσώπητη καθημερινότητα.
           Ως Χριστιανοί, είμαστε φορείς μίας βαρειάς ευθύνης, να αξιοποιούμε δυναμικά την επίγεια πορεία μας, εξασφαλίζοντας στην κάθε στιγμή μας την προοπτική της αιωνιότητας. Ο χρόνος της ζωής μας μάς δίδεται ως ευκαιρία να αποκτήσουμε την εμπειρία του Θεού μέσα μας, να ζήσουμε από τώρα τη χαρά της Βασιλείας Του.
            Πρώτη του έτους σήμερα, και μας προσφέρεται ένα καινούργιο άνοιγμα στην ελπίδα, μία νότα αισιοδοξίας στην κουρασμένη και αποκαμωμένη κοινωνία μας, μία αφετηρία κοινού αγώνα για ένα ευτυχέστερο αύριο. Ας εμπιστευθούμε την ανθρώπινη ανεπάρκειά μας και τις όποιες αγωνίες μας στην παντοδύναμη πρόνοια του Θεού, ας αφήσουμε την ψυχή μας να γευτεί την πληρότητα των θείων δώρων Του και την πλησμονή της αγάπης Του. Και ας αναλάβουμε, με επίγνωση και ζήλο, την ευθύνη να αξιοποιήσουμε το πολύτιμο δώρο Του, το χρόνο, κατά το θέλημά Του και προς δόξαν του Παναγίου Ονόματός Του.
Καλή και ευλογημένη χρονιά σε όλους!
Με όλη μου την πατρική αγάπη

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ

† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ  ΙΓΝΑΤΙΟΣ

Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017

"ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ": Παραμονή πρωτοχρονιάς με τους τροφίμους του ΞΕΝΩΝΑ "ΦΙΛΥΡΑ"

Με πρωτοβουλία του Δ.Σ. του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων Βόλου "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ", την Κυριακή 31 Δεκεμβρίου και ώρα 12:45  θα πραγματοποιηθεί μια λιτή, αλλά πολύ ανθρώπινη εκδήλωση επ' ευκαιρία της εισόδου στο Νέο έτος 2018. Συγκεκριμένα, μια αντιπροσωπεία του Δ.Σ. και των εθελοντών - συνεργατών του Συλλόγου, με επικεφαλής τον π. Θεόδωρο Μπατάκα, Πρόεδρο του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ", θα επισκεφθεί τον Ξενώνα "ΦΙΛΥΡΑ", του Αχιλλοπούλειου Νοσοκομείου Βόλου,  για να προσφέρει χαρά και ευχές στους εργαζόμενους και στους 17 συνανθρώπους μας, που προσπαθούν να κοινωνικοποιηθούν μετά από τη νοσηλεία τους στην ψυχιατρική κλινική του Νοσοκομείου Βόλου. Η εκδήλωση περιλαμβάνει ευλογία της παραδοσιακής βασιλόπιτας από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ κ. Ιγνάτιο, διανομή δώρων και εορταστικό γεύμα προσφορά του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ". 
Ο Σύλλογος έχει υπό την μέριμνά του και αυτούς τους ευαίσθητους συνανθρώπους μας, που έχουν άμεση ανάγκη της έμπρακτης και ανιδιοτελούς αγάπης της κοινωνίας. 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΞΕΝΩΝΑ "Φ Ι Λ Υ Ρ Α"
Ο Ξενώνας «ΦΙΛΥΡΑ» του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Ψυχαργώς του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και λειτουργεί από τον Ιούνιο του 2000 στο Βόλο. Ο Ξενώνας φιλοξενεί  άτομα με ψυχικές διαταραχές (20 ως 60 ετών) και στόχος της λειτουργίας τουείναι να προσφέρει στους φιλοξενούμενους υψηλή ποιότητα σωματικής και ψυχικής υγείας, συμμετοχή σε δραστηριότητες καθημερινής ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, σχεδιασμός συνεργασίας με την οικογένεια και την κοινότητα και συντονισμού της συνεργασίας μ΄ άλλες υπηρεσίες.
Το κτίριο βρίσκεται μέσα στο κοινωνικό ιστό της πόλης και κοντά στη θάλασσα. Είναι διαρρυθμισμένο έτσι ώστε να καλύπτει τις ανάγκες των ενοίκων του για δραστηριότητες καθημερινής διαβίωσης, ομαδικές και ατομικές δραστηριότητες.
Ο ρόλος του προσωπικού ως προς τους ενοίκους στοχεύει στην
α.  απόκτηση του μεγαλύτερου βαθμού ανεξαρτησίας και αυτονομίας στην καθημερινή ζωή.

β.  παροχή κατάλληλης ιατρικής φροντίδας .
γ.  κινητοποίηση και ανάπτυξη δραστηριοτήτων ελεύθερου χρόνου
δ.  οργάνωση επαγγελματικής κατάρτισης και αποκατάστασης, όπου είναι δυνατό.   
Μ΄ αυτές τις αρχές έχει συνταχθεί το πρόγραμμα καθημερινών δραστηριοτήτων που περιλαμβάνει:  φροντίδα του ατομικού χώρου, τη συμμετοχή στο εργαστήριο του ξενώνα ή άλλες δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου, την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία με εξόδους στην κοινότητα.
Το προσωπικό του ξενώνα αποτελείται από τις εξής ειδικότητες:
1.   Επιστημονικά υπεύθυνος: ψυχίατρος
2.   1 TE Νοσηλεύτρια  ( με ειδικότητα Ψυχικής Υγείας)
3.   1  Εργοθεραπεύτρια
4.   4  ΔΕ βοηθοί νοσηλευτές
5.   1  ΔΕ τεχνίτρια υποδηματοποιός
6.   1  ΥΕ γενικών καθηκόντων
Άλλη μια φροντίδα του ξενώνα «ΦΙΛΥΡΑ» είναι η λειτουργία δύο προστατευμένων διαμερισμάτων  στην πόλη του Βόλου που φιλοξενούν 2 ενοίκους το καθένα. Οι αρχές που διέπουν τη λειτουργία των Π.Δ. είναι ίδιες με αυτές του ξενώνα οι ένοικοί τους όμως έχουν πετύχει μεγαλύτερο βαθμό ανεξαρτησίας και αυτονομίας στην καθημερινή τους ζωή. Οι εργαζόμενοι του ξενώνα φροντίζουν για τη σωστή λειτουργία των Π.Δ. και την κάλυψη των αναγκών των ενοίκων τους.
Η εργασία με την κοινότητα αποτελεί μια ακόμη δραστηριότητα του προσωπικού του ξενώνα: υπάρχει ανοικτό πλαίσιο συνεργασίας με φορείς της τοπικής κοινότητας: Δήμος , Κ.Ψ.Υ.Β.,  Ο.Α.Ε.Δ. (Α.Μ.Ε.Α) κ.λ.π.

Ο ξενώνας και τα διαμερίσματα αποτελούν σύγχρονους τρόπους παροχής υποστήριξης και φροντίδας  σε άτομα  που λόγω ψυχικής διαταραχής είχαν παλιότερα αντιμετωπιστεί με λογικές αποκλεισμού (Ψυχιατρεία) αλλά και σ΄ οποιονδήποτε πολίτη έχει ανάγκη  από τις υπηρεσίες της δομής.
ΠΗΓΗ: http://ghv.gr/?page_id=940

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ".


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" (20/12/17)















ΕΝΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΧΟΡΗΓΩΝ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ  " Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" 





ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ & ΑΛΜΥΡΟΥ κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ, ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2017

Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα.
Χριστός γεννάται σήμερον! Τα επουράνια αγάλλονται. Η γη πανηγυρίζει. Μέσα σ’ αυτή την πανδαισία της χαράς η Εκκλησία μας προτρέπει να προσεγγίσουμε το νόημα της γιορτής, να ψηλαφήσουμε το θαύμα, να πορευθούμε εκεί που τελεσιουργείται το μυστήριο της σωτηρίας μας. «Δεύτε ίδωμεν πιστοί, πού εγεννήθη ο Χριστός».
Είκοσι αιώνες σταματούν κάθε χρόνο τη βασανισμένη οδοιπορία τους μπροστά στη φάτνη της Βηθλεέμ. Εδώ ο χρόνος σταματά να μετρά την προσωρινότητα και την φθαρτότητά μας. Γεννάται ο Άναρχος Θεός. Ανακλίνεται σε φάτνη Εκείνος που κρατά στην παλάμη Του τα σύμπαντα. Σπαργανώνεται Εκείνος που ντύνει με φως την οικουμένη. Περιβάλλεται το ένδυμα της ανθρώπινης ένδειας και ευτέλειας Εκείνος που κατέχει τον πλούτο της Θεότητας. Ταπεινώνεται χάριν μιας ασύλληπτης αγάπης για το πλάσμα Του. Χαμηλώνει τους ουρανούς και επισκέπτεται λυτρωτικά τη γη μας, για να αναστήσει την «εκπεσούσα» εικόνα του ανθρώπου.
Μυστήριο ξένο και παράδοξο συντελείται στην ακύμαντη γαλήνη της νύχτας, που υπήρξε η πιο θαυμάσια και μοναδική στο διάβα των καιρών. Εκθαμβείται η Παναγιά μας «βαστάζουσα εν κόλποις Θεόν Λόγον σαρκωθέντα». Ο Ιωσήφ βιώνει το θαύμα με απόλυτη σιωπή και εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού. Οι στρατιές των αγγέλων δοξολογούν ακατάπαυστα. Κάποιοι απλοϊκοί βοσκοί που αγρυπνούν τούτη τη νύχτα, αξιώνονται ν’ ακούσουν τους αγγελικούς ύμνους και να προσκυνήσουν τον Μεγάλο Αναμενόμενο. Από τα βάθη της Ανατολής τρεις σοφοί Μάγοι αξιώνονται να οδηγηθούν κοντά Του, ακολουθώντας το Αστέρι. Κι ενώ εκείνοι σπεύδουν να Του προσφέρουν τα δώρα της αγάπης τους, η αφιλόξενη πόλη της Βηθλεέμ Τον αγνοεί, Του κλείνει ερμητικά τις πόρτες, παραδομένη στις μέριμνες της απογραφής.
Δέος μας προκαλεί το σκηνικό της Θείας Γέννησης. Έκσταση κυριεύει την ύπαρξή μας, και μία ακατανίκητη λαχτάρα να πορευθούμε σαν τους Μάγους, για να προσεγγίσουμε το γεγονός, στο οποίο συγκλίνουν οι αιώνες και έχουν την αναφορά τους όλες οι εποχές. Ένα χτυποκάρδι αλλιώτικο μας συνεπαίρνει, καθώς αυθόρμητα ξεπηδά η ανησυχία της καρδιάς μας: Άραγε, θα φανούμε αντάξιοι της Σοφίας των Μάγων της Ανατολής, σήμερα που ο ορθολογισμός επιχειρεί να απαξιώσει κάθε τι υπέρλογο και θεϊκό; Σε μία εποχή που συρρικνώνεται η πίστη και ξεθωριάζουν οι διαχρονικές αξίες, θα τολμήσουμε, «δωροφορούντες τας αρετάς», να αναζητήσουμε και να προσκυνήσουμε τον «Ήλιον της δικαιοσύνης»; Είμαστε, άραγε, αποφασισμένοι να μιμηθούμε τη σύνεση των Μάγων; Εκείνοι παρέκαμψαν τον Ηρώδη, που σχεδίαζε να αφανίσει τον νεογέννητο Μεσσία, και ανεχώρησαν δι’ άλλης οδού.  Εμείς,  πόσο διατεθειμένοι είμαστε να αλλάξουμε πορεία στη ζωή μας; Πόσο αποφασισμένοι είμαστε να υποστηρίξουμε το δικαίωμα στη ζωή και στην οικογενειακή θαλπωρή, κυρίως των μικρών παιδιών, παρακάμπτοντας τα όποια εμπόδια της εποχής μας; Βαθαίνει, άραγε, μέσα μας η ανθρωπιά και η συμπόνοια; Συλλογιζόμαστε τους αρρώστους, που μετρούν ατέλειωτες ώρες μονοτονίας και θλίψης πάνω στο κρεββάτι του πόνου; Σκεπτόμαστε τους φυλακισμένους, που κολλάνε το αυτί τους στο κάγκελο της φυλακής, με την ελπίδα να ακούσουν ένα χαρμόσυνο μήνυμα; Μήπως προσπερνάμε αδιάφορα όσους τις κρύες νύχτες του χειμώνα τους πληγώνει η προσφυγιά, η ορφάνεια και η ανέχεια;
Η φάτνη της Βηθλεέμ, χιλιάδες χρόνια τώρα φέρνει τη θαλπωρή και την αγάπη της σε κάθε καρδιά. Και αναρίθμητοι άνθρωποι στον κόσμο, που πορευόμαστε στα μονοπάτια της αγωνίας και του δισταγμού, λαχταρούμε με αγαθή περιέργεια να προστρέξουμε νοερά και πάλι σαν τους απλοϊκούς βοσκούς στη φάτνη, να οσφρανθούμε τη σμύρνα και το λιβάνι, να ζεσταθούμε από το ειρηνικό χνώτο των ζώων, να αφουγκρασθούμε από τα αγγελικά στόματα τις μελωδικές δοξολογίες.
Είμαστε, ωστόσο, έτοιμοι να βιώσουμε αυτή την εμπειρία; Παρασυρμένοι από το πνεύμα της εποχής μας, κάναμε τον θόρυβο και την εξωστρέφεια τρόπο ζωής. Η Θεία Γέννηση, όμως, είναι μυστήριο. Και το μυστήριο προϋποθέτει ευλαβική σιγή για να το πλησιάσουμε. Πρέπει όλα να σωπάσουν και γύρω μας και μέσα μας, να καταλαγιάσουν οι φωνές της γης, να υποχωρήσουν και οι θόρυβοι της ψυχής μας. Έχει η ησυχία τη δική της δυναμική, αποτελεί μία ιδιαίτερη διάσταση ζωής, μία αφετηρία αληθινής συνάντησης και κοινωνίας με το Θεό. Και τότε, στη λυτρωτική αυτή ατμόσφαιρα ειρηνεύουν και γαληνεύουν οι στοχασμοί μας, μαθαίνει η ψυχή μας να συγχωρεί, να δέχεται τον κάθε άλλο με θυσιαστική αγάπη και στοργή. Μαθαίνει να προκρίνει από τα καθημερινά και εφήμερα, τα αιώνια και ουσιαστικά. Μαθαίνει να επιδιώκει κάτι βαθύτερο από τον φευγαλέο εντυπωσιασμό, από τον στείρο επιφανειακό συναισθηματισμό, από την καταναλωτική μανία των ημερών. Βιώνει τη μοναδική και σωτήρια εμπειρία του μυστηρίου. Ιδού η πρόκληση και η πρόσκληση της μεγάλης εορτής.
Και τούτα τα Χριστούγεννα, κόντρα στην παγωνιά της καρδιάς μας, κόντρα στην αφιλόξενη νοοτροπία μας, ενάντια στη σκληρότητά μας, «παιδίον εγεννήθη ημίν, Θεός και εδόθη ημίν». Ας τρέξουμε κοντά Του με ταπείνωση, ας ζεστάνουμε τις κρύες καρδιές μας από τη ζωοποιό φλόγα της αγάπης Του. Και ας ευχηθούμε, να βρει κατάλυμα μέσα μας, να ανακλιθεί στο λίκνο της ψυχής μας, να φωτίσει τη σκέψη μας, να ζεστάνει τους στοχασμούς μας, να δώσει νόημα και προοπτική στη ζωή μας.

Χρόνια Πολλά και ευλογημένα!

Μετά πατρικών εορτίων ευχών και της εν Κυρίω αγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ

† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ  ΙΓΝΑΤΙΟΣ



Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

"ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ" (από την εκδήλωση για τον Άγιο Λουκά, τον Ιατρό) Β΄ ΜΕΡΟΣ

                                             σε φυλακή ήμην 11 εκ 30 12 201



Β ΜΕΡΟΣ 
ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥ  ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΔΡΑΜΑ:  

ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ "

Αφιερωμένο στη μαρτυρική ζωή του Αγ. Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας
20 Δεκεμβρίου 2017 - Πνευμ. Κέντρο Ι. Μ. Δημητριάδος, στο Βόλο




"ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ" (από την εκδήλωση για τον Άγιο Λουκά, τον Ιατρό) Α΄ ΜΕΡΟΣ

σε φυλακή ήμην 10 εκ 23 12 2017

Α ΜΕΡΟΣ 
ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥ  ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΔΡΑΜΑ:  
ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ "

Αφιερωμένο στη μαρτυρική ζωή του Αγ. Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας
20 Δεκεμβρίου 2017 - Πνευμ. Κέντρο Ι. Μ. Δημητριάδος, στο Βόλο