menu

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

ΔΕ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΑΦΕΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ!!!

Ο πόνος και η οδύνη της ψυχής του πνευματικού - εξομολόγου είναι μεγάλος, όταν κάποιοι εξομολογούμενοι ΔΕΝ τον προσεγγίζουν με μετάνοια για να λάβουν την άφεση αμαρτιών τους.

Κάποιοι δε προσπαθούν να υποκλέψουν έστω μια.. ευχή (από τον εξομολόγο) - χωρίς να καταθέσουν με ταπείνωση και συντριβή τις πτώσεις τους, τα πάθη τους, τι παραλείψεις τους, τους λογισμούς τους, την απιστία τους στην Πρόνοια του Θεού κ.α. - και νομίζουν πως ο Θεός είναι υποχρεωμένος να τους συγχωρέσει. 

Κι αυτά συμβαίνουν ΟΧΙ στους νέους ανθρώπους - που ό,τι έχουν να καταθέσουν το καταθέτουν με απλότητα - αλλά στους "ώριμους", στους μεγαλύτερους, σ' εκείνους που εκκλησιάζονται τακτικά, που μελετούν πνευματικά βιβλία κ.λ.π. Αυτό το γεγονός φανερώνει σκληρότητα καρδιάς, πνευματική αυτάρκεια, άγνοια, προχειρότητα, επιπολαιότητα και έλλειψη ταπείνωσης. 

Πίσω από την κατάσταση αυτή κρύβεται ένας μεγάλος εγωισμός και ΜΟΝΟ. 
Δεν υπάρχει μετάνοια. 
Τελικά, θα πρέπει να μας επισκεφθεί ο Θεός "εν ράβδω" για να συνέλθουμε; 
Δεν διαβάζουμε το Ευαγγέλιο για να δούμε τις εντολές του Θεού και να τσεκάρουμε τις πτώσεις μας; 

Να μερικές δικαιολογίες που ακούγονται συχνά στο εξομολογητήριο:
- Γέροντα, δεν νοιώθω κάποιο βάρος. Απλά θέλω μια ευχή για να κοινωνήσω
- Δεν έχω κάτι να σας πω...
- Πάτερ, εγώ είμαι καλός άνθρωπος και δε βλέπω καμιά αμαρτία πάνω μου.... 
- Επειδή λέτε συνεχώς πως θα πρέπει να εξομολογούμαστε, γι' αυτό ήλθα... 
- Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο...
- Οι άλλοι με αναγκάζουν να νευριάζω. Εγώ δεν φταίω πουθενά. 
- Δεν σκότωσα, δεν χώρισα κανένα ζευγάρι, δεν μοίχευσα, δεν πόρνευσα, δεν... δεν... δεν...

Όταν λείπει η Χάρη του Θεού από τον άνθρωπος, τότε νοιώθει ως δεύτερος... Χριστός (γιατί ΜΟΝΟ ο Κύριος είναι αναμάρτητος).
Όταν όμως η καρδιά είναι γεμάτη με τη Χάρη, τότε ο πιστός νοιώθει πως είναι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος; του κόσμου, όπως ένοιωθε ο Απόστολος Παύλος και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας. 

Να, λοιπόν, γιατί δεν συγχωρούνται οι αμαρτίες κάποιων που επισκέπτονται μεν τον πνευματικό, αλλά δεν έχουν τίποτε το... μεμπτό να καταθέσουν. Απλά θέλουν μία ευχή για να κοινωνήσουν (να... ενωθούν με τον αναμάρτητο Κύριο...). 

ΑΔΕΛΦΟΙ,  ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΕΦΥΣΗΧΑΣΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΛΘΕΙ Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ Θ' ΑΝΟΊΞΕΙ ΤΟ "ΣΤΟΜΑ" ΤΗΣ Η ΦΙΜΩΜΈΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΜΩΝΟ...

π. Υάκινθος

Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" ΓΙΑ ΑΝΔΡΙΚΑ ΕΝΔΥΜΑΤΑ

Όπως είναι ήδη γνωστό στους συμπολίτες μας, το Κέντρο Διαχείρισης Ανθρωπιστικής Βοήθειας (ΚΕ.Δ.Α.Β.) της Ι. Μ. Δημητριάδος (Θουκυδίδου 10 - έναντι ΙΚΑ και εισόδου του Σιδηροδρομικού Σταθμού Βόλου) λειτουργεί καθημερινά ως ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ του Σ.Σ.Κ. "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ". Την ευθύνη λειτουργίας της νέας αυτής κοινωνικής δομής έχει το Δ.Σ. του Συλλόγου με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση των συνεργατών - εθελοντών του. 

Την περίοδο αυτή - και μετά από τις μεγάλες ανθρωπιστικές αποστολές που πραγματοποίησε ο "Ε" σ' ολόκληρη την Ελλάδα και το εξωτερικό - παρουσιάστηκε μεγάλη έλλειψη σε ΑΝΔΡΙΚΑ ΚΑΙ ΕΒΗΒΙΚΑ ΕΝΔΥΜΑΤΑ (καλοκαιρινά και χειμωνιάτικα). Για το λόγο αυτό, το Δ.Σ. του Συλλόγου κάνει έκκληση προς τους συμπολίτες μας να προσφέρουν στο ΚΕ.Δ.Α.Β. ελαφρώς μεταχειρισμένα, καθαρά και σιδερωμένα ανδρικά και εφηβικά ενδύματα, όπως ΦΟΡΜΕΣ, ΠΑΝΤΑΛΟΝΙΑ, ΜΠΛΟΎΖΕΣ, ΜΠΟΥΦΑΝ (ΟΧΙ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ)

Το ΚΕ.Δ.Α.Β. ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ενδύματα για άνδρες και γυναίκες μεγάλης ηλικίας. 

Όσοι επιθυμούν να προσφέρουν αυτά τα είδη, θα πρέπει να τηλεφωνούν στον αριθμό 2421310021 για να λαμβάνουν πληροφορίες σχετικές με την παράδοση και παραλαβή των δεμάτων. Η παραλαβή γίνεται καθημερινά στο ΚΕ.Δ.Α.Β. από την 10η πρωϊνή μέχρι την 12η μεσημβρινή.

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ: Παρακαλούνται οι δωρητές να ΜΗΝ ΑΦΗΝΟΥΝ στον εξωτερικό χώρο του κτιρίου (Θουκυδίδου 10) τα δέματα, αλλά να τα παραδίδουν στους εντεταλμένους συνεργάτες του Συλλόγου.

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Ηρθε η ώρα να κάνουμε τα σπίτια μας κρυφά σχολειά!

Ο κυρ-Φώτης ο Κόντογλου υπήρξε ένας από τούς γνησιότερους εκφραστές τής ελληνορδοδόξου παραδόσεώς μας, την οποία είχε ως κύριο δέμα στο συγγραφικό και καλλιτεχνικό του έργο, αγωνίστηκε όσο λίγοι για την προάσπιση και την αναβίωσή της στηλιτεύοντας την ξενομανία και τον μιμητισμό, άλλα κυρίως τήρησε πιστά τις αρχές και τις αξίες της στον προσωπικό του βίο μέχρι το τέλος τής ζωής του…

Έγραφε, λοιπόν, με διορατικότητα, εδώ και μισό αιώνα περίπου, προφητεύοντας σχεδόν την σύγχρονη τραγική μας διολίσθηση και κρίση:
Πηγή : Ενοριακή ζωή
«Η ψευτιά και ο πνευματικός εκφυλισμός απλώνει μέρα με την ημέρα απάνω στους Έλληνες και τούς παραμορφώνει. Έναν λαό πού ξεχωρίζει ανάμεσα σ’ όλα τα έθνη και πού είναι γεμάτος πνευματική υγεία, πάμε να τον κάνουμε εμείς, οι λογής-λογής καλαμαράδες, κι οι άλλοι γραμματιζούμενοι, σαχλόν, χωρίς πνευματικό νεύρο, χωρίς πνευματική ανδροπρέπεια, χωρίς χαρακτήρα».

Είναι ή σύγχρονη λαίλαπα της υποτέλειας, της ξενομανίας, του ραγιαδισμού και του γραικυλισμού πού βιώνουμε στις μέρες μας. Το σύνδρομο, του δήθεν εκσυγχρονισμού και της ψευτοδιανόησης, πού έχει αλλοτριώσει την λεγόμενη «πνευματική ηγεσία» του τόπου μας και την οδηγεί στην άρνηση του ιστορικού μας παρελθόντος, στην απώλεια της ιστορικής μας μνήμης και τής εθνικής μας αυτοσυνειδησίας, στην απαξίωση των αρχών και των ιδανικών τής παραδόσεώς μας και τής φυλής μας.

Η ζωή του Έλληνα έχει ζυμωθεί με την πατρογονική πίστη του, την αγία Ορθοδοξία, την «περιβεβλημένη ως πορφύραν και βύσσον» τα αίματα των μαρτύρων προγόνων του. Έχει ζυμωθεί με την αγάπη για την πατρίδα του, το πάθος και τον πόθο του για την ελευθερία, την θυσία και την αυταπάρνηση για την κατάκτηση και την προάσπισή της. Αυτός είναι και ο λόγος πού όλοι οι δαίμονες τής κολάσεως ξεχύθηκαν να ξεριζώσουν από την ψυχή του Έλληνα την ορθόδοξη πίστη του και την εθνική του συνείδηση. Πόλεμος κατά τής Εκκλησίας και του Κλήρου, ειρωνεία τής ευσέβειας, υποβάθμιση τής ελληνικής γλώσσας, εξάρθρωση τής ελληνορθόδοξης παιδείας, περιθωριοποίηση και αλλοίωση τής πνευματικής κουλτούρας και του πολιτισμού μας και κάδε άλλο αντίθεο και αντεθνικό σχέδιο μπήκε σ’ εφαρμογή.

Είναι γνωστές, άλλωστε, από πολύ παλιά οι πρακτικές και οι μέθοδοι αυτών πού κινούν τα νήματα τής ιστορίας του πλανήτη και παράγουν ιδεολογία και νοθευμένο τρόπο ζωής, των διαφόρων, δηλαδή, κλειστών ομάδων προωθήσεως και ελέγχου τής εξουσίας με πρωτοπόρους τον διεθνή σιωνισμό, την μασσωνία, τα οικονομικά λόμπυ των πολυεθνικών, τις λέσχες επιλεγμένων ατόμων, όπως η Μπίλντεμπεργκ, πού κατασκευάζουν ηγέτες μαριονέτες, πειθήνια εκτελεστικά όργανα δικά τους, πριν ακόμη οι λαοί τούς επιλέξουν και τούς ψηφίσουν.

Προεπιλέγουν και προκατασκευάζουν, έτσι, το πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό σύστημα, το σύγχρονο παγκόσμιο κατεστημένο πού επιβάλλουν στον κόσμο. Μέσω αυτών των εκλεκτών και δοτών ηγετών κυβερνά τον κόσμο μια πανίσχυρη πολιτική, οικονομική, κοινωνική και θρησκευτική ολιγαρχία.

Σε οικονομικό επίπεδο, πολυεθνικές εταιρείες, οικονομικοί κολοσσοί, εταιρείες κατασκευής οπλικών συστημάτων,πανίσχυρα οικονομικά συμφέροντα και νεόκοποι κροίσοι έχουν ήδη αναλάβει και διεκπεραιώνουν την οκονομική παγκοσμιοποίηση μέσω τής οικονομικής εκμετάλλευσης και εξαθλίωσης των ασθενέστερων από τούς οικονομικά ισχυρούς. Χαρακτηριστικό και αντιπροσωπευτικό παράδειγμα η οικονομική ανέχεια στην οποία έχουν οδηγήσει την χώρα μας, με μια Ελλάδα υπό κατάρρευση, με μια κυβέρνηση υπό ξένη κηδεμονία και υπουργούς υπό επίβλεψη.

Ο σκοπός τους είναι ορατός και προδιαγεγραμμένος: πρόκειται για την σαφή και οργανωμένη επιδίωξη όχι για την απλή ένταξη, άλλα για την ολοκληρωτική υποδούλωση τής πατρίδος μας και του λαού μας στους σχεδιασμούς τής παγκοσμιοποίησης, τής Νέας Τάξης Πραγμάτων και τής Νέας εποχής, για την ένταξη και την δέσμευσή μας στην γιγαντιαία αυτή πολιτιστική, θρησκευτική, οικονομική, εθνική και οικονομική χοάνη πού ομογενοποιεί, νωθεύει, μεταλλάσσει, παραλύει, αποδυναμώνει και αποσυνθέτει θεσμούς, πιστεύματα, παραδόσεις, πολιτισμούς, ήθη, αρχές, αξίες, εθνότητες, λαούς και πατρίδες.

Για την βίαιη και άμεση υπαγωγή μας στον ηλεκτρονικό ολοκληρωτισμό πού παρακολουθεί, χαρακτηρίζει, στιγματίζει και ενοχοποιεί ό,τι και όσους επιθυμεί, ό,τι και όσους αντιδρούν και αντιτάσσονται στις επιταγές του. για τον βίαιο και άμεσο εγκλεισμό μας στην νέα παγκόσμια ηλεκτρονική φυλακή. Με αιχμή του δόρατος τις ηλεκτρονικές κάρτες και κυρίως την κάρτα του πολίτη, πού συνιστά οξύτατη απειλή για τις ατομικές μας ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα μας οδηγούν ως αγέλη στο μεγάλο παγκόσμιο ηλεκτρονικό μαντρί.

Ας ξέρουν, όμως. οι αρχιτέκτονες τής Νέας Τάξης πραγμάτων, πού κρίνουν μόνο με το μυαλό και τα νούμερα, ότι «η τύχη μάς έχει πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μάς φάνε και δε μπορούνε.Τρώνε από μάς και μένει και μαγιά». (Μακρυγιάννης).

«Μακάριος» λοιπόν «ο λαός ο γινώσκων αλαλαγμόν», όπως λέγει ό Ψαλμός (Ψαλμ. Πη' (πδ'), 16). Χαρά δηλαδή στο λαό πού ξέρει να γιορτάζει τα μεγάλα γεγονότα τής Ιστορίας του. Να μεθά η ψυχή του από εθνική υπερηφάνεια. Να κάνει άσμα και παιάνα τούς ηρωισμούς και τις θυσίες τής ψυχής του. Να διδάσκει την ανδρεία και τη φιλοπατρία των προγόνων του και να φρονηματίζει τις γενεές πού έρχονται. Να εμπνέεται και να αναζωογονείται από τις παραδόσεις και τις παρακαταθήκες τους. Να τιμά και να διατηρεί τα ήθη και τα έθιμά τους.
Ο λαός αυτός δεν χάνεται από το πρόσωπο τής γης. Διότι έχει προορισμό στη ζωή και έχει να επιτελέσει έργο στην Ιστορία.

Και είναι παρήγορο το γεγονός ότι ακόμη και μέσα από αυτή την τραγική κατάσταση των ήμερών μας, μέσα από τα σκοτεινά σύννεφα τού εφησυχασμού, τής ευμάρειας, τής ευδαιμονίας, τής άνεσης, τής ευζωίας και τής αυτάρκειας• μέσα από τα σκοτεινά σύννεφα τής λησμοσύνης, τής άρνησης και τής απαξίας, θερμαίνει ακόμη και φωτο-δοτεί η ηλιαχτίδα τής ελπίδας και τής επιστροφής.

Το σύνθημα μάς το δίνει και πάλι ο κυρ-Φώτης ο Κόντογλου: 
«Όσοι απομείναμε πιστοί στην παράδοση, όσοι δεν αρνηθήκαμε το γάλα πού βυζάξαμε, αγωνιζόμαστε, άλλος εδώ, άλλος εκεί, καταπάνω στην ψευτιά. Καταπάνω σ' αυτούς πού θέλουνε την Ελλάδα ένα κουφάρι χωρίς ψυχή, ένα λουλούδι χωρίς μυρουδιά».

…Ας κάνουμε τα σπίτια μας κρυφά και νέα σχολειά κι ας γαλουχήσουμε τα παιδιά μας με τις παραδόσεις του γένους μας υποκαθιστώντας εμείς την πλημμελή σχολική εκπαίδευση πού τούς παρέχεται. Να προβάλουμε στα παιδιά μας τα πρότυπα των άγιων και των ηρώων μας, να τούς εμπνεύσουμε την φιλοπατρία, να τούς διδάξουμε σωστά την γλώσσα μας και την ιστορία μας.

Να τούς διδάξουμε το αληθινό νόημα και τον σκοπό τής ζωής μας, πού είναι ο ουρανός, η πραγματική δηλαδή και μόνιμη πατρίδα μας. Σε αυτή την πρόσκαιρη ζωή είμαστε, άλλωστε, οδίτες και όχι κάτοικοι και ένοικοι τής γης.
 Γι’ αυτό και θα πρέπει να πορευόμαστε εδώ με την προοπτική τής αιωνιότητος…


Απόσπασμα από την ομιλία, ΠΑΡΑΔΟΣΗ - ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.
Δρόμοι πού χαράξαμε… Για να ακολουθούμε Αρχιμ. Αθανασίου Αναστασίου
Προηγουμένου Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου Αγίων Μετεώρων Ομιλία στο
Πανκαλαμπακιώτικο Χοροστάσι (10-7-2011)


http://ekdoseisxrysopigi.blogspot.gr/2017/08/blog-post_23.html?m=1
Πηγή:  Αγιορείτικο Βήμα

Ομιλία του Οδυσσέα Ελύτη στους Έλληνες μετανάστες στη Στοκχόλμη το Νοέμβριο του 1979.


Ομιλία  του  Οδυσσέα  Ελύτη στους Έλληνες μετανάστες στη Στοκχόλμη​ το Νοέμβριο του 1979, μετά την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ της Σουηδικής Ακαδημίας για το έργο του.

«Αγαπητοί φίλοι, περίμενα πρώτα να τελειώσουν οι επίσημες γιορτές που προβλέπει η «Εβδομάδα Νόμπελ» και ύστερα να ‘ρθω σ’ επαφή μαζί σας. Το έκανα γιατί ήθελα να νιώθω ξένοιαστος και ξεκούραστος. Ξεκούραστος βέβαια δεν είμαι. Χρειάστηκε να βάλω τα δυνατά μου για να τα βγάλω πέρα με τις απαιτήσεις της δημοσιότητας, τις συνεντεύξεις και τις τηλεοράσεις. Αλλά ένιωθα κάθε στιγμή ότι δεν εκπροσωπούσα το ταπεινό μου άτομο αλλά ολόκληρη τη χώρα μου. Κι έπρεπε να την βγάλω ασπροπρόσωπη. Δεν ξέρω αν το κατάφερα. Δεν είμαι καμωμένος για τέτοια. Για τιμές και για δόξες.


Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

Η “ψυχούλα” της Βίκυς Μοσχολιού

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου
Πριν λίγο καιρό έφυγε από τον κόσμο αυτό η πολύ γνωστή στο κοινό λαϊκή τραγουδίστρια Βίκυ Μοσχολιού. Και όπως ήταν φυσικό πολλά Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως, έντυπα και ηλεκτρονικά, αφιέρωσαν σελίδες και εκπομπές για να παρουσιάσουν το έργο και την προσωπικότητα της πολυτάλαντης αυτής τραγουδίστριας.
Το βράδυ της ημέρας που εψάλη η εξόδιος ακολουθία της στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, η κρατική Τηλεόραση μετέδωσε μια παλαιότερη συνέντευξή της, στην οποία η ίδια απεκάλυπτε προσωπικά στοιχεία της ζωής της, από την μικρή της ηλικία μέχρι την εποχή εκείνη που έδωσε την συνέντευξη.

"Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ", ΠΟΡΕΦΕΡΕ ΜΙΑ ΙΚΑΝΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΚΑΥΣΟΞΥΛΩΝ ΣΕ ΑΠΟΡΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ

Προ ολίγων ημερών, το Δ.Σ. του "Ε" προσέφερε μια ικανή ποσότητα καυσόξυλων σε τρεις άπορες οικογένειες της πόλεως του Βόλου. Είναι αλήθεια πως και στη πόλη του Βόλου υπάρχουν δεκάδες άπορες οικογένειες που δεν έχουν την οικονομική άνεση να προμηθευτούν καύσιμη ύλη (ξύλα ή πετρέλαιο). Περνούν το χειμώνα χωρίς την θαλπωρή της ζεστασιάς. Όταν όμως στην οικογένεια υπάρχουν άρρωστοι, υπερήλικες και παιδιά, τότε... αλίμονο. Το κενό αυτό το αναπλήρωσε τον προηγούμενο χειμώνα ο "Ε", τουλάχιστον σε οικογένειες που βρίσκονται κάτω από τη μέριμνα του. Τον ερχόμενο χειμώνα η ανάγκη για αγορά καυσίμου ύλης θα είναι μεγαλύτερη αφού οι φτώχεια έχει αυξηθεί. Οι άνθρωποι του "Ε" δεν περιμένουν προσκλήσεις για να βοηθήσουν. Όταν γίνει γνωστό το πρόβλημα κάποιας οικογένειας επεμβαίνουν άμεσα. Μακάρι να βρεθούν άνθρωποι να ενισχύσουν το Σύλλογο για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του. 

ΜΙΑ ΠΑΡΕΞΉΓΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ "ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑ"

Η μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου, του θαυματουργού, μας προσφέρει την ευκαιρία να γράψουμε λίγες γραμμές για μια παρεξήγηση που, δυστυχώς, συνεχίζεται αιώνες τώρα.

Πολλοί έχουν περί πολλού την λεγόμενη "φανουρόπιτα " και, κάθε φορά που τους παρουσιάζεται ένα εμπόδιο ή ένα δυσάρεστο γεγονός στη ζωή τους, σπεύδουν άμεσα να την προσκομίσουν στο Ναό για να ευλογηθεί.

Κάποιους δεν τους ενδιαφέρει τόσο η πνευματική ζωή - εξομολόγηση, εκκλησιασμός, θεία κοινωνία, μελέτη του λόγου του Θεού, ελεημοσύνη, νηστείες, ακακία κ.α. - και η τήρηση των εντολών του Θεού, αλλά αρκούνται ΜΟΝΟ στην ευλογία μιας "φανουρόπιτας" για να ζητήσουν την θεία βοήθεια.

Ο Άγιος ακούει την προσευχή μας και χωρίς την.. πίτα.
Αρκεί η προσευχή μας να είναι μέσα σε ορθόδοξα πλαίσια. 
Δεν μπορεί ως δια μαγείας να λυθούν τα προβλήματά μας αν εμείς δεν ταυτίσουμε το θέλημά μας με το Θέλημα του Θεού.

Η πίτα συνοδεύεται πάντοτε μ'  ένα αίτημα. 
Άλλοι ζητούν από τον άγιο έναν... γαμπρό ή μια... νύφη. 
Άλλοι έχασαν ένα αντικείμενο ή χρήματα ή κάποιο πολύτιμο κόσμημα και ζητούν από τον άγιο να τους το εμφανίσει. Κάποιες γυναίκες ζητούν από τον Άγιο Φανούριο να τους δώσει παιδιά κ.α. 

Όλα αυτά, βέβαια,  ως μια κίνηση ευλάβειας προς τον Άγιο, δεν είναι επιλήψιμα. 
Απλά, ζητώ από τον άγιο Φανούριο να με βοηθήσει πρεσβεύοντας για μένα στο Θεό κι εκείνος δέεται για μένα.  Αυτό είναι ευλογημένο.  

Όταν όμως αφήνουμε όλα τα άλλα, τα ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ -  εκκλησιασμό, μυστήρια, μετάνοια κ.α. - και απολυτοποιούμε τα δευτερεύοντα και τυπικά, τότε είμαστε σε λάθος δρόμο. 

Ας είμαστε προσεκτικοί και να ιεραρχούμε τα πράγματα με ορθόδοξο τρόπο. 
π. Υάκινθος


Σάββατο 26 Αυγούστου 2017

Ο ΑΓ. ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ (27 ΑΥΓ.)

 ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο Άγιος Φανούριος είναι αναμφίβολα μια άγια, σημαντική νεανική μορφή, που ξεχωρίζει με τον δικό του τρόπο ανάμεσα στους άλλους Αγίους της χριστιανοσύνης, γιατί δεν τιμάται απλώς σε μια μόνον ημε­ρομηνία, αλλά η πίστη των χριστιανών κά­νει συχνά τη γνωστή φανουρόπιτα.
 Ο Άγιος Φανούριος, που έζησε στα Ρω­μαϊκά χρόνια, συγκρούσθηκε τότε θαρρετά με τον κόσμο της ειδωλολατρίας, γιατί το χριστιανικό πνεύμα του θεανθρώπου, δεν του επέτρεπε ν' αρνηθεί τις αναμφισβήτη­τα ενάρετες αρχές του. Έτσι τα 12 μαρτύ­ρια που υπόφερε ο Άγιος, αποτελούν για μας ένα δυνατό κίνητρο για αντοχή και προ­σκόλληση στις ηθικές αξίες του χριστιανι­σμού, για να βγούμε νικητές από ένα αδιά­κοπο αγώνα, ενάντια στην απιστία και αδικία της εποχής μας. Ο Άγιος μας δίδαξε με την πραγματική θυσία του, πως εμείς τώ­ρα δεν παλεύουμε βέβαια με στρατοκράτες Ρωμαίους και απαίσιους Αγαρηνούς, αλλά έχομε ν' αντιμετωπίσουμε τις πιο έντεχνα στημένες παγίδες του υλισμού και αθεϊσμού, που προσπαθούν μαζικά να σαρώσουν τις τάξεις των χριστιανών.
 Ο Άγιος Φανούριος ακόμα μας δίδαξε, πως το στεφάνι της ενάρετης ζωής δεν κερ­δίζεται εύκολα, αλλά μόνον με συνεχείς δο­κιμασίες, με θάρρος, υπομονή και αντοχή. Επομένως σαν αληθινοί αγωνιστές της πί­στεως ας μιμηθούμε την υποδειγματική και άμεμπτη ζωή του Αγίου, για να καταξιωθούμε κάποτε κι εμείς να τιμήσουμε το χρι­στιανικό όνομα που φέρουμε, όπως κι αυ­τός επάξια το τίμησε.

Ο Άγιος Φανούριος
1. Γενικά για τη ζωή του
Για την καταγωγή και τη ζωή του Αγίου Φανουρίου δεν υπάρχει τίποτε συγκε­κριμένο, επειδή όλα τα στοιχεία της ζωής του χάθηκαν σε καιρούς ανωμαλίας.
 Τα μόνα στοιχεία που έχομε αναφορικά με τον Άγιο είναι η εύρεση της εικόνας του, γύ­ρω στα 1500 μ.Χ., σύμφωνα με τα συναξά­ρια, ή κατ' άλλους γύρω στα 1355-1369 μ.Χ. Άλλοι υποστηρίζουν πως η εικόνα του Αγίου βρέθηκε στη Ρόδο και άλλοι στην Κύ­προ.
2. Η εύρεση της εικόνας 
Επιστρέφομε στο παρελθόν, όταν οι Αγαρηνοί εξουσίαζαν τη Ρόδο και απο­φάσισαν να ξαναχτίσουν τα τείχη της πόλης, που βάρβαρα κατέστρεψαν και κατεδάφισαν στον πόλεμο λίγα χρόνια πριν.
Άρχισαν λοιπόν να στέλλουν εργάτες έξω απ' το νότιο μέρος του φρουρίου και να μαζεύουν πέτρες απ' τα μισογκρεμισμένα σπί­τια των κατοίκων, για να ξαναφτιάξουν τα νέα και ισχυρά τείχη της πόλης τους. Ξαφ­νικά μέσα στα χαλάσματα βρήκαν μια ωραιό­τατη, αλλά μισοχαλασμένη στη μια πλευρά εκκλησία κι εκεί μέσα βρήκαν ένα σωρό ει­κόνες, που απ' την πολυκαιρία δεν ξεχώρι­ζαν τις μορφές των Αγίων καθώς και τα γράμματα, που είχανε επάνω τους.
Μια μόνο καταπληκτική εικόνα ξεχώριζε απ' όλες, που ο χρόνος δεν την άγγιξε και παρίστανε ένα νέο ντυμένο σαν στρατιώτης. Ο Μητροπολίτης της Ρόδου Νείλος έτρεξε αμέσως επί τόπου και διάβασε καθαρά το όνομα του Αγίου, που λεγόταν Φανούριος. Συγκινημένος ο Σεβασμιώτατος, για τη φανέρωση του Αγίου, παρατήρησε, πως ήταν ντυμένος σαν Ρωμαίος στρατιωτικός, κρα­τώντας στο αριστερό χέρι του ένα σταυρό και στο δεξιό μια αναμμένη λαμπάδα. Ο α­γιογράφος ακόμα ολόγυρα της εικόνας ζω­γράφισε σε δώδεκα παραστάσεις τα μαρτύ­ρια, που υπόφερε ο Άγιος και, που εξιστορούν ολοφάνερα την όλη ζωή του.
Οι παραστάσεις αυτές είναι οι ακόλουθες:
Α΄. Ο Άγιος παρουσιάζεται όρθιος μπρο­στά στο Ρωμαίο ανακριτή του και φαίνεται ν' απολογείται με θάρρος και να υπερασπί­ζει την χριστιανική πίστη του.
Β΄. Οι στρατιώτες εδώ επεμβαίνουν και χτυ­πούν με πέτρες στο κεφάλι και στο στόμα τον Φανούριο, για ν' αναγκασθεί να υποκύ­ψει και ν' αρνηθεί τον Κύριο.
Γ΄. Οι στρατιώτες έχουν εξαγριωθεί πια απ' την επιμονή του Φανουρίου, γι' αυτό τον έριξαν κάτω και τον χτυπούν τώρα άγρια με ξύλα και ρόπαλα, για να κάμψουν το ακμαίο ηθικό του.
Δ΄. Ο Φανούριος είναι στη φυλακή κι εκεί βασανίζεται με αποτρόπαιο τρόπο. Φαίνε­ται εντελώς γυμνός κι οι στρατιώτες ολόγυ­ρα του ξεσχίζουν τις σάρκες του με αιχμη­ρά σιδερένια εργαλεία. Ο Άγιος υπομένει αγόγγυστα το τρομερό μαρτύριό του.
Ε΄. Ο Φανούριος βρίσκεται και πάλι στη φυ­λακή και προσεύχεται στον θεό, για να τον ενισχύσει ν' αντέξει μέχρι τέλους τα βασανι­στήρια.
ΣΤ΄. Ο Άγιος παρουσιάζεται και πάλιν μπροστά στον Ρωμαίο ανακριτή για ν' απο­λογηθεί για τη στάση του. Απ' την ατάρα­χη έκφραση του προσώπου του φαίνεται, πως ούτε τα βασανιστήρια που υπόφερε, ούτε οι μελλοντικές απειλές του τυράννου του εκλόνισαν την πίστη και έτσι απτόητος περιμένει ακόμη χειρότερα μαρτύρια.
Ζ΄. Οι δήμιοι του Φανουρίου με μανία και σκληρότητα καίουν με αναμμένες λαμπάδες το ολόγυμνο σώμα του, που φαίνεται έτσι η ανυπέρβλητη θυσία του για τον Εσταυ­ρωμένο. Ο Άγιος νικά και πάλιν με την α­δάμαστη θέληση και καρτερία του στον Κύ­ριο.
Η΄. Εδώ οι άγριοι βασανιστές του χρησιμο­ποιούν και μηχανικά μέσα για να φθάσουν στο κορύφωμα του μαρτυρίου του. Έχουν δέσει τον Άγιο πάνω σ' ένα μάγκανο κι αυ­τό σαν περιστρέφεται, του συντρίβει τα κόκκαλα. Υποφέρει εκείνος αγόγγυστα αλλά στο ωραίο πρόσωπό του είναι ζωγραφισμέ­νη ανέκφραστη αγαλλίαση, γιατί υποφέρει για χάρη του Κυρίου.
Θ΄. Ο Φανούριος ρίπτεται σ' ένα λάκκο, για να γίνει βορά άγριων θηρίων κι οι δήμιοί του από πάνω παρακολουθούν να δούνε το τέ­λος του. Τα θηρία όμως έχουν κυριολεκτι­κά εξημερωθεί απ' τη χάρη του Θεού, γι' αυ­τό τον περιτριγυρίζουν ήσυχα σαν αρνάκια και απολαμβάνουν θαυμάσια τη συντροφιά του.
Ι΄. Οι δήμιοί του δεν ικανοποιούνται απ' το προηγούμενο αποτέλεσμα κι έτσι τον βγάζουν απ' τον λάκκο και τον καταπλακώνουν μ' ένα μεγάλο λίθο, βέβαιοι πια πως θα τον αποτελειώσουν. Τίποτε όμως δεν πετυχαίνουνε κι αυτή τη φορά.
ΙΑ΄. Η σκηνή παρουσιάζει τον Άγιο μπρο­στά σε βωμό, όπου οι δήμιοί του τον προτρέπουν να θυσιάσει, βάζοντας στις παλά­μες του αναμμένα κάρβουνα. Ο Φανούριος βγαίνει και απ' αυτή τη δοκιμασία νικητής και αυτό διακρίνεται από ένα διάβολο, που έχει τη μορφή δράκου, που πετά στον αέ­ρα και κλαίει για την αποτυχία του.
ΙΒ΄. Η τελευταία σκηνή είναι το τέλος του μαρτυρίου του, με τον Φανούριο ριγμένο σ' ένα μεγάλο καμίνι να στέκεται όρθιος πάνω σ' ένα σκαμνί και να τον περιζώνουν φλό­γες και καπνοί. Ο Άγιος φαίνεται να προ­σεύχεται αδιάκοπα στον Θεό, χωρίς να εκ­φράζει κανένα παράπονο ή γογγυσμό κι έ­τσι άκαμπτος κι ανυποχώρητος πέταξε στα ουράνια, γεμάτος ικανοποίηση για όσα βά­σανα υπόφερε για χάρη του Κυρίου.


3.    Το χτίσιμο του ναού
Ο Μητροπολίτης τότε του νησιού, ο Νεί­λος, όταν μελέτησε επισταμένα την ει­κόνα που βρέθηκε, αποφάνθηκε, πως ο Φα­νούριος ήταν ένας απ' τους σπουδαιότε­ρους μεγαλομάρτυρες της Πίστεώς μας. Α­μέσως έστειλε αντιπροσωπεία στον ηγεμό­να του νησιού και τον παρακαλούσε να του δώσει άδεια για ν' ανακαινίσει την εκκλησία. Όταν όμως ο ηγεμόνας αρνήθηκε, τότε ο Μητροπολίτης μετέβη ο ίδιος προσωπικά στην Κωνσταντινούπολη και κατόρθωσε να εξασφαλίσει απ' τον Σουλτάνο την άδεια που ζητούσε. Επέστρεψε σύντομα στη Ρό­δο κι αναστήλωσε το ναό ακριβώς στην πα­λιά θέση του, έξω από τα τείχη του. Ο να­ός σώζεται ως τα σήμερα και αποτελεί από τότε ιερό προσκύνημα όλων των Χριστια­νών.
4.    Στοιχεία απ' την εύρεση της εικόνας 
Βλέποντας την εικόνα του Αγίου Φανου­ρίου που βρέθηκε στη Ρόδο, εξάγουμε πολλά αξιόλογα στοιχεία που είναι τα ακό­λουθα:
  • 1.   Σαν διαβάσουμε στην εικόνα το όνομα του Αγίου συμπεραίνομε αμέσως, πως εί­ναι ελληνικής καταγωγής.
  • 2. Επίσης συμπεραίνομε πως οι γονείς του ήταν πολύ ευσεβείς, για να του δώσουν ένα τόσο χριστιανικό όνομα.
  • 3. Ο νέος αυτός ακόμα θα ήταν πολύ μορ­φωμένος για να γίνει στρατιωτικός.
  • 4. Υπολογίζουμε ακόμα πως τα μαρτύρια του Αγίου Φανουρίου έγιναν τον β' και γ' αιώνα, όταν οι διωγμοί των χριστιανών βρί­σκονταν στο αποκορύφωμά τους.
  • 5. Ο Φανούριος ολοφάνερα αποδεικνύε­ται πως ήταν Μεγαλομάρτυρας απ' τα πολ­λά και φοβερά μαρτύρια που υπέφερε.
  • 6. Βεβαιωνόμαστε επίσης πως ετιμάτο απ' τους πιστούς χριστιανούς απ' τα χρόνια του μαρτυρίου του σε χριστιανικούς ναούς, για να βρεθεί μάλιστα ένας τέτοιος ναός και στη Ρόδο.
  • 7.   Απ' την απεικόνιση του Αγίου φαίνεται πως ο Φανούριος μαρτύρησε σε νεαρά
    ηλικία.

5.    Θαύματα του Αγίου
Ο Άγιος Φανούριος έκανε αρκετά θαύ­ματα στους πιστούς που επικαλούνται το όνομά του κι ένα απ' αυτά είναι το ακό­λουθο: 
Σε μια περίοδο της ιστορικής ζωής της η Κρήτη ήταν υποδουλωμένη στους Λατίνους (1204 - 1669 μ.Χ.), που είχαν δικό τους Αρ­χιεπίσκοπο και γι' αυτό προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να παρασύρουν τους κατοίκους του νησιού στον Καθολικισμό (Παπισμό)
Έτσι οι Λατίνοι πήρανε σαν καταπιεστι­κό μέτρο ενάντια στην Ορθοδοξία να μην επιτρέπουν να χειροτονούνται ιερείς στην Κρήτη, οπότε οι Κρητικοί αναγκάζονταν να μεταβαίνουν στο νησί Τσιρίγο (Κύθηρα) για να χειροτονηθούν ιερείς από Ορθόδοξο Αρχιερέα, που έδρευε εκεί. 
Κάποια εποχή λοιπόν ξεκίνησαν απ' την Κρήτη τρεις διάκονοι για το Τσιρίγο κι αφού χειροτονήθησαν εκεί ιερείς, επέστρεφαν τρι­σευτυχισμένοι στο πολύπαθο τότε απ' τη σκλαβιά νησί τους. Κατά κακή τους τύχη Αγαρηνοί πειρατές τους συνέλαβαν στο πέ­λαγος, τους μετέφεραν στη Ρόδο, όπου τους πώλησαν σε τρεις διαφορετικούς Αγαρηνούς αφέντες. 

Η θέση των τριών ιερέων ήταν αξιοθρή­νητη κι όμως μια γλυκειά προσμονή ήλθε να γλυκάνει το πικρό παράπονό τους. Μάθα­νε πως στη Ρόδο ο Άγιος Φανούριος θαυματουργούσε και σ' αυτόν στήριξαν τις ελ­πίδες τους κι ολοένα προσεύχονταν και τον επικαλούνταν ο καθένας τους ξεχωριστά, για να τους λυτρώσει απ' την σκληρή αιχ­μαλωσία στους μιαρούς Αγαρηνούς. 
Ζήτησε, λοιπόν, ο κάθε ιερέας, χωρίς να συνεννοηθούν μεταξύ τους, απ' τον αφέν­τη του, να του δώσει άδεια να μεταβεί στην εκκλησία για να προσκυνήσει την εικόνα του Αγίου Φανουρίου. Πήρανε κι οι τρεις τους μ' ευκολία την άδεια, προσκύνησαν μ' ευ­λάβεια την εικόνα του Αγίου βρέχοντας τη γη με τα δάκρυά τους γονατιστοί σαν προ­σεύχονταν και με όλη τη δύναμη της ψυχής τους παρακαλούσαν τον Άγιο Φανούριο να μεσολαβήσει για να γλυτώσουν πια απ' τα χέρια των Αγαρηνών. 
Αφού οι ιερείς αναχώρησαν, ανακουφι­σμένοι απ' τον πόνο τους, ο Άγιος Φανού­ριος παρουσιάστηκε τη νύχτα και στους τρεις αφέντες τους και τους διέταξε να ελευ­θερώσουν τους σκλάβους ιερείς τους, δια­φορετικά θα τους τιμωρούσε σκληρά. Οι Αγαρηνοί όμως άρχοντες θεώρησαν την επέμ­βαση του Αγίου σαν κάποια μαγεία, γι' αυ­τό αλυσόδεσαν τους σκλάβους τους κι άρ­χισαν να τους βασανίζουν με χειρότερο τρό­πο.  
Την άλλη όμως νύχτα ο Άγιος Φανούριος επέμβηκε πιο αποτελεσματικά, έλυσε τους τρεις ιερείς απ' τα δεσμά τους και τους υ­ποσχέθηκε, πως θα τους ελευθέρωνε από τους Αγαρηνούς την άλλη μέρα. Φανερώ­θηκε και πάλι στους Αγαρηνούς και τους απείλησε αυτή τη φορά, πως αν δεν ελευθέρωναν το πρωί τους ιερείς, θα μεταχειρι­ζότανε σκληρά μέτρα γι' αυτούς. 
Το άλλο πρωί οι Αγαρηνοί αισθάνθησαν την τιμωρία, γιατί έχασαν όλοι το φως τους και το κορμί τους έμεινε παράλυτο. Έτσι αναγκάσθησαν τότε να συμβουλευτούν τους συγγενείς τους, για να συζητήσουν το κα­κό που τους βρήκε. Όλοι δε οι άρχοντες α­ποφάσισαν να καλέσουν τους τρεις ιερείς, μήπως μπορούσαν να τους βοηθήσουν. Οι ιερείς την μόνη απάντηση που έδωσαν ήταν, πως αυτοί θα παρακαλούσαν τον Θεό τους κι Εκείνος θα αποφάσιζε. 
Την τρίτη νύχτα παρουσιάστηκε πάλι ο Άγιος Φανούριος στους Αγαρηνούς και τους ανακοίνωσε πως αν δεν έστελναν οι τρεις άρχοντες γραπτώς στο ναό του τη συγκατάθεση τους για την απελευθέρωση των ιερέων, δεν θα ξανάβρισκαν πια την υ­γεία τους. Οι Αγαρηνοί τότε θέλοντας και μη έγραψαν το γράμμα που ζήτησε ο Άγιος Φανούριος και δήλωναν απερίφραστα, πως παραχωρούσαν, στους τρεις ιερείς την ελευ­θερία τους. Αυτές οι δηλώσεις τους κατατέ­θηκαν στον ιερό ναό του Αγίου.  
Πριν ακόμα επιστρέψει η αντιπροσωπεία των Αγαρηνών απ' το ναό, οι τυφλοί και παράλυτοι άπιστοι έγιναν εντελώς καλά με το θέλημα του Αγίου. Οι πλούσιοι Αγαρηνοί έδωσαν στους τρεις ιερείς όλα τα έξοδα του ταξιδιού τους κι αυτοί πριν αναχωρή­σουν κατέφυγαν στην εκκλησία, και αφού ευχαρίστησαν τον Άγιο για την απελευθέ­ρωσή τους, αντέγραψαν πιστά την εικόνα του Αγίου Φανουρίου και την πήραν στην Κρήτη, όπου την τιμούσαν κάθε χρόνο με δοξολογίες και λιτανείες.


6. Η πίτα του Αγίου Φανουρίου 
Η μεγάλη τιμή που τρέφουν οι χριστιανοί στον Άγιο Φανούριο, έγινε αιτία να δημιουργηθεί στο λαό το παραδοσιακό έθι­μο της πίττας του Αγίου ή καλύτερα της φανουρόπιτας. 
Η πίτα συνήθως είναι μικρή και στρογ­γυλή και γίνεται από καθαρό αλεύρι, ζάχα­ρη, κανέλλα, λάδι κι αφού όλα αυτά τα υλι­κά ανακατευθούν, ζυμώνονται, μπαίνουν σε στρογγυλή φόρμα και η πίττα ψήνεται σε μέτρια θερμοκρασία στο φούρνο. 
Η πίτα γίνεται για να φανερώσει ο Ά­γιος σε κάποιον ένα χαμένο αντικείμενο, κά­ποια δουλειά αν ένας είναι άεργος, κάποια χαμένη υπόθεση, την υγειά σε κάποιο άρ­ρωστο και άλλα παρόμοια. 
Η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη του στις 27 Αυγούστου.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ 
Ήχος δ΄. Βασίλειον διάδημα
Ουράνιον εφύμνιον εν γη τελείται λαμπρώς, επίγειον πανήγυριν νυν εορτάζει φαιδρώς Αγγέλων πολίτευμα, άνωθεν υμνωδίαις, ευφημούσι τους άθλους, κάτωθεν Εκκλησία την ουράνιον δόξαν. ην εύρες πόνοις και άθλοις τοις σοις, Φανούριε ένδοξε.

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ 
Ήχος γ΄. Η Παρθένος σήμερον
Ιερείς διέσωσας αιχμαλωσίας αθέου και δεσμά συνέθλασας δυνάμει Θεία, Θεόφρον, ήσχυνας τυράννων θράση γενναιοφρόνως, ηύφρανας Αγγέλων τάξεις Μεγαλομάρτυς, δια τούτο σε τιμώμεν, θείε οπλίτα, Φανούριε ένδοξε.

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Τους ασπαζομένους την σην σεπτήν εικόνα εν πίστει και αιτούντας σην αρωγήν, Μάρτυς, κληρονόμους της Θείας Βασιλείας, Φανούριε, λιταίς σου πάντας ανάδειξον.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ:  ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ  ΙΔΡΥΜΑ   «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ»
http://www.impantokratoros.gr/A6774D6F.el.aspxφ1

Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017

Φανουρόπιτα με 7 υλικά

1 φλιτζ. χυμός πορτοκαλιού
1 φλιτζ. ζάχαρη
1 φλιτζ. ηλιέλαιο
1 κ.γ. κανέλα
3 ποτήρια αλεύρι κοσκινισμένο
2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
1 φλιτζ. σταφίδες


Ανακατεύουμε σε μπολ το ηλιέλαιο και το χυμό πορτοκαλιού και έπειτα προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά.
Ανακατεύουμε καλά με το χέρι.
Λαδώνουμε ένα ταψί και αδειάζουμε μέσα το μείγμα μας.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου 40 λεπτά μέχρι να ψηθεί η πίτα εσωτερικά.
Η παράδοση για την Φανουρόπιτα έχει να κάνει με τη μητέρα του Αγίου Φανουρίου. Αυτή λέει ήταν αμαρτωλή, σκληρή και άπονη με τους φτωχούς. Γι’ αυτό το λόγο πήγε στην κόλαση.
Ο γιος της, ο Άγιος Φανούριος, προσπάθησε να τη σώσει. τραβώντας την με τη βοήθεια ενός κρεμμυδόφυλου (που κάποτε είχε δώσει με το ζόρι σε έναν ζητιάνο). Ο Άγιος Φανούριος ζήτησε τη βοήθεια του Αρχάγγελου Μιχαήλ, ο οποίος όμως του είπε ότι δε μπορεί να τη σώσει διότι αυτή διέπραξε μεγάλη κακία όταν έσπρωξε τρεις γυναίκες στην κόλαση.
Ο Άγιος Φανούριος παρακάλεσε με δάκρυα πόνου να μην φτιάχνουν τίποτα γι’ αυτόν, αλλά μόνο για την ψυχή της μάνα του και η προσευχή του λέγεται ότι εισακούστηκε στον Θεό.
Αυτός είναι ο λόγος που οι νοικοκυρές φτιάχνουν την ημέρα αυτή φανουρόπιτες και αφού τις πάνε στην εκκλησία και ευλογηθούν τις μοιράζουν στη γειτονιά και στο εκκλησίασμα, με τη σύσταση να ευχηθούν να συχωρεθεί η μάνα του Αγίου «Ο Θεός σχωρέστ’ τη μάνα του Αγίου Φανουρίου».
http://www.vimaorthodoxias.gr/syntages/fanouropita-me-7-ilika/

Ζωή Λάσκαρη: «Γιατί πήγα σε πνευματικό και όχι σε ψυχολόγο»

Πιστεύω βαθύτατα, κοινωνώ, έχω πνευματικό εδώ και 35 χρόνια»

Έφυγε από τη ζωή η Ζωή Λάσκαρη.Δεν θα αναφερθούμε αυτή τη στιγμή στις δάφνες της.  Θα περιοριστούμε να αναφερθούμε σε ένα πράγμα που δυστυχώς τα περισσότερα ΜΜΕ αποσιώπησαν για την μεγάλη ηθοποιό.
Είναι η σταθερή σχέση που είχε με γνωστό πνευματικό της Αθήνας, τον π. Κωνσταντίνο Σ., για 40 ολόκληρα χρόνια.
Η Ζωή έδειξε έναν δρόμο που αν ακολουθούσε κάθε Έλληνας και Ελληνίδα, σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα σήμερα για την κοινωνία μας.
Αντί να τρέχει σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους για τα προσωπικά της προβλήματα, προτίμησε να έχει για 40 χρόνια μία συνειδητή και σταθερή σχέση με έναν πνευματικό.
Αλλά ας αφήσουμε την ίδια να μας πει για την σχέση της αυτήν.
Πρόκειται για απόσπασμα μιας από τις τελευταίες συνεντεύξεις της, που είχε δώσει στον «Φιλελεύθερο» της Κύπρου.
Αφού μιλά για τις δυσκολίες που έζησε στη ζωή της, ο δημοσιογράφος τη ρωτά:
Όλα αυτά δεν σας σκλήρυναν;
Καθόλου σκληρή δεν με έκαναν. Πιο ευαίσθητη, δόξα τω Θεώ. Πήγα 15μιση χρονών στην Αμερική, έκατσα δύο χρόνια, ούτε ξέρω πώς έγινε αυτό. Η άγνοια κίνδυνου της νιότης; Θες η βοήθεια της Παναγιάς; Επιβίωσα χωρίς να ακούσω τις σειρήνες. Και στη συνέχεια, αυτό που πόνεσα εγώ δεν ήθελα να το περάσει άλλος. Και αυτό με έκανε πολύ μαλακή.
Ο πατέρας Κωνσταντίνος πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στη ζωή σας; Ο κ. Λυκουρέζος μου είπε κάποτε ότι είναι ο άνθρωπος που σας βοήθησε σε όλες σας τις επιλογές.
Σωστά είπε. Σαράντα χρόνια τον ξέρω τον πατέρα Κωνσταντίνο. Πάρα πολύ με βοήθησε.
Ποια ανάγκη σας οδήγησε σε πνευματικό;
Η ανάγκη που οδηγεί άλλους στον ψυχολόγο. Εγώ δεν πιστεύω στην ψυχανάλυση. Όσες φορές πήγα, ήξερα περισσότερα από αυτούς. Είχα ανάγκη από έναν πνευματικό άνθρωπο. Να μοιραστεί τις απορίες μου. Είναι ένα άτομο που μιλά τέσσερις γλώσσες, με θεατρική παιδεία, είναι ανοιχτός σε όλα. Και πριν τον βρω, είχα πάει σε δυο-τρεις άλλους. Και έχουμε επαφή μέχρι σήμερα.
Σε μία άλλη συνέντευξή της πριν ένα περίπου χρόνο στο περιοδικό Βημαγκαζίνο, η μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός είχε αναφερθεί στην σχέση της με τον Θεό.
Στην ερώτηση «Η σχέση σας με τον Θεό ποια είναι;» απάντησε:
«Τον Θεό τον έχω μέσα μου. Εμείς είμαστε η Εκκλησία. Δεν υπάρχει η εκκλησία ως κτίριο. Πιστεύω βαθύτατα, κοινωνώ, έχω πνευματικό εδώ και 35 χρόνια».
Αμέσως μετά ρωτήθηκε αν έχει θυμώσει ποτέ μαζί Του και με σθένος απάντησε…..
«Γιατί να θυμώσω; Ξέρει απόλυτα τι κάνει. Πολλοί λένε: «Γιατί σε εμένα, Θεέ μου;». Αυτό είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα. Είναι σαν να Τον αμφισβητείς. Και δεν είμαι καμιά θεούσα. Υπάρχει, φυσικά, η άποψη ότι αν πιστεύεις στον Θεό δεν είσαι καλλιεργημένος. Πόσο πλανεμένοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, αλήθεια».
http://www.vimaorthodoxias.gr/egrapsan-s-emas/zoi-laskari-giati-piga-se-pnevmatiko-kai-ochi-se-psychologo/


Ο ιερέας, ο Άγγελος και το… λάθος!

Κάποιος , καθαρός και άγιος, κάθε φορά πού λειτουργούσε, έβλεπε αγγέλους δεξιά κι αριστερά του.

Αυτός είχε παραλάβει την τάξη της λειτουργίας από τούς αιρετικούς, κι επειδή ήταν άπειρος στα θεία δόγματα, έλεγε τις ευχές της αναφοράς με απλότητα και ακακία, χωρίς νά ξέρει ότι τις λέει εσφαλμένα.
Κάποτε όμως, από οικονομία Θεού, τον επισκέφθηκε ένας αδελφός πού γνώριζε καλά τα θεία δόγματα.
Ο αδελφός ήταν διάκονος, κι έτυχε νά παρευρεθεί την ώρα πού ο γέροντας λειτουργούσε.
Διαπίστωσε λοιπόν το λάθος και του είπε: Αυτά πού λες, πάτερ, στη λειτουργία δεν είναι της ορθοδόξου πίστεως.
Ο γέροντας όμως, επειδή έβλεπε την ώρα εκείνη αγγέλους, δεν έδωσε προσοχή στα λόγια του. Μα ο διάκονος επέμενε νά ελέγχει την κακοδοξία: Σφάλλεις, καλόγερε. .Η Εκκλησία δεν τα παραδέχεται αυτά.
Τότε ο γέροντας, βλέποντας την επιμονή του διακόνου, ρώτησε σε κάποια λειτουργία τούς αγγέλους πού τον παράστεκαν: Τι είναι αυτά πού μου λέει ο διάκονος;
Καλά σου λέει, απάντησαν εκείνοι, νά τα παραδεχθείς.
Και γιατί τόσον καιρό δεν μου το λέγατε εσείς; – Γιατί ο Θεός έτσι οικονόμησε: ο άνθρωπος να διορθώνεται από ανθρώπους.
Από τότε ο γέροντας διορθώθηκε, ευχαριστώντας το Θεό και το διάκονο.

Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ κι όμως αληθινό!!!














Το βιβλίο που μπορεί να γίνει δέντρο αφού διαβαστεί!

Ένας μικρός εκδότης βιβλίων στην Αργεντινή δημιούργησε ένα βιβλίο που μπορεί αφού τελειώσει η ανάγνωση του να φυτευτεί και να γίνει ένα δέντρο.
Ο εκδοτικός οίκος, Pequeño Editor, λέει ότι αυτό είναι «ένα βιβλίο που επιστρέφει στη φύση ότι πήρε από το» και ότι είναι το «πρώτο βιβλίο που μπορεί να φυτευτεί αφού το διαβάσετε.»
Το έργο, που ονομάζεται Tree Book Tree, χρησιμοποιεί το χαρτί χωρίς οξέα εμποτισμένα με σπόρους Jacaranda, είδος δέντρου της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Τυπώνεται από βιοδιασπώμενο μελάνι.
Ο τίτλος του βιβλίου είναι «Mi papá estuvo en la selva» «(Ο πατέρας μου ήταν στη ζούγκλα), από Gusti Llimpi και Anne Decis. Είναι η αληθινή ιστορία ενός νεαρού αγοριού στη ζούγκλα του Εκουαδόρ Η ιστορία έχει ένα ισχυρό οικολογικό μήνυμα, ένα μήνυμα που υπογραμμίζεται από τη φύτευση του ίδιου του βιβλίου αντί να το πετάξει..
Τα βιβλία προέρχονται από τα δέντρα. Σήμερα ένα δέντρο μπορεί να δημιουργηθεί από ένα βιβλίο.

http://www.ipaideia.gr/endiaferouses-eidiseis/to-vivlio-pou-mporei-na-ginei-dentro-afou-diavastei