menu

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

O Μόσχος και ο Βοσκός


Ένας βοσκός πήγε για πρώτη φορά στην ζωή του στην πόλη. Βλέπει ένα μεγάλο κτίριο και ρωτάει τον φύλακα τι είναι αυτό. Αυτός του λέει πως είναι σχολείο.
- Βάζεις μοσχάρια (αμόρφωτους ανθρώπους) και βγάζεις μορφωμένους ανθρώπους.
Ο βοσκός, που ήταν απλοϊκός και πήρε κατά γράμμα τα λόγια του φύλακα, άφησε ένα μοσχάρι εκεί.
Μετά από ένα χρόνο επιστρέφει και ζητάει να δει τον μόσχο. Ο φύλακας όμως είχε αλλάξει και δεν ήξερε το περιστατικό, οπότε τον στέλνει στον διευθυντή του σχολείου, που κατά σύμπτωση λεγόταν Μόσχος.
Μπαίνει ο βοσκός στο γραφείο του διευθυντή:
- Μόσχο μου, είσαι καλά;
- Σας γνωρίζω, κύριε; ρωτάει ξαφνιασμένος ο διευθυντής.
- Μόσχο μου, ξέχασες που σε τάιζα χορταράκι στα λιβάδια;
Οργισμένος ο διευθυντής τον πετάει έξω.
Την επόμενη μέρα ξανάρχεται ο βοσκός με ένα μεγάλο μοσχάρι και ξαναπάει στον διευθυντή:
- Μα κύριε, τί είναι αυτό; ρωτάει ξανά έκπληκτος ο διευθυντής. 
- Εμένα δεν με θυμάσαι, μόσχο μου… Αλλά την μάνα σου; 

Ἀ ν τ ι ύ λ η 
Ἱ . Ναὸς Ἁγ. Βασιλείου,  Π ρέβεδα 
 e -mail: antiyli.gr@gmail.com 

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

ΟΙ ΑΓΙΑΣΜΕΝΟΙ (Ἕνα παλιὸ κείμενο γιὰ τὴν ἐνεστῶσα χρεία )

π . Δ η μ η τ ρ ί ο υ Μ π ό κ ο υ 
Εννιὰ στὸν ἀριθμό, ἕξι ἀγόρια καὶ τρία κορίτσια ἀπ’ τὰ Γραμμενοχώρια τῶν Ἰωαννίνων οἱ θρυλικοὶ Ζωσιμάδες (1750-1840 περί- που), ἀποτελοῦν μιὰ ἐντελῶς ἐξαιρετικὴ περίπτωση μοναδικῶν ἀνθρώπων. Σὰ κορίτσια (Ἀλεξάνδρα, Ζωή, Ἀγγελικὴ) ἔμειναν στὰ Γιάννενα, ἐνῶ τὰ ἀγόρια (Ἰωάννης, Ἀναστάσιος, Νικόλαος, Θεοδόσιος, Ζώης, Μιχαήλ) κατέφυγαν στὴ Ρωσία καὶ ἀλλοῦ, ἀσχολούμενοι μὲ τὸ ἐμπόριο. 
Καὶ ὁ πλοῦτος τους, σὰν εὐλογημένος, αὔξανε καὶ ἐξέπληττε τὸν κόσμο. Μὰ ἐκεῖνοι δὲν ξιπάστηκαν. Ἀντιθέτως, ἐνσυνείδητα δοσμένοι στὸν Θεὸ καὶ στὴν πατρίδα, ἔταξαν σκοπὸ τῆς ζωῆς τους τὴν ὠφέλεια τῆς Ελλάδας, μὲ τίμημα τὴ δική τους ἀσκητικὴ ζωή. Προτίμησαν νὰ μένουν στὸ μετόχι τῆς Μονῆς τῶν Ἰβήρων στὴ Μόσχα, ἂν καὶ θὰ μποροῦσαν κάλλιστα νὰ ἔχουν δικά τους παλάτια (στὸ ἴδιο μοναστήρι ζοῦσε, ἐξίσου ἀσκητικά, ὁ ἄλλος μεγάλος ἐθνικὸς εὐεργέτης ἀπὸ τὸ χωριό τους Ζώης Καπλάνης).
Επέλεξαν τὴ ζωὴ τοῦ ἐργένη, ἂν καὶ εἶχαν κάθε δυνατότητα καὶ ἄνεση νὰ χαροῦν μιὰ ἤρεμη εὐτυχισμένη οἰκογενειακὴ ζωή. Επέ- δειξαν ἑκούσια σταυρικὴ ἀγάπη, ὥστε ἡ περιουσία τους, ἀπαλλαγμένη ἀπὸ (τὶς νόμιμες) διεκδικήσεις κληρονόμων, νὰ μεταβιβαστεῖ ἀπρόσκοπτα ὁλόκληρη στὴν πάσχουσα πατρίδα τους. 
Χιλιάδες ρωσικὰ ρούβλια ἔφταναν στὰ Γιάννενα καὶ κάλυπταν ὅλες τὶς ἀνάγκες: προικίζονταν ὀρφανὰ ἢ φτωχὰ κορίτσια, περιμαζεύονταν ἐγκαταλελειμμένα παιδιά, τρόφιμα καὶ ροῦχα μοιράζονταν τὰ Χριστούγεννα καὶ τὸ Πάσχα σὲ ὅλους τοὺς φτωχοὺς καὶ φυλακισμένους τῆς πόλης, Χριστιανούς, Εβραίους, Μουσουλμάνους, ἀνεξαρτήτως θρησκεύματος. 
Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη, αὐτὴ ποὺ δίδαξε ὁ Χριστός, ἀπέχει ἀπὸ κάθε ὑπόνοια ρατσισμοῦ. Ἀπὸ τὰ χρήματα ποὺ ἡ ἀδελφότητα τῶν Ζωσιμάδων ἔστελνε κάθε χρόνο στὰ Γιάννενα, πληρώνονταν οἱ γιατροὶ τῆς πόλης, γιὰ νὰ ἐπισκέπτονται δωρεὰν τοὺς φτωχοὺς ἀρρώστους. Ἦταν τέτοια ἡ ἔκταση τῆς φιλανθρωπίας τους, ποὺ γεμάτοι εὐγνωμοσύνη οἱ Γιαννιῶτες δὲν τοὺς ἔλεγαν πιὰ μὲ τὸ ὄνομά τους, ἀλλὰ τοὺς ἀποκαλοῦσαν: «οἱ ἁγιασμένοι» (Ἠπειρωτικοὶ Ἀντίλαλοι, τεῦχος 95, σ. 8). 
Οἱ εὐεργεσίες τους πρὸς τὴν πατρίδα ξεπερνοῦν κάθε φαντασία. Εἶναι φυσικὰ ἀδύνατο νὰ ἀπαριθμηθοῦν ἐδῶ. Στεκόμαστε μόνο μὲ ἀνυπόκριτο θαυμασμὸ μπροστὰ στὸ περίλαμπρο παράδειγμά τους. Ἀναγνωρίζουμε ἀνεπιφύλακτα τὴ γνήσια διάθεσή τους γιὰ ὁλοκληρωτικὴ προσφορὰ καὶ ἀγάπη. Τόσο διαφορετικὴ ἀπὸ τὴ δική μας, μίζερη συνήθως, διάθεση! Οἱ Ζωσιμάδες καὶ ἄλλοι μεγάλοι εὐεργέτες τοῦ γένους μας ἀποτελοῦν τὸ «μοναδικὸ παγκόσμιο φαινόμενο», ποὺ ἀκούει στὸ ὄνομα «Ἠπειρῶτες Ἐθνικοὶ Εὐεργέτες» (Περιοδ. «Ζωσιμάδες», Μάρτ. 2013, σ. 5). 
Στοὺς χαλεποὺς καιροὺς ποὺ ζοῦμε σήμερα, οἱ ἁγιασμένοι Ζω- σιμάδες εἶναι φωτεινὸ ὁρόσημο καὶ ὁδηγητικὸς φάρος μας. Σώρα καλεῖται σὲ συναγερμὸ ἡ δική μας καλοσύνη καὶ εὐσπλαχνία. Σὰ χέρια ποὺ ἁπλώνονται ἱκετευτικὰ πρὸς τὸ μέρος μας πληθαίνουν ἀδιάκοπα. Τίποτε δὲν μᾶς δικαιολογεῖ νὰ παραμένουμε ἀδιάφοροι καὶ ἀδρανεῖς. Δὲν ἔχουμε πολλὰ γιὰ νὰ δώσουμε; 
Μὰ ὁ Θεός μας εἶναι πλούσιος. Καὶ πτώχευσε γιὰ νὰ πλουτίσουμε. Μὲ τὴ σταυρική του θυσία πῆρε προσωπικὰ ἐπάνω του τὸν πόνο καὶ τὴ φτώχεια μας. Πάψαμε πιὰ νὰ εἴμαστε φτωχοί. Ἂν ὁ πατέρας εἶναι πλούσιος, δὲν θά ’ναι καὶ τὰ παιδιά του πλούσια; Ἂν λοιπὸν ἔχει ὁ Θεός, ἀλλὰ ἐμεῖς δὲν ἔχουμε, τί συμβαίνει; Φαίνεται ὅτι ἀπολέσαμε τὴν υἱοθεσία μας. Δὲν εἴμαστε πιὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Σὰ γνήσια τέκνα τοῦ Θεοῦ εἶναι «ὡς πτωχοί, πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες» (Β΄ Κορ. 6, 10). 
Ἂς δίνουμε λοιπὸν ἐμεῖς ἀπὸ τὰ λίγα ποὺ ἔχουμε καὶ εκεῖνος ποὺ γνώρισε ἀπὸ κοντὰ τὶς ἀνάγκες μας καὶ ἔχει τὴ δύναμη νὰ κάνει τὸ λίγο πολύ, τιμώντας ἰδιαίτερα τὸ δίλεπτο τῆς χήρας (Μάρκ. 12, 42), θὰ εὐλογεῖ ἀφειδώλευτα καὶ τὰ δικά μας πενιχρά μέσα. Θὰ τὰ πολλαπλασιάζει σὰν τοὺς πέντε ἄρτους. Καὶ θὰ συντηροῦνται ἀπὸ αὐτὰ πολλοὶ ἄλλοι γύρω μας. Εκεῖνος ξέρει νὰ διαχειρισθεῖ πολύ καλὰ τὰ δίλεπτά μας. Θὰ κάμει θαύματα μ’αὐτά. Μὲ λίγη καλὴ διάθεση λοιπὸν θὰ βρεθοῦν χίλιοι τρόποι ν’ ἀνταποκριθοῦμε. 
Ὁ καιρὸς τῆς ὅποιας κρίσης γεννάει γενικευμένη ἀνασφάλεια. Ὁδηγεῖ σὲ ἔσχατη ἀπόγνωση τὸν ὑλικὰ καὶ πνευματικὰ ἀδύναμο ἄνθρωπο. Ἀκόμα καὶ στὴν αὐτοκτονία. Εἴμαστε κι ἐμεῖς ἔνοχοι κάθε φορὰ ποὺ συμβαίνει κάτι τέτοιο. Συνυπεύθυνοι. Ἂς ἀντιστρέψουμε λοιπὸν τὰ πράγματα. Πῶς; Προσβλέποντας μὲ βαθειὰ ἐμπιστοσύνη στὸ φιλεύσπλαχνο πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Εν συνεχείᾳ, ἂς μεταγγίζουμε στοὺς ἐλαχίστους ἀδελφούς του (Ματθ. 25, 40) τὴ σιγουριὰ καὶ εὐσπλαχνία ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ τὸ πρόσωπο αὐτό. Καὶ ἂς δείχνουμε καὶ τὸ δικό μας φιλότιμο μὲ ἔργα, ὄχι μόνο μὲ λόγια, κατὰ τὸ μέτρο τῆς τρέχουσας ἀνάγκης. «Πίστις χωρὶς τῶν ἔργων νεκρά ἐστι» (Ἰακ. 2, 14-26).  Θέλει αὐτὸ ἀπὸ μᾶς. Γι’ αὐτὸ ἄλλωστε μᾶς ἄφησε ἀποστόλους στὸ πόδι του. Εἶναι δική μας τώρα ἀποστολὴ νὰ δείξουμε τὸ εὔσπλαχνο πρόσωπό του στὸν ἀπελπισμένο ἄνθρωπο, ὅπως τόσο ὑπέροχα τὸ ἔδειξαν τότε, σὲ πολὺ χαλεπώτερους καιρούς, οἱ ἁγιασμένοι Ζωσιμάδες. Θὰ ἀδιαφορήσουμε; 

 Ἀ ν τ ι ύ λ η.  Σαρακοστὴ 2012.
Ἱ . Ναὸς Ἁγ. Βασιλείου,  Πρέβεδα 
e -mail: antiyli.gr@gmail.com 

Η Ποιμαντική στρατηγική κατά των αιρέσεων

Η Ποιμαντική στρατηγική κατά των αιρέσεων και ο Νεοπαγανισμός στην 6η Ιερατική Σύναξη της Ι.Μ. Δημητριάδος (Βόλος 22/3/2016)

Η 6η Γενική Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, για το τρέχον Ιεραποστολικό έτος, πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας, με τους κληρικούς μας να ενημερώνονται για θέμα αιρέσεων και παραθρησκείας.

Πρώτος ομιλητής ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Καισαριανής, Βύρωνος & Υμηττού κ. Δανιήλ, με θέμα «Ποιμαντική στρατηγική στην ενορία έναντι των ποικιλώνυμων αιρέσεων και της πλάνης».
Ο Σεβασμιώτατος συνέστησε, εξ αρχής, στους Ιερείς να έχουν υπόψιν ότι βαθειά στην ψυχή των αρνητών της πίστεως ή των αιρετικών ίσως να είναι εντυπωμένη μία τραυματική εμπειρία από την παιδική τους ηλικία, η οποία τους συνοδεύει πάντα.
Αναφερόμενος στην ποιμαντική εργασία προς τους πλανεμένους, επεσήμανε τον κίνδυνο της εκκοσμίκευσής της, δηλ. την αντιμετώπισή τους με τα συμπεράσματα της κοσμικής ψυχολογίας και παιδαγωγικής, τρόπος μη αποτελεσματικός, γιατί οι επιστήμες αυτές αναφέρονται στην εικόνα του ανθρώπου που δεν ανταποκρίνεται στην διδασκαλία της Εκκλησίας. Το μέτρο της Εκκλησίας είναι η νέα κτίση και η εσχατολογική προοπτική της ζωής και όχι το ελκυστικό όραμα των ομάδων της πλάνης, που υπόσχονται ειρήνη, αφθονία υλικών αγαθών και ευημερία∙ είναι η προσφορά της Χριστιανικής ελπίδας, καθαρής, αγνής, στηριγμένης στην μακραίωνη παράδοσή μας.
Ο κ. Δανιήλ αναφέρθηκε στα νέα δεδομένα που δημιουργεί στην πατρίδα μας το μεταναστευτικό κύμα, που πρέπει να μας καθιστούν ιδιαίτερα προσεκτικούς, διακριτικούς και συνετούς.
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην ποιμαντική δράση της ενορίας για την αντιμετώπιση των ποικιλώνυμων αιρέσεων και της πλάνης και επεσήμανε ότι, στην εποχή μας αυτή γίνεται μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο της ισχύουσας νομοθεσίας, υπό όρους δηλ. και προϋποθέσεις. Τόνισε ότι οφείλουμε να ενεργούμε για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που συχνά καταπατώνται και προσβάλλονται από την δράση των ομάδων αυτών.
Καθήκον των Ποιμένων, παρατήρησε, είναι η κάθαρση του Αμπελώνος, κατά ο παράδειγμα των Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων. Είμαστε εντεταλμένοι άνωθεν να διδάξουμε και να μεταφέρουμε στον κόσμο την διδασκαλία και τις εντολές του Χριστού.
Όσον αφορά στο ζήτημα της πολυπολιτισμικότητας, στην οποία όλοι είμαστε ίσοι και διαφορετικοί, που προβάλλεται ως επιχείρημα κατά του ποιμαντικού μας έργου, οφείλουμε να μη ξεχνούμε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία στον τόπο μας είναι η γεννήσασα το Ελληνικό Γένος. Η Εκκλησία μας έχει ρίζες στην ιστορία και στην παράδοση της πατρίδας μας και επηρεάζει το σύγχρονο γίγνεσθαι του Ελληνισμού.
Απάντησε, επίσης, στο επιχείρημα ότι δεν πρέπει ν’ αποκλείεται καμία πίστη στην εποχή μας, επισημαίνοντας ότι αυτό είναι αποδεκτό στο μέτρο που η κάθε πίστη είναι προϊόν ελεύθερης επιλογής και δεν αφορά απατεώνες και επικίνδυνους εμπόρους των ανθρωπίνων ελπίδων.
Ολοκληρώνοντας ο Σεβ. κ. Δανιήλ συνέστησε στους Κληρικούς:
Να είναι ενημερωμένου για το σύγχρονο σκηνικό των αιρέσεων, για να μπορούν ν’ αξιολογούν τα δεδομένα.
Να διαθέτουν στοιχειώδη ενοριακή βιβλιοθήκη για θέματα αιρέσεων.
Να συνεργάζονται με ειδικευμένους συναδέλφους τους στα θέματα αυτά.
Να διαθέτουν θερμή πίστη, ζήλο, αφοσίωση, θεολογική κατάρτιση, πνευματική ζωή, εντιμότητα, ειλικρίνεια και διάκριση.
Να αναπτύσσουν την λειτουργική ζωή στην ενορία, την μελέτη του Θείου Λόγου, ενεργώντας, με τον τρόπο αυτό, στην ανακοπή της προέλασης των αιρετικών και βοηθώντας, παράλληλα, στην κατά Χριστόν στήριξη των Ορθοδόξων Χριστιανών.

Επόμενος ομιλητής ήταν ο κ. Λάμπρος Σκόντζος, Θεολόγος, Συγγραφέας, μέλος της Σ.Ε. Επί των Αιρέσεων, με θέμα«Νεοπαγανισμός: μια πνευματική, κοινωνική και εθνική απειλή».
Ο ομιλητής σημείωσε ότι «το νεοπαγανιστικό φαινόμενο είναι γνήσιο τέκνο της «Νέας Εποχής», της οποίας εξυπηρετεί τους στόχους. Ήτοι: λειτουργεί ως ο πιο πρόσφορος αγωγός του αποκρυφισμού, μέσω των εθνικών παραδόσεων και μυθολογιών. Επί πλέον, λειτουργεί ως «εκπορθητικός  κριός», ως ομάδα κρούσεως στα χριστιανικά κράτη, δημιουργώντας έριδες, εγείροντας έναν περίεργο θρησκευτικό εθνικισμό, για να χτυπηθεί ο «διεθνιστικός», κατά τους νεοπαγανιστές, Χριστιανισμός, ο οποίος συνθλίβει τις «αυτόχθονες εθνικές θρησκευτικές παραδόσεις»! Κάνοντας μία ιστορική αναδρομή, ο κ. Σκόντζος επεσήμανε ότι «ο Νεοπαγανισμός έλκει τις ρίζες του στις αλλόκοτες θεωρίες του Πλήθωνα τον 15ο αιώνα, του Μπαίμε τον 17ο αιώνα, τους ρομαντικούς και τους φυσιοκράτες του 19ου αιώνα, και γενικά στο αντιχριστιανικό κλίμα του λεγομένου ευρωπαϊκού διαφωτισμού. Η Θεοσοφία, όπως προαναφέραμε, στα μισά του 19ου αιώνα, αναβίωσε τον αρχαίο παγανισμό, και ως νεοπαγανισμός πια, απηχεί τις αρχές και τις δοξασίες της…».
Στη συνέχεια, περιέγραψε το σκηνικό της δράσης του νεοπαγανισμού στην Ελλάδα: «Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 άρχισαν να κυκλοφορούν κάποια περιοδικά με «ελληνοκεντρικό» περιεχόμενο. Παράλληλα, άρχισαν να εμφανίζονται ορισμένοι σύλλογοι και σωματεία, έχοντας σκοπό να κάνουν γνωστές στους νεοέλληνες τις αξίες της αρχαίας Ελλάδος. Όμως, απώτερος και πραγματικός σκοπός τους είναι η αναβίωση της αρχαιοελληνικής ειδωλολατρικής θρησκείας. Η τακτική τους, πολλές φορές, είναι παραπλανητική, διότι εμφανίζονται ως δήθεν «φορείς μελέτης του αρχαιοελληνικού πολιτισμού», ως «σχολές εκμάθησης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας», ως «φιλοσοφικά εργαστήρια», ως «καλλιτεχνικοί όμιλοι», ως «σωματεία φυσιολατρίας και εκδρομών», κ.άλ…».
Ως προς την πνευματική διάβρωση που συντελείται από το έργο του νεοπαγανισμού στην πατρίδα μας, επεσήμανε ότι«Κάτω από το μανδύα μιας αρρωστημένης αρχαιολαγνείας και πατριδολαγνείας, σερβίρεται και καλλιεργείται στις ανυποψίαστες ψυχές, ο πιο σκληρός νεοεποχίτικος αποκρυφισμός, ο οποίος, δυστυχώς, είναι ευκολοχώνευτος, διότι παρουσιάζεται ως δήθεν μέρος της αποθεωμένης αρχαιοελληνικής παράδοσης...». Ο κ. Σκόντζος αναφέρθηκε, επίσης και στις κοινωνικές επιπτώσεις της δράσης του νεοπαγανισμού στην Ελλάδα, επισημαίνοντας ότι «Εκτός ολίγων μετριοπαθών ομάδων, οι περισσότερες, διακατέχονται από ένα απίστευτο μίσος κατά ημών των Χριστιανών. Ίσως διερωτηθούν κάποιοι: στα πλαίσια της ανεξιθρησκίας της ελληνικής κοινωνίας, δεν έχουν δικαίωμα ύπαρξης όσοι έχουν επιλέξει ως θρησκεία τους τον νεοπαγανισμό; Απαντούμε: Φυσικά και έχουν! Μόνο που δεν είναι εκείνοι το πρόβλημα για μας, αλλά εμείς για εκείνους! Δεν είμαστε εμείς που δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε με αυτούς, αλλά εκείνοι, που δεν μπορούν να συνυπάρξουν με μας, διότι έχουν καλλιεργήσει έναν ιδιότυπο θρησκευτικό εθνικισμό και μια πρωτοφανή εχθρική συμπεριφορά εναντίον ημών των Χριστιανών, ώστε να μην έχουμε θέση στη νέα ελληνική κοινωνία, που εκείνοι οραματίζονται. Ζητούν ούτε λίγο ούτε πολύ να «τους αδειάσουμε τη γωνιά», διότι θεωρούμαστε απ’ αυτούς στρατός κατοχής στην Ελλάδα, την οποία θεωρούν «χώρα τους»!». Επίσης, «Διάχυτος είναι στα δημοσιεύματά τους και τις διάφορες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές τους ένας σκληρός και ακραίος ρατσισμός. Κάνουν απροκάλυπτα διαχωρισμό ανάμεσα στους χριστιανούς και τους όμοιούς τους νεοπαγανιστές. Ούτε λίγο ούτε πολύ, θεωρούν εμάς τους χριστιανούς όχι ως ανθρώπους, αλλά ως ανθρωποειδή, ως κτηνανθρώπους,  ως μιάσματα…».Επιπλέον, «Στις προθέσεις τους έχει αναβιώσει η απειλή των πρωτοχριστιανικών διωγμών. Χωρίς να υπολογίζουν ανθρώπινα δικαιώματα και νόμους, εξαπολύουν φοβερές απειλές, όχι απλά ιδεολογικής φύσεως, αλλά εξαγγελίες φυσικής μας εξόντωσης. Απειλούν και φοβερίζουν πρωτίστως την Εκκλησία μας ότι «σύντομα θα υπάρξει ξεκαθάρισμα λογαριασμών» για την μακραίωνη (υποτιθέμενη) «τυραννική δουλεία που ασκεί στον ελληνισμό»! Ταυτόχρονα, «Οι ύβρεις και οι απειλές  τους στρέφονται και κατά αυτού του Κράτους, το οποίο βρίζουν με ταχειρότερα λόγια, ως δήθεν «κράτος κατοχής κατά του Ελληνισμού» ως «θεοκρατικός συρφετός», «θεοκρατική ακρίδα»…».
Ολοκληρώνοντας την εισήγησή του, ο κ. Σκόντζος επεσήμανε τα εξής: «Θέλω να τελειώσω με μια αισιόδοξη διαπίστωση και να μετριάσω την αθυμία κάποιων, που ίσως προβληματίστηκαν από τα λεγόμενα μου. Εκτίμησή μας στο Γραφείο Αιρέσεων της ΙεράςΣυνόδου είναι, ότι ύστερα από μιας τριακονταετίας ορμητική επέλαση, ο ελληνικός νεοπαγανισμός βρίσκεται τελευταία σε εμφανή κάμψη. Ουδέποτε μπόρεσαν να συνεννοηθούν οι ηγήτορες των πολυπληθών ομάδων και να συνενώσουν τις δυνάμεις τους. Τα αγεφύρωτα χάσματα, όσον αφορά  τα διαφορετικά πιστεύω τους, τους εμπόδισαν να ενοποιήσουν τον ελληνικό νεοπαγανισμό… Αλλά φρονούμε πως το μεγαλύτερο εμπόδιο υπήρξε η μη αποδοχή τους από τον Ελληνικό Λαό, ο οποίος απέδειξε πως είναι βαθύτατα διαποτισμένος από τα νάματα της Ορθόδοξης πίστης και πως δεν αποδέχεται, στη συντριπτική του πλειοψηφία, τον νεοεποχίτικο αποκρυφισμό, έστω και αν του σερβίρεται με το «κερασάκι» του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Αυτό δε σημαίνει, βεβαίως, ότι πρέπει να αδρανήσουμε και να υποβαθμίσουμε το πρόβλημα, διότι χάνονται ψυχές «υπέρ ων Χριστός απέθανεν» (Ρωμ.16,26). Ο αγώνας μας πρέπει να συνεχισθεί έως ότου εκλείψει και αυτή η πνευματική πανώλη από τον αγιασμένο και πολύπαθο τόπο μας…»
Ακολούθησε συζήτηση επί των εισηγήσεων και η σύνοψη των συμπερασμάτων από τον Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο.
Εκ του Γραφείου Τύπου της Ι. Μ. Δημητριάδος

Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ" ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

"Κύριε Πρόεδρε,
Θα ήθελα να συγχαρώ τόσο εσάς προσωπικά, όσο και τα μέλη του Δ.Σ. και τους συνεργάτες του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων Βόλου "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" για την προθυμία σας να αναλάβετε την έκδοση ΛΕΥΚΩΜΑΤΟΣ "Εικαστικές Ματιές", ανταποκρινόμενοι άμεσα στο αίτημα μαθητών και εκπαιδευτικών του Παραρτήματος του 6ου Γυμνασίου Βόλου του Ε.Κ.Κ.Ν. Βόλου για συνεργασία. Με μεγάλη μας χαρά λάβαμε το αντίτυπο με τις ζωγραφικές δημιουργίες των μαθητών,  οι οποίες αποτυπώνουν τα συναισθήματα αλλά και τις προσδοκίες τους για ένα μέλλον έξω από τη φυλακή. Τέτοιες πρωτοβουλίες είναι πάντα αξιέπαινες και αναδεικνύουν τη δυναμική της τέχνης, αλλά και την σημασία της εκπαίδευσης στην επανένταξη των κρατουμένων"
Ο Γενικός Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής 

ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΦΥΤΡΑΚΗΣ
Αθήνα, 11 Μαρτίου 2016
Αριθμ. πρωτ. 624

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

«Άμα δεν έχεις γέρο να αγοράσεις …"

Παράξενο μου φάνηκε όταν πρωτοάκουσα από το στόμα του παπα-Σίμωνα το «Άμα δεν έχεις γέρο να αγοράσεις».
– Γιατί το λέτε αυτό, παπα-Σίμωνα; Τόσο χρήσιμος είναι ο γέρος; Δεν βλέπετε που τόσα χρόνια σας στέλνουν στο γηροκομείο; Τον ρώτησα.
– Α! Δεν ξεύρεις; Ήταν μια φορά ένας άρχοντας και κάλεσε τους συμβούλους του, νέους και γέρους, και τους είπε:   …
«Θέλω να μου πείτε τι ώρα βγαίνει ο ήλιος το πρωί». Μαζεύτηκαν όλοι και κοίταζαν την Ανατολή. Ένας γέρος όμως κοίταζε τη Δύση. Οι άλλοι τον κορόιδευαν. Κάποια στιγμή λέγει ο γέρος που κοίταζε τη Δύση: «Βγήκε ο ήλιος». Οι άλλοι δεν βλέπανε τον ήλιο, αλλά εκείνος είδε την ανταύγεια που φαίνεται στη Δύση, καθώς ανατέλλει και πριν ακόμη φανεί ο ήλιος. Κατάλαβες; Ο Γέρος ήξευρε περισσότερα λόγω της πείρας του. Άρα οι νεώτεροι να ακούτε και μας τους μεγαλύτερους.
Αυτή η τάξη υπάρχει βέβαια στην Εκκλησία και στην παράδοσή μας. Συχνά κατά την ανάγνωση του Ευαγγελίου, ακούμε «Είπεν ο Κύριος.», στο Γεροντικό διαβάζουμε «Είπε Γέρων.», στην καθημερινότητα επαναλαμβάνουμε το «Οι παλαιότεροι λέγανε.» και οι τεχνίτες πολλές φορές λένε «Ο μάστορας είπε.».
Η γνώση λοιπόν είναι και μετάδοση πείρας από γενεάς εις γενεάν διά της προφορικής ή γραπτής παραδόσεως.
Όταν ήλθαμε στο Άγιον Όρος βρήκαμε μόνο γέρους κατά την ηλικία, αλλά και Γέροντες στο φρόνημα, φτιαγμένους από τη ζωή. Όλοι τους είχανε κάτι να μας πουν, κάτι να μας διδάξουν πρακτικά, κάτι να μας εμπνεύσουν. Αυτοί ήταν για μας η παράδοσή της καλογερικής ζωντανή, εφαρμοσμένη, και εμείς ήμασταν γι’αυτούς τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Γι’αυτό καθώς έφευγαν ένας-ένας, νιώθαμε την έλλειψή τους. Παρηγορούμασταν όμως, όσο ακόμη κάποιος έμενε πιο πίσω.»
Πηγή: «Σιμωνοπετρίτες πατέρες που βρήκαμε και αγαπήσαμε», εκδ. Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, Άγιον Όρος 2013
http://www.eikonografies.com/

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ

25η Μαρτίου, η λευτεριά του Έλληνα και η λευτεριά του ανθρώπου

O ελληνικός λαός επέλεξε να συνδυάσει την επέτειο της εθνικής του παλιγγενεσίας με την γιορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου. Kοινός παρονομαστής των δύο γεγονότων, η ανυπολόγιστη και ευλογημένη αξία της ελευθερίας. «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον».Κλείνει το κεφάλαιο της φθοράς, της σκλαβιάς στην αμαρτία και ανοίγει το κεφάλαιο της λύτρωσης  και της ελευθερίας. Στον Ευαγγελισμό η ελευθερία σαρκώνεται στην ανταπόκριση και συγκατάθεση της Παναγίας στο χαρμόσυνο μήνυμα του Αρχαγγέλου Γαβριήλ. Ο Ευαγγελισμός και η παλιγγενεσία είναι δύο έννοιες που απηχούν την ελευθερία. Είναι «δυο λευτεριές που σμίγουνε μέσα στην ίδια μέρα […] η λευτεριά του Έλληνα και η λευτεριά του ανθρώπου» (Κωστής Παλαμάς).
Ο Ευαγγελισμός, ως απαρχή της σωτηρίας του ανθρώπου
«Χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σου», ήταν τα λόγια του  Αρχαγγέλου Γαβριήλ, ο οποίος ανήγγειλε στην αειπάρθενο Μαρία, το χαρμόσυνο μήνυμα του ερχομού του Βασιλιά της Ζωής και της Ανάστασης και πως θα ονομαζόταν Ιησούς. Ήταν «ευλογημένη εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας της», καθώς συνέλαβε τον Θεάνθρωπο Χριστό με τη χάρη και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Η Παναγία ανταποκρίθηκε άμεσα στο κάλεσμα του Θεού υπακούοντας στο θέλημά του και από την πρώτη στιγμή έδειξε πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό. Και τούτο έπραξε. «Ιδού, η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου» (Λκ. 1,38), ήταν η απάντηση της Παναγίας στον Αρχάγγελο. Φαίνεται εδώ η υπακοή της στον λόγο του Αρχαγγέλου, αλλά πρωτίστως στον Θεό, για ένα γεγονός που ήταν παράδοξο και παράξενο για την ανθρώπινη λογική. Έτσι, υποτάσσει τη λογική της στο θέλημα του Θεού.
Γιατί επέλεξε ο Θεός τη Θεοτόκο Μαρία και όχι κάποια άλλη γυναίκα; Η απάντηση είναι η εξής: κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά και άλλους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας, η Παναγία είχε ήδη αποκτήσει τη χάρη του Θεού και δεν την απέκτησε την ημέρα του Ευαγγελισμού. Παραμένοντας μέσα στα Άγια των Αγίων του Ναού που αφιερώθηκε όταν ακόμα ήταν μικρή, έφθασε αντίστοιχα στα Άγια των Αγίων της πνευματικής ζωής, που είναι η θέωση. Η ένωση της θείας με την ανθρώπινη φύση, μέσα στην κοιλία της Θεοτόκου, συνιστά την άμεση θέωση της ανθρώπινης φύσης. Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου ήταν η απαρχή των γεγονότων που ακολούθησαν. Η απαρχή της σωτηρίας και ελευθερίας του ανθρώπου που αργότερα επιβεβαιώθηκε με τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου μας.
Η Ελληνική Επανάσταση και το όνειρο της ελευθερίας
Εκτός από το γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, δεν είναι δυνατόν να μη θυμηθούμε τους αγώνες των ηρώων μας κατά το ένδοξο 1821. Παντού δίνουν το παρόν οι εκλεκτοί του ελληνικού έθνους, άνθρωποι πατριώτες, απλοί, καθημερινοί, που κατορθώνουν να ενσαρκώσουν τα ιδανικά του (έθνους) στον πιο ψηλό βαθμό: ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, o Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης και ο Νικηταράς, ο Παπαφλέσσας, ο Κατσαντώνης, ο Αθανάσιος Διάκος στην Αλαμάνα και ο Ανδρούτσος στο Χάνι της Γραβιάς, ο Καραϊσκάκης στην Αράχοβα, ο Ψαριανός πυρπολητής Κανάρης, ο Ανδρέας Μιαούλης, η Μπουμπουλίνα και η Μαντώ Μαυρογένους, όπως επίσης και οι ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας, Νικόλαος Σκουφάς, Εμμανουήλ Ξάνθος και Αθανάσιος Τσακάλωφ και άλλοι γνωστοί και άγνωστοι αγωνιστές  γράφουν σελίδες δόξας.
Η μεγάλη αυτή ώρα έφθασε και η Ελληνική Επανάσταση εκρήγνυται! Το ελληνικό έθνος, μολονότι δεν έχει νικήσει ακόμη ούτε μία φορά στο πεδίο της μάχης, έχει εντούτοις κερδίσει τον πόλεμο σ’ ένα πεδίο απείρως δυσκολότερο: έχει κρατηθεί ως οντότητα ανάμεσα σε άλλους λαούς για τέσσερις ολόκληρους αιώνες κι αυτό συνιστά την πρώτη, λαμπρότατη νίκη του πριν τα πολεμικά γεγονότα! Παρά τις αντίξοες περιστάσεις οι Έλληνες, όχι μόνο διατήρησαν την εθνική τους συνείδηση και τη θέληση για ελευθερία, αλλά συγκέντρωσαν μέσα τους ανυπολόγιστες ηθικές και πνευματικές δυνάμεις κρατώντας πάντα ανοιχτά και πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής τους.
Αν και η βία των Τούρκων καταπίεζε σκληρά τους Έλληνες, πολλές γενιές γεννήθηκαν και πέθαναν με το όνειρο της ελευθερίας. Αυτό το όνειρο διατράνωναν σε προκήρυξή τους οι Έλληνες της Πελοποννήσου όταν έγραφαν: «Ομοφώνως αποφασίσαμεν όλοι ή να ελευθερωθώμεν ή να αποθάνωμεν. Εστερημένοι από όλα τα δίκαιά μας αποφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα και να ορμήσωμεν κατά του τυράννου». Και έτσι έγιναν τα πράγματα. Πολέμησαν και αγωνίστηκαν μέχρι την τελευταία στιγμή και ο εχθρός βρήκε τη σθεναρή αντίσταση των Ελλήνων αγωνιστών. «Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία» (Ανδρέας Κάλβος).
Το μεγάλο χρέος
Οι αγώνες των Ελλήνων ποτέ δεν έπαψαν και δεν πρόκειται να πάψουν. Ακόμη και σήμερα, το ευλογημένο εν μέσω των άλλων λαών, ελληνικό έθνος, πολεμά και αγωνίζεται να κρατήσει ζωντανή την ελληνορθόδοξη συνείδηση και ταυτότητά του, εναποθέτοντας τις ελπίδες του στον ζωντανό Θεό και τον σαρκωθέντα Λόγο του Θεού, τον Θεάνθρωπο Χριστό, παρ’ όλο που κάποιοι προσπάθησαν να εμποδίσουν και ακόμα θέλουν να εμποδίζουν αυτόν τον αγώνα. Χρωστάμε και εμείς άλλωστε στους ήρωές μας τον δικό μας αγώνα, για μια δυνατή και ακέραια Ορθόδοξη Ελλάδα, όπως ακριβώς μας την παρέδωσαν. Την Ελλάδα των Αγίων, των ηρώων και των μαρτύρων! Να αποδώσουμε τιμές και δόξα στους ήρωές μας! Αυτό είναι το μεγάλο χρέος των Ελλήνων. Ζήτω η 25η Μαρτίου! Ζήτω η Αγία Ορθοδοξία! Ζήτω η Ελλάδα μας!
http://www.pemptousia.gr/

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εκ βαθέων στην ΕΡΤ (21/3/16)

Μια ενδιαφέρουσα τηλεοπτική συνέντευξη του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. κ. Ιερωνύμου. 

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησε το κοινό της πόλης μας το επετειακό αφιέρωμα που ετοίμασε η θεατρική ομάδα του 2ου Λυκείου Βόλου

Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησε το κοινό της πόλης μας το επετειακό αφιέρωμα που ετοίμασε η θεατρική ομάδα του 2ου Λυκείου Βόλου και αφιέρωσε στον Σύλλογο της Τοπικής μας Εκκλησίας «Εσταυρωμένος» -  με την πολύτιμη δράση  εντός και εκτός φυλακών -  καθώς και στους ακαταπόνητους και σεμνούς  εθελοντές του. Το αφιέρωμα που παρουσιάστηκε το Σάββατο 26 Μαρτίου 2016, στη ζεστή αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου της Ι. Μητροπόλεως Δημητριάδος, περιλάμβανε την παράσταση «Ξύπνα ραγιά», διασκευή του  θρυλικού έργου «Το Μεγάλο μας Τσίρκο», του Ιάκωβου Καμπανέλλη, προσαρμοσμένη στη σχολική πραγματικότητα. Η ίδια ομάδα  χάρισε και τέσσερις παραδοσιακούς χορούς. Τιμήθηκε έτσι ο ξεσηκωμός του Γένους ενάντια  στην οθωμανική σκλαβιά και με τα σατιρικά αλλά και δραματικά του  επεισόδια αναδείχτηκαν  σημαντικές στιγμές του  Ελληνικής βίου.  Το έργο αυτό είναι ένα "εναλλακτικό" βιβλίο Ιστορίας και υψηλή μαθητεία ζωής. Με διαλόγους καταπληκτικούς και χιούμορ καυστικό παιδαγωγεί με μηνύματα και αξίες διαχρονικές. Οι θεατές απόλαυσαν την όλη διαδικασία, κάνοντας ταυτόχρονα μάθημα Ιστορίας με τρόπο βιωματικό.
Στην  εκδήλωση συμμετείχε  και το Σχολείο Του Κέντρου Κράτησης Βόλου, που είναι παράρτημα του 6ου Γυμνασίου Βόλου. Ο «Ε χρηματοδότησε  την έκδοση ενός λευκώματος με έργα των κρατουμένων μαθητών, με την ισχυρή αρωγή των καθηγητών τους. Οι προσπάθειες των έγκλειστων παιδιών  να εκφράσουν τα συναισθήματά τους με ένα μολύβι ή με ένα πινέλο  είναι ανάσα ζωής. Και ενώ είναι τις περισσότερες φορές απαίδευτοι, χωρίς γνώσεις, βιώματα και ερεθίσματα από το περιβάλλον τους σχετικά με αυτή τη μορφή τέχνης, όταν κρατήσουν στα χέρια τους το μολύβι και αρχίσουν να χαράζουν τις πρώτες γραμμές, τότε ανακαλύπτουν ένα ολόκληρο κόσμο ανεξερεύνητο, γοητευτικό, ένα κόσμο που δεν χρειάζεται να γνωρίζεις άλλη γλώσσα για να τον κατανοήσεις, για να επικοινωνήσεις και να δημιουργήσεις. Η παρουσίαση των έργων αυτών από τους καθηγητές τους αλλά και των εμπειριών τους στον δύσκολο αυτό χώρο συγκίνησαν ιδιαίτερα το κοινό της εκδήλωσης.

Ο «Ε» ευχαρίστησε τον Διευθυντή και τον Σύλλογο Καθηγητών του 2ου  Λυκείου για την προσφορά τους στη Διακονία και χάρισε από ένα λεύκωμα στους  ταλαντούχους μαθητές της θεατρικής ομάδας.








 


Ο καρπός της αγάπης των συμμετεχόντων στην εκδήλωση





Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

Β΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Αγ. Γρηγορίου Παλαμά, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης)


Βιογραφία
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ήταν δεινός θεολόγος και διαπρεπέστατος ρήτορας και φιλόσοφος. Δεν γνωρίζουμε το χρόνο και τον τόπο της γέννησής του. (Ο Σ. Ευστρατιάδης όμως, στο αγιολόγιο του, αναφέρει ότι ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε το 1296 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη, από τον Κωνσταντίνο τον Συγκλητικό και την ευσεβέστατη Καλλονή). Ξέρουμε όμως, ότι κατά το πρώτο μισό του 14ου αιώνα μ.Χ. ήταν στην αυτοκρατορική αυλή της Κωνσταντινούπολης, απ' οπού και αποσύρθηκε στο Άγιο Όρος χάρη ησυχότερης ζωής, και αφιερώθηκε στην ηθική του τελειοποίηση και σε διάφορες μελέτες.

Το 1335 μ.Χ. με τους δύο αποδεικτικούς λόγους του «Περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος», ήλθε σε σύγκρουση με τον Βαρλαάμ τον Καλαβρό, ο οποίος δίδασκε πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει το Θεό, κι ακόμα περισσότερο δεν μπορεί να ενωθεί μαζί Του. Κατά τα λεγόμενα του Βαρλαάμ, ο Θεός είναι «κλειστός στον εαυτό του» και δεν μπορεί να ενωθεί με τους ανθρώπους. Επομένως, οι «ησυχαστές», οι μοναχοί δηλαδή εκείνοι που έλεγαν ότι μπορεί ο άνθρωπος, αν έχει καθαρή καρδιά και αν συγκεντρωθεί στην «καρδιακή προσευχή» (το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, ελέησόν με»), να ενωθεί με το Θεό και να φωτισθεί και να δει το Άκτιστο φως, ασχέτως της μόρφωσής του, δεν ήταν Ορθόδοξοι αλλά «μεσσαλιανιστές» και «ομφαλόψυχοι». Μετά από αυτές τις τοποθετήσεις του Βαρλαάμ, ο Παλαμάς εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη από όπου και άρχισε τον αγώνα «υπέρ των Ιερώς ησυχαζόντων», δηλ. αυτών που ασκούσαν τον ησυχασμό, συγγράφοντας μάλιστα και τους ομώνυμους λόγους του. Το ζητούμενο της πάλης αυτής ήταν κυρίως το μεθεκτικόν ή αμέθεκτον της θείας ουσίας. Ο Γρηγόριος, οπλισμένος με μεγάλη πολυμάθεια και ισχυρή κριτική για θέματα αγίων Γραφών, διέκρινε μεταξύ θείας ουσίας αμεθέκτου και θείας ενεργείας μεθεκτής. Και αυτό το στήριξε σύμφωνα με το πνεύμα των Πατέρων και η Εκκλησία επικύρωσε την ερμηνεία του με τέσσερις Συνόδους. Στην τελευταία, που έγινε στην Κωνσταντινούπολη το 1351 μ.Χ., ήταν και ο ίδιος ο Παλαμάς. Αλλά ο Γρηγόριος έγραψε πολλά και διάφορα θεολογικά έργα, περίπου 60.

Αργότερα ο Πατριάρχης Ισίδωρος, τον εξέλεξε αρχικά επίσκοπο Θεσσαλονίκης. Λόγω όμως των τότε ζητημάτων, αποχώρησε πρόσκαιρα στη Λήμνο. Αλλά κατόπιν ανέλαβε τα καθήκοντα του. Πέθανε το 1360 μ.Χ. και τιμήθηκε αμέσως σαν Άγιος. Ο Πατριάρχης Φιλόθεος, έγραψε το 1376 μ.Χ. εγκωμιαστικό λόγο στο Γρηγόριο Παλαμά, μαζί και ακολουθία και όρισε την εκκλησιαστική μνήμη του στη Β' Κυριακή της Μ. Τεσσαρακοστής.

Το τίμιο σώμα του, μετά από την εκταφή, υπήρξε άφθαρτο, δηλαδή δέν σάπισε, αλλά ευωδίαζε και θαυματουργούσε. Στούς λατίνους όμως, τους υποτελείς του Πάπα, ήταν χονδρό αγκάθι η ενθύμιση του Αγίου και μάλιστα ολόσωμου. Γι αυτό πολλες φορές τον συκοφαντούσαν λέγοντας, πως για τα αμαρτήματά του έμεινε «άλυωτος», δέν δέχθηκε από απέχθεια η γη να τον διαλύσει «στα εξ ων συνετέθη»! Τον 19ο αιώνα μ.Χ. ο ναός του Αγίου καταστράφηκε από φωτιά και το τίμιο σκήνωμά του κάηκε αφήνοντας μόνον τα οστά ανέπαφα!

Τόσο γινάτι κράτησαν οι καθολικοί που όταν τυπώνονταν οι εκκλησιαστικές μας ακολουθίες στην Βενετία - κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας - ο Δόγης έδινε την άδειά του για την έκδοση, μόνον εφόσον δέν υπήρχε σχετική αναφορά στον Αγιο. Έτσι για αρκετά χρόνια που κυκλοφορούσαν τα έντυπα από την Βενετία, η γιορτή του είχε σχεδόν ξεχαστεί. Περί τα μέσα και τέλη του 20ου αιώνα, επανήλθε η μνήμη των ενδόξων αγώνων του και έλαβε την πρέπουσα θέση στον χώρο των Ορθόδοξων ναών.


Ἀπολυτίκιον  
Ἦχος πλ. δ’.
Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ, Ἐκκλησίας τὸ στήριγμα καὶ διδάσκαλε, τῶν Μοναστῶν ἡ καλλονή, τῶν θεολόγων ὑπέρμαχος ἀπροσμάχητος, Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης τὸ καύχημα, κῆρυξ τῆς χάριτος, ἱκέτευε διὰ παντός, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὸ πολύφωνον στόμα τῆς θείας χάριτος, τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων τὴν ἀληθῆ θησαυρόν, ἀνυμνοῦμέν σε πιστῶς Πάτερ Γρηγόριε· τῆς Ἐκκλησίας γὰρ φωστήρ, ἀνεδείχθης φαεινός, καὶ κλέος Θεσσαλονίκης· ἥτις ἐν σοὶ καυχωμένη, λαμπρῶς γεραίρει τοὺς ἀγῶνάς σου.

Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τὸ τῆς σοφίας ἱερὸν καὶ θεῖον ὄργανον Θεολογίας τὴν λαμπρὰν συμφώνως σάλπιγγα Ἀνυμνοῦμέν σε Γρηγόριε θεορρῆμον. Ἀλλ’ ὡς νοῦς νοΐ τῷ πρώτῳ παριστάμενος, Πρὸς αὐτὸν τὸν νοῦν ἡμῶν Πάτερ ὁδήγησον, Ἵνα κράζωμεν, χαῖρε κῆρυξ τῆς χάριτος.

Ἕτερον Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Θεσσαλονίκη ἡ περίβλεπτος πόλις, τὴν σὴν ἁγίαν ἑορτάζουσα μνήμην, πρὸς εὐφροσύνην συγκαλεῖται ἅπαντας· ταύτης ποιμενάρχης γάρ, θεοφόρος ἐδείχθης, καὶ σοφὸς διδάσκαλος, Ἐκκλησίας ἁπάσης· χαριστηρίους ὅθεν σοι ᾠδάς, ᾄδομεν πάντες, Γρηγόριε μέγιστε.

Μεγαλυνάριον
Χαίροις Ἐκκλησίας λαμπρὸς φωστήρ, καὶ Θεσσαλονίκης, ποιμενάρχης θεοειδής· χαίροις τοῦ ἀκτίστου, φωτὸς ὄργανον θεῖον, καὶ θεολόγων στόμα, Πάτερ Γρηγόριε.

http://www.saint.gr/

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ (εκπομπή του "Ε")

Μία ενδιαφέρουσα εκπομπή του Συλλόγου
που αναμεταδίδεται κάθε Σάββατο στις 12 το μεσημέρι από την "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ",
από τον Ρ/Σ της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος (στους 104 FM )  και μεταφέρει την εμπειρία των εθελοντών του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" από τη διακονία τους   στο χώρο φιλοξενίας των προσφύγων στην περιοχή Αερινού Μαγνησίας. 

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΛΜΥΡΟΥ ΚΑΙ ΑΕΡΙΝΟΥ.

Την Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016, μέλη του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ", με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Δ.Σ., πραγματοποίησαν τέσσερις ενδιαφέρουσες υπηρεσιακές επισκέψεις με σκοπό την συνεργασία και την προσφορά του Συλλόγου. Η πρώτη επίσκεψη πραγματοποιήθηκε στο Αγροτικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Κασσαβετείας, όπου συμμετείχαν σε μια σύντομη σύσκεψη, στην οποία συμμετείχαν: οι εκπρόσωποι του "Ε", ο π. Σταύρος (ένας εκ των ιερέων που διακονούν στη φυλακή) και οι κοινωνικοί λειτουργοί. Ο "Ε", κατέθεσε  στο ταμείο δωρεών του Καταστήματος το μηνιαίο χρηματικό ποσόν των 200,00 Ε, για τη στήριξη των απόρων κρατουμένων, και προσέφερε μια ποσότητα ειδών καθαριότητος και διάφορα γλυκίσματα. Η δεύτερη επίσκεψη πραγματοποιήθηκε στο Παράρτημα Συλλόγου μας στην πόλη του Αλμυρού, όπου συναντήθηκαν με τον π. Χρήστο Μπούντη (εντεταλμένο ιερέα στη φυλακή της Κασσβέτειας και Υπεύθυνο του Παραρτήματος). Η τρίτη επίσκεψη πραγματοποιήθηκε στην κωμόπολη της Ευξεινούπολης, όπου συμμετείχαν σε σύσκεψη με τους εκεί συνεργάτες και δωρητές του "Ε" και η τέταρτη στο χώρο φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών της περιοχής Αερινού. Εκεί, ο Πρόεδρος του "Ε", ενημερώθηκε από την αρμόδια αστυνομική αρχή για την κατάσταση των προσφύγων, για τις πρακτικές τους ανάγκες και για τη διανομή των κλινοσκεπασμάτων που απέστειλε ο Σύλλογος προ δύο ημερών. Δήλωσε δε πως "η Τοπική μας Εκκλησία - δια του  "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" και της "ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ" - είναι πάντοτε έτοιμη, στο μέτρο του δυνατού,  για να ανταποκριθεί σε κάθε πρόσκληση των κρατικών υπηρεσιών για άμεση βοήθεια". 

Αναρρίχηση στο Άγιον Όρος (VIDEO)

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ σκεπάστηκε το ουσιαστικό μήνυμα της εορτής της 25ης Μαρτίου, από άλλα... θέματα!!!

Ένιωσα μεγάλη θλίψη ακούγοντας τα διάφορα "εορταστικά" μηνύματα των αρχόντων μας. 
Δεν άκουσα τίποτε για το πρόσωπο της Παναγίας που γιορτάζει σήμερα. 
Δεν άκουσα τίποτε που να εκφράζει την ανάγκη της παρουσίας του Θεού στην επίλυση των μεγάλων προβλημάτων του κόσμου και ιδιαιτέρως της δοκιμαζόμενης Πατρίδας μας. 
Δεν άκουσα τίποτε για την χριστιανική πίστη των προγόνων μας που θυσιάστηκαν αγωνιζόμενοι "ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ". 

Άκουσα να λένε: " εκείνο που θα βοηθήσει την Ελλάδα είναι η ενότητα και η κοινή προσπάθεια".
Άκουσα να λένε:  "εκείνο που χρειάζεται είναι η αλληλεγγύη μεταξύ μας"
Άκουσα να λένε:  "εκείνο που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι η ευέλικτη πολιτική".
ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΑΛΛΑ....
Κι όμως, αγαπητοί άρχοντες αυτού του αιματοβαμμένου τόπου. 
Θα πρέπει να καταλάβετε πως ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ δεν θα λυθεί κανένα πρόβλημα της Πατρίδος μας.
Θα πρέπει να παραδεχτείτε - γιατί είναι και ιστορικά  θεμελιωμένο - πως αυτός ο λαός που "κυβερνάτε", όσο κι αν έχει αμαρτήσει, πιστεύει στο Θεό και την Παναγία που έσωσε  το γένος των Ελλήνων πολλές φορές
Θα πρέπει να μάθετε πως ο Χριστός, ο Πλάστης και Δημιουργός μας, είναι ο ΜΟΝΟΣ που μπορεί να μας βγάλει από τα αδιέξοδα. 
Θα πρέπει να λάβετε υπόψη το λόγο του Χριστού που  είπε: "Χωρίς Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε". 


Ο ΧΡΙΣΤΟΣ,  ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΡΕΞΕΙ ΣΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΚΑΛΕΣΟΥΜΕ.

ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΩΣ ΘΕΟ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΗΤΗ ΜΑΣ; ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ; 

ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΛΥΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΤΙΔΟΣ ΜΑΣ. 

Η Ελλάδα μεγαλουργούσε ΜΟΝΟ όταν έπεφτε στα γόνατα και ζητούσε τη Χάρη του Θεού. 

ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ
π. Υάκινθος

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: "ΞΥΠΝΑ ΡΑΓΙΑ"


Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (25 Μαρτίου)

Η Εκκλησία μας εορτάζει στις 25 Μαρτίου τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Για τους Έλληνες είναι διπλή γιορτή, αφού την μέρα αυτή άρχισε η ελληνική επανάσταση του 1821. Εμείς θα σταθούμε μόνο στη θρησκευτική εορτή, του Ευαγγελισμού.  Ο Ευαγγελισμός είναι το χαρμόσυνο μήνυμα της θείας  ενσάρκωσης, πού με τόσο σαφή τρόπο μας το παρουσιάζει ο ευαγγελιστής Λουκάς στο Ευαγγέλιο του (κεφ. Α' στίχ. 26-38). Την ήμερα αυτή, ο θεόσταλτος αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάζεται στην Παρθένο Μαριάμ και της αναγγέλλει ότι θα γεννήσει υιό,  τον Ιησού, το Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου. Η σύλληψη στα σπλάγχνα της Θεοτόκου του Λόγου του Θεού θα γίνει, όπως εξηγεί ο Αρχάγγελος του Θεού, με τρόπο υπερφυσικό, με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Η Παναγία υπακούει στη θεϊκή εντολή και δίνει τη συγκατάθεσή της: «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου».
Να σημειώσουμε ότι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου έγινε κατά την Παράδοση τέσσερις μήνες μετά που η Θεοτόκος έφυγε από τον Ναό των Ιεροσολύμων, όπου διέμεινε για δώδεκα έτη. Οι ιερείς του Ναού, πρίν φύγει από το Ναό, την αρραβώνιασαν με τον δίκαιο και σώφρονα Ιωσήφ για σκοπούς προστασίας, ο οποίος ήταν τότε μεγάλης ηλικίας. Αυτός την παρέλαβε και έμεναν στη Ναζαρέτ στο σπίτι του, όπου έλαβε χώρα και ο Ευαγγελισμός.
Το σχέδιο της Θείας Οικονομίας, δηλαδή το σχέδιο του Θεού για σωτηρία του ανθρώπου, εισέρχεται πλέον θα λέγαμε στην τελική του φάση. Η Παρθένος Μαριάμ, η Παναγία μας είναι σκεύος εκλογής του Θεού, για να ενσαρκώσει στα σπλάγχνα της τον Υιό και Λόγο του Θεού. Και τούτο διότι είναι καθαρότατη και μετατρέπεται έτσι σε Ναό του Σωτήρος, κατά την υμνωδία της Εκκλησίας μας. Ο Λόγος του Θεού, ο Δημιουργός και Κύριος πάντων, ο «αχώρητος παντί», χωρείτε στα αγνά σπλάγχνα της Υπεραγίας Θεοτόκου για να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος από τη φθορά και το θάνατο. Η Παναγία δίνει τη συγκατάθεση της, χωρίς την οποία δεν ήταν δυνατόν να γίνει οτιδήποτε. Υπακούει πλήρως στην εντολή του Θεού.
Οι αρχές της εορτής του Ευαγγελισμού δεν είναι επακριβώς γνωστές. Το γεγονός ότι η Αγία Ελένη έκτισε στη Ναζαρέτ Βασιλική, στην οποία περιλαμβανόταν κατά παράδοση ο οίκος της Θεοτόκου, όπου αυτή δέχθηκε τον Ευαγγελισμό, επέδρασε ίσως στη σύσταση τοπικής εορτής. Οι πρώτες μαρτυρίες περί αυτής βρίσκονται στον Άγιο Πρόκλο, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, το 430 μ.Χ. και στο Πασχάλιον Χρονικόν (624 μ.Χ.), όπου χαρακτηρίζεται η εορτή του Ευαγγελισμού ως συσταθείσα στις 25 Μαρτίου από τους θεοφόρους Δασκάλους και Πατέρες. Η μεγαλοπρεπής πανήγυρη του Ευαγγελισμού ετελείτο από τους Βυζαντινούς στο ναό των Χαλκοπρατείων, όπου παρίσταντο και οι αυτοκράτορες.
Ως γνωστό η εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, λόγω του ότι πάντοτε εμπίπτει εντός της Μ. Τεσσαρακοστής, στερείται προερτίων και μεθεόρτων. Και τούτο διότι η Μ. Τεσσαρακοστή είναι πένθιμη περίοδος και τις καθημερινές δεν τελείται Θ. Λειτουργία. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου ή των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο. Ο Ακάθιστος Ύμνος ψάλλεται τμηματικά τις πρώτες τέσσερις Παρασκευές της Μ. Τεσσαρακοστής και ολόκληρος την πέμπτη Παρασκευή της Μ. Τεσσαρακοστής.
Είναι λοιπόν η εορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου μια μεγάλη θεομητορική εορτή. Το προαιώνιο σχέδιο του Θεού για συντριβή του όφεως, δηλαδή του διαβόλου (βλέπε «πρωτευαγγέλιο»), εισέρχεται πλέον στην τελική του φάση. Ο Υιός και Λόγος του Θεού, με την ελεύθερη συγκατάθεση της Παρθένου, ενσαρκώνεται στα σπλάγχνα της. Ο Θεός λαμβάνει δούλου μορφή για να μας ελευθερώσει από τη δουλεία και τυρρανία του εχθρού.
http://www.imconstantias.org.cy/                                                                       Ρένος Κωνσταντίνου, Θεολόγος

ΑΣ ΜΙΜΗΘΟΥΜΕ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ!!!

Αυτό το παιδάκι, θα κρίνει πολλούς κατά τη Β΄ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 

"Θεατρική παράσταση -ντοκουμέντο με τον τίτλο «Ξύπνα ραγιά»"

Μία μεγάλη επετειακή γιορτή για την 25η Μαρτίου ετοιμάζει το 2ο Λύκειο Βόλου και θα την αφιερώσει στον Σύλλογο Συμπαραστάσεως Κρατουμένων Βόλου «Ο Εσταυρωμένος». Η εκδήλωση θα ξεκινήσει με την παρουσίαση λευκώματος που περιλαμβάνει έργα κρατουμένων μαθητών  του παραρτήματος του 6ου Γυμνασίου (στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Βόλου), την έκδοση του οποίου ανέλαβε ο «Εσταυρωμένος». Οι Εκπαιδευτικοί του σχολείου θα μιλήσουν για το σπουδαίο παιδαγωγικό έργο  που επιτελείται εκεί, και τα θαυμαστά αποτελέσματα στην προσαρμογή των παιδιών σε ένα νέο αξιακό σύστημα καθώς και την ομαλή τους επανένταξη στην κοινωνία. Θα ακολουθήσει η θεατρική παράσταση -ντοκουμέντο με τον τίτλο «Ξύπνα ραγιά» που απαρτίζεται από σατιρικά αλλά και δραματικά επεισόδια για σημαντικές στιγμές της Ελληνικής ιστορίας. Είναι μία διασκευή του θρυλικού έργου του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο», προσαρμοσμένη στη σχολική πραγματικότητα, και  αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση σε μορφή και περιεχόμενο των μεγάλων γεγονότων του’21. Αναδεικνύει την ανθρώπινη πλευρά των αγωνιστών, τις αντιφάσεις και τις δυσκολίες της εποχής και αποκαλύπτει το ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων στη συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους και τη μετέπειτα εποχή.  Παράλληλα, καυτηριάζει την επιπολαιότητα και εθελοδουλεία των Ελλήνων, την αγνωμοσύνη απέναντι στους Αγωνιστές και την καπηλεία των εθνικών συμβόλων, ενώ  προβάλλει τις ιδέες της Ελευθερίας και της Ειρήνης, καλώντας σε εγερτήριο σάλπισμα και εγρήγορση για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων. Η παράσταση ενοποιεί θέατρο, απαγγελία, μουσική και χορό σε ένα ενιαίο σύνολο. Η εκδήλωση θα κλείσει με την παρουσίαση εθνικών χορών. Τα θεατρικά και χορευτικά δρώμενα  είναι καρπός πολύμηνης προσπάθειας και συνεργασίας των μαθητών και Εκπαιδευτικών του 2ου  Λυκείου Βόλου.
Ο «Εσταυρωμένος» καλεί τους εθελοντές, τα μέλη, τους φίλους και την τοπική κοινωνία να απολαύσουν μαζί  το μεγάλο αυτό αφιέρωμα στην ιστορική μνήμη, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 26 Μαρτίου, στις έξι το απόγευμα, στο Πνευματικό Κέντρο της Ι. Μ. Δημητριάδος (Κ. Καρτάλη 152 - Ανθίμου Γαζή).

Είσοδος: Λίγα τρόφιμα
για τους σκοπούς του «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ»




Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΕΡΙΝΟΥ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

Η Τοπική μας Εκκλησία είναι παρούσα και προσπαθεί να μάθει τις ανάγκες των εμπερίστατων αδελφών. 
"Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" και "Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ", ανταποκρίθηκαν άμεσα και - με τη βοήθεια μελών της ΛΕΣΧΗΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ - διένειμαν 80 κουβέρτες για την κάλυψη των άμεσων αναγκών των 78 προσφύγων

Περιμένοντας την έναρξη της διανομής του φαγητού που είναι προσφορά της 111 Π.Χ. της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και των διαφόρων γλυκισμάτων από κυρίες της ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΒΟΛΟΥ με την πολύτιμη  βοήθεια των μελών της ΛΕΣΧΗΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΒΟΛΟΥ

Η διανομή του φαγητού και των γλυκισμάτων για τα 21 παιδιά...

  40 σκηνές που έστησε ο Ελληνικός Στρατός για την φιλοξενία των προσφύγων στην περιοχής ΑΕΡΙΝΟΎ

Οι περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες αρνούνται να φιλοξενηθούν σ' αυτόν τον χώρο. 
Παραμένουν λίγοι για να περάσουν ένα βράδυ και με την ελπίδα ν' αναχωρήσουν την άλλη ημέρα για τα σύνορα. 

Χωρίς στρώματα ... 
Θα κοιμηθούν επάνω στα χαρτόνια... 
Εκεί τρώνε, εκεί  οργανώνουν την καθημερινότητά τους κι εκεί συναποφασίζουν για το αβέβαιο μέλλον τους

"Ήμουν σε σκηνή και μ' επισκεφθήκατε" 
Συνομιλώντας με Σύριους πρόσφυγες την ώρα του γεύματος...

Μας υποδέχτηκαν με αγάπη και σεβασμό. Ζητούσαν να τους βοηθήσουμε να επιτύχουν τον στόχο τους, που είναι η φυγή τους στο εξωτερικό. Γνωρίσαμε ανθρώπους μορφωμένους, με επίπεδο και ευγένεια. Γνωρίσαμε και χριστιανούς Σύριους που ζητούσαν ιατρική βοήθεια. Ήθελαν καθοδήγηση για το επόμενο βήμα τους, αλλά δεν υπήρχε κάποια συντονιστική κρατική υπηρεσία. Μόνο η Ελληνική Αστυνομία βρισκότανε 24 ώρες το 24ωρο κοντά τους.
Εκ του Γραφείου του "Ε"

Ο «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ» κοντά στους πρόσφυγες του Αερινού



Στον χώρο φιλοξενίας προσφύγων στην ευρύτερη περιοχή του Αερινού βρέθηκε χθες (22/3) ο Πρόεδρος του Σ.Σ.Κ. «Ο Εσταυρωμένος», Πρωτ. Θεόδωρος Μπατάκας, με κλιμάκιο εθελοντών, προκειμένου να διαπιστώσει, ιδίοις όμασι, την κατάσταση που επικρατεί και να δηλώσει την έμπρακτη παρουσία και το ενδιαφέρον της Τοπικής μας Εκκλησίας.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο π. Θεόδωρος συνομίλησε με τις Αστυνομικές Αρχές, τον Πρόεδρο του χωριού, αλλά και τους ίδιους τους πρόσφυγες, οι οποίοι δήλωσαν την βούλησή τους να μη διαμείνουν στην περιοχή. Ο «Εσταυρωμένος» διέθεσε ογδόντα (80) κουβέρτες, οι οποίες διανεμήθηκαν άμεσα στους ταλαιπωρημένους ανθρώπους.
Εκ της Ι Μητροπόλεως

Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ: 

" Για σας τους παντρεμένους κομποσχοίνι και μετάνοιες είναι τα παιδιά σας" 

Μακαριστός γέροντας π. Ιάκωβος Τσαλίκης






Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟΡΓΗΣ για όλους μας.


"Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" και "Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ", πραγματοποίησαν νέα αποστολή στην ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΥΛΑΚΗ ΕΛΑΙΩΝΑ ΘΗΒΩΝ

Σήμερα (21/3), πραγματοποιήθηκε  μια ακόμη ανθρωπιστική αποστολή από τον Σύλλογο Συμπαραστάσεως Κρατουμένων Βόλου "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" και τον Σταθμό Πρώτων Κοινωνικών Βοηθειών της Ι. Μ. Δημητριάδος "ΔΙΑΚΟΝΙΑ", για την ενίσχυση των δεκάδων απόρων κρατουμένων γυναικών του ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΘΗΒΑΣ Ένα φορτηγό της Τοπικής μας Εκκλησίας γεμάτο με αναγκαία είδη ένδυσης και κλινοσκεπάσματα (  χαρτοκιβώτια) παραδόθηκε στην κοινωνική υπηρεσίας της φυλακής από τους δυο εκπροσώπους του "Ε" και της «Δ» που ταξίδευσαν μέχρι τον Ελαιώνα Θηβών μεταφέροντας την αγάπη δεκάδων συμπολιτών μας. 

Η αποστολή αυτή, πραγματοποιήθηκε ΕΚΤΑΚΤΩΣ και μετά από πρωτοβουλία του «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ» που γνωρίζει τις πραγματικές ανάγκες των κρατουμένων. Η Τοπική μας Εκκλησία, δια του «Ε» και της «Δ», πραγματοποιεί συχνές ανθρωπιστικές αποστολές σ’ ολόκληρη την Ελλάδα και ενισχύει τις προσπάθειες των κοινωνικών υπηρεσιών: των χώρων κράτησης, των κέντρων φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών, των Φιλοπτώχων  Ι. Μητροπόλεων (εντός και εκτός της Πατρίδος μας) και της εξωτερικής ιεραποστολής της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ευελπιστούμε πως αυτές οι δραστηριότητες θα συνεχιστούν και στο άμεσο μέλλον με τη βοήθεια των δεκάδων συνεργατών μας, αλλά και τη στήριξη των συμπολιτών μας. 
Εκ του Δ.Σ. του "Εσταυρωμένου"