menu

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Πεντηκοστιανοί ἐναντίον Πεντηκοστιανῶν










Κοινή πεποίθηση ὅλων τῶν Πεντηκοστιανῶν ὁμάδων ἀποτελεῖ ὁ ἰσχυρισμός τους ὅτι στίς συνάξεις τους ἐπιδημεῖ τό Ἅγ. Πνεῦμα, τό ὁποῖο, πάντα κατά τούς ἰσχυρισμούς τους, ἐκδηλώνει τήν παρουσία του ποικιλοτρόπως, ὅπως π.χ. μέ τήν λεγόμενη γλωσσολαλιά, τίς προφητεῖες, τίς "θεραπεῖες"  κ.ἄ.


Κάθε Πεντηκοστιανή ὁμάδα ἔχει βεβαία τήν πεποίθηση ὅτι ἀποτελεῖ χῶρο ἀσφαλοῦς σωτηρίας, χῶρο βεβαίας παρουσίας τοῦ Ἁγ. Πνεύματος. Παρ' ὅλα αὐτά ὅμως ὑπάρχουν Πεντηκοστιανές κινήσεις πού, ἀφοῦ διατυπώνουν ἰσχυρισμούς περί  ἀποκλειστικῆς αὐθεντικῆς κατανόησης καί βίωσης τοῦ Εὐαγγελίου ἀπό αὐτές, μέμφονται ἄλλες Πεντηκοστιανές ὁμάδες γιά τήν παρουσία στό χῶρο τους ἀντιχριστιανικῶν διδασκαλιῶν καί πρακτικῶν.
Στά πιό χαρακτηριστικά παραδείγματα αὐτοῦ τοῦ φαινομένου ἐντάσσεται καί ἡ μεγαλύτερη Πεντηκοστιανή κίνηση στήν Ἑλλάδα πού εἶναι ἡ "Ἐλευθέρα Ἀποστολική Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς" (ἐφεξῆς Ε.Α.Ε.Π).

Στό ἐπίσημο δημοσιογραφικό ὄργανό της, τήν ἐφημερίδα  "Χριστιανισμός", ἡ Ε.Α.Ε.Π μέμφεται ἄλλες Πεντηκοστιανές κινήσεις γιά πολλά  ἄτοπα. Ἄς δοῦμε κάποιες ἀπό αὐτές τίς κατηγορίες - μομφές τῆς Ε.Α.Ε.Π ἐναντίον ἄλλων Πεντηκοστιανῶν.

1. Γενικές ἀναφορές περί λαθῶν στίς ἄλλες Πεντηκοστιανές κινήσεις.
Ἡ Ε.Α.Ε.Π ἰσχυρίζεται, σύν τοῖς ἄλλοις, ὅτι αὐτή "διόρθωσε ὅλα τά λάθη πού κρατούν οἱ ἐκκλησίες τῆς Πεντηκοστῆς"1.


2. Καταπάτηση τῆς Ἁγ. Γραφῆς.


Οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ε.Α.Ε.Π ἀναφέρουν ὅτι σέ διεθνές συνέδριο Πεντηκοστιανῶν τό 1990 στό Γιαμπόλ τῆς Βουλγαρίας ἡ ὅλη παρουσία γενικά ἑνός ἀμερικανικοῦ Πεντηκοστιανοῦ θρησκευτικοῡ συγκροτήματος, καί ἡ συμπεριφορά ἑνός μέλους του εἰδικά, τούς ὁδήγησε στό σημεῖο ὥστε: «Ὅλοι οἱ
Ἕλληνες σηκώθηκαν καὶ βγῆκαν ἀπὸ τὴν αἴθουσα σὲ ἔνδειξη ἀποδοκιμασίας, γιὰ τὴν καταπάτηση (sic) τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ»2.


3. Ἀμερικανισμός ἀντί χριστιανισμός.


Ἐπισημαίνει χαρακτηριστικά ὁ ἱδρυτής τῆς Ε.Α.Ε.Π: "Σήμερα ὅμως ὁ χριστιανισμὸς τῆς πεντηκοστῆς κινδυνεύει νὰ χαλάσει ἀπὸ τὸν Ἀμερικανισμό. Τὴν κοσμικότητα ποὺ οἱ ἀδελφοὶ χριστιανοὶ ἔχουν εἰσπράξει στὶς ἐκκλησίες τους καὶ οἱ παρεκκλήσεις ἀπὸ τὴν διδασκαλία τοῦ εὐαγγελίου.
Ὁ Ἀμερικανισμὸς μὲ τὴν ἁπλοποίηση τῶν πραγμάτων γίνεται σκάνδαλο. Μέσα στὶς ἐκκλησίες, ὄχι
βέβαια ὅλες, ἔχουν τοποθετήσει ὄργανα παντὸς εἴδους μὲ ντρὰμς, ποὺ συνοδεύουν ὕμνους ποὺ μοιάζουν μὲ τὶς μουσικὲς ΡΟΚ καὶ ΠΟΠ καὶ μὲ νεαροὺς μὲ μακρυὰ μαλλιὰ καὶ μία κιθάρα ἠλεκτρονική, νὰ κάνουν σὰν τρελλοὶ ἐπάνω στὴν ἕδρα, δίπλα στὸν ἄμβωνα καὶ νὰ πετᾶνε καὶ κανένα "πρέιζ δὲ Λὸρντ" "δόξα στὸ Θεὸ"3.


4. Κατάντημα "ἐκκλησιῶν" Πεντηκοστῆς.


"Στὴν Ἀμερικὴ οἱ εἰλικρινεῖς χριστιανοὶ ἔχουν ἀγανακτήσει μὲ τὸ κατάντημα πολλῶν ἐκκλησιῶν τῆς Πεντηκοστῆς"4.
 
5. Ψευτοθαύματα καί ψευδοδιδασκαλίες.


"Ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν ἀδελφῶν Ἀμερικανῶν τῆς Πεντηκοστῆς, λυποῦνται γιὰ τὰ ψευτοθαύματα, ποὺ κάνουν κάτι σόουμεν κήρυκες καὶ γιὰ τὶς ψευδοδιδασκαλίες μερικῶν νεωτέρων"5.


6. Παγιδεύτηκαν στήν πλάνη τοῦ διαβόλου.


"Μερικοὶ ἀδελφοὶ παγιδεύτηκαν στὴν πλάνη τοῦ διαβόλου καὶ προσπάθησαν νὰ παρασύρουν καὶ ὅλη τὴν ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς, στὴν Ἑλλάδα, γράφοντας βιβλιαράκια καὶ κηρύττοντας ἀπὸ
τὸν ἄμβωνα, ἐκεῖνα ποὺ ὁ Θεὸς τόσο πολὺ μίσησε"6.

7.Ἀκολουθοῦν ἰουδαϊκές διδασκαλίες.


"Παρόλα αὐτὰ ὑπάρχουν ὁρισμένες διδασκαλίες ποὺ θὰ τὶς θίξουμε καὶ εἶναι τελείως ἰουδαϊκὲς ποὺ ἀκολουθοῦν ὁρισμένες ἐκκλησίες τῆς Πεντηκοστῆς.(...)
Μερικὲς ἐκκλησίες τῆς Πεντηκοστῆς ἐφαρμόζουν τὴν προσφορὰ τῶν δεκάτων, ὑποχρεώνοντας τὰ μέλη τους νὰ δίνουν δέκατα"7.


Καί ἀλλοῦ πάλι: "Ποῦ βρῆκαν ὅμως γραμμένο οἱ σημερινοὶ κήρυκες καὶ ποιμένες καὶ ἰδιαίτερα
τῶν ἐκκλησιῶν τῆς Πεντηκοστῆς τὸ σύστημα αὐτό, νὰ ἀπαιτοῦν ἀπὸ τὰ μέλη τῶν ἐκκλησιῶν τους, νὰ
δίνουν τὸ 10% τῶν εἰσοδημάτων τους στὴν ἐκκλησία;"8.

8. Σκανδαλισμός ὀπαδῶν καί πλουτισμός κηρύκων καί "ποιμένων".


Μέ ἀφορμή πάλι τά δέκατα ὡς ὑποχρεωτική εἰσφορά σέ διάφορες Πεντηκοστιανές κοινότητες ἀποκαλύπτονται καί ἄλλα γεγονότα τοῦ Πεντηκοστιανικοῦ χώρου, ὅπως ὁ σκανδαλισμός καί ἡ καταπίεση ὀπαδῶν καί ὁ πλουτισμός διαφόρων κηρύκων καί "ποιμένων".


Μέ σαφήνεια ἐπισημαίνονται: "Οἱ ἐκκλησίες σήμερα σκανδαλίζουν τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὰ δέκατά τους. Πιέζουν εἰλικρινεῖς Χριστιανοὺς, πού πολλὲς φορὲς ἀδυνατοῦν νὰ δώσουν ἀκριβῶς τὸ 10% καὶ οἱ ἐκκλησίες καὶ πρὸ παντὸς οἱ κήρυκες καὶ ποιμένες γίνονται πάμπλουτοι καὶ στὸ τέλος τὸ ρίχνουν στὴ χλιδὴ καὶ τὴν πολυτέλεια"9.


Καί ἀλλοῦ πάλι: "Ἂν ὁ ἄνθρωπος παίρνει 50.000 τὸ μήνα εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ δίνει 5.000 κάθε μήνα στὴν ἐκκλησία, εἰδεμὴ θεωρεῖται ἔνοχος μπροστὰ στὸ Θεό. Κι ἔτσι οἱ ποιμένες καὶ οἱ ἐκκλησίες γίνονται πάμπλουτες, οἱ δὲ πιστοὶ καταπιέζονται καὶ ταλαιπωροῦν ται"10.


9. "Θεία Κοινωνία" μέ κριτσίνια καί χυμούς!


Γράφουν χαρακτηριστικά: «Ἡ συνήθεια ὁρισμένων ἐκκλησιῶν νὰ χρησιμοποιοῦν μικρὰ κριτσίνια
γιὰ ἄρτο καὶ ὁποιονδήποτε χυμὸ γιὰ οἶνο, ἔχει ὀλέθρια ἀποτελέσματα γιὰ τὴν ἐκκλησία»11.
Βλέπουμε ἐν προκειμένῳ μιά χειρίστου εἴδους κακοποίηση καί περιφρόνηση καί αὐτῶν τῶν ἱστορικῶν
γεγονότων καί τῶν ἱδρυτικῶν λόγων τοῦ Κυρίου σχετικά μέ τό μυστήριο.


Τά παραδείγματα πού παραθέσαμε εἶναι ἀρκετά καί ἀποκαλυπτικά μέσα ἀπό πεντηκοστιανές πηγές, γιά νά δείξουν γιά μιά ἀκόμη φορά τήν ἀπίστευτη σύγχυση καί πλάνη τοῦ Πεντηκοστιανικοῦ χώρου, πού αὐτοθαυμάζεται ὡς τό ταχύτερα ἀναπτυσσόμενο θρησκευτικό κίνημα παγκοσμίως.
Τά παραπάνω ὅμως χαρακτηριστικά παραδείγματα ἐγείρουν πλῆθος ἐρωτημάτων γιά πολλά ζητήματα σχετικά μέ τόν εὐρύτερο Πεντηκοστιανικό χῶρο χωρίς βεβαίως νά ἀπαντοῦν καί νά λέγουν τίποτα γιά τό πιό βασικό στοιχεῖο.
Ὅτι δηλαδή, ἐάν Πεντηκοστιανές ὁμάδες ἔχουν ἀποδεχθεῖ καί διδάσκουν ἀντιευαγγελικές διδασκαλίες, ὅπως τίς κατηγοροῦν ἄλλοι Πεντηκοστιανοί, τότε πῶς τό Ἅγ. Πνεῦμα εἶναι παρόν στό χῶρο τους;
Ποιό πνεῦμα ἐπιδημεῖ στίς συνάξεις τους; Ποιό πνεῦμα τίς καθοδηγεῖ; Σέ ποιό πνεῦμα ὑποτίθεται ὅτι βαπτίζονται;
Τί γίνεται μέ τήν πεποίθηση αὐτῶν τῶν Πεντηκοστιανῶν ὁμάδων ὅτι ἀποτελοῦν μέρος τῆς ὑποτιθέμενης "ὄψιμης βροχῆς" καί καρπό τῆς, ὑποτιθέμενης πάλι, παγκοσμίου ἐκχύσεως τοῦ Ἁγ. Πνεύματος, ἐνῶ οἱ ἄλλοι Πεντηκοστιανοί τίς κατηγοροῦν γιά ἀντιευαγγελικές διδασκαλίες ἤ καί γιά
ἀντιχριστιανικές πρακτικές;
Βεβαίως γιά τόν ὀρθόδοξο χριστιανό ἡ ἀπάντηση εἶναι σίγουρη καί ἀναμφισβήτητη. Σέ καμμία ἀπολύτως Πεντηκοστιανή ὁμάδα, κίνηση κ.λ.π. ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Πεντηκοστιανισμοῦ, μέχρι καί τήν μεταγενέστερη μετεξέλιξή του, εἴτε ὡς Χαρισματική Κίνηση, εἴτε ὡς Τρίτο Κύμα κ.ο.κ., δέν εἶναι παρόν τό Πανάγιο Πνεῦμα. Κατά τή διδασκαλία τῆς Ἁγ. Γραφῆς καί τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας παρόντα στό χῶρο τῆς πλάνης εἶναι μόνο τά πονηρά πνεύματα σέ μιά ποικιλία ἐκδηλώσεων καί μεταμορφώσεών τους.



Ὑποσημειώσεις:
1.  Βλ.Ἐφημ. Χριστιανισμός, Ἀρ. Φ. 64, 15-9-1990, σ. 7.
2.  Βλ.Ἐφημ. Χριστιανισμός, Ἀρ.Φ. 65, 1-9-1990, σ. 3.
3.  Βλ.Ἐφημ. Χριστιανισμός, Ἀρ.Φ. 80, 15-4-1991, σ. 5.
4.  Βλ.Ἐφημ. Χριστιανισμός, Ἀρ.Φ. 131, Ὀκτώβριος 1994, σ.3.
5.  Βλ. Ἐφημ. Χριστιανισμός, Ἀρ.Φ. 131,Ὀκτώβριος 1994, σ.6
6.  Βλ.Ἐφημ. Χριστιανισμός,  Ἀρ.Φ. 131, Ὀκτώβριος 1994, σ.6
7.  Βλ.Ἐφημ. Χριστιανισμός,  Ἀρ.Φ.37, Ἰανουάριος 1989, σ.1.
8.  Βλ.Ἐφημ. Χριστιανισμός, Ἀρ.Φ. 32, Αὔγουστος 1988, σ.4.
9.   Βλ.Ἐφημ. Χριστιανισμός, Ἀρ.Φ. 32, Αὔγουστος 1988, σ. 4.
10. Βλ.Ἐφημ. Χριστιανισμός, Ἀρ.Φ. 30, Ἰούνιος 1988, σ. 3.
11. Βλ. Ἐφημ. Χριστιανισμός, Ἀρ.Φ. Ἰουνίου τοῦ 2006. σ. 3 


Ορθόδοξος Τύπος 20 Ιανουαρίου 2012
http://anavaseis.blogspot.gr/

Συγκλονιστικές Μαρτυρίες Φυλακισμένων.

43. «Όποιος ελεύθερα δεν ανέπνευσε τον αέρα, ε κείνος ξέρει τι θα πη ελευθερία»
Όλη η ζωή μας εδώ μοιάζει με ένα σκοτεινό τούνελ. Η παρουσία του Κυρίου στην ζωή μας, κάνει το σκοτεινό και απάνθρωπο τούνελ, ένα ολοφώτεινο πέρασμα. Διάβασα σε βιβλίο πως ρωτήθηκε κάποτε ένας γέροντας στα κακοτράχαλα βουνά της ‘Ηπείρου:
–«Γιατί, Γέροντα, έχεις πολύ καημό;»
–«Μα γιατί άλλο, για την λευτεριά», απάντησε εκείνος
–«Μα πες μας, τι είναι τούτη η λευτεριά;»
Και τότε εκείνος συγκινημένος σηκώθηκε, κοίταξε τον ουρανό ψηλά και αποκρίθηκε:
–«Αυτός ο ουρανός που μας σκεπάζει, παιδιά μου, είναι η λευτεριά. Πούθε αρχίζει και πούθε τελειώνει, κανένας δεν γνωρίζει· αλλά και τον βλέπεις και τον νιώθεις. Και σαν βρεθείς ψηλά στα κορφοβούνια θαρρείς πως φτάνει ν’ απλώσεις το χέρι σου και να τον αγγίζεις. Αλλά πρέπει να βρίσκεσαι ψηλά»
Μεγάλη κουβέντα είπε, τότε, ο γέροντας. Μεγάλη αλήθεια η ελευθερία. Γενικά όποιος σκλαβώθηκε έστω και για λίγο, όποιος ελεύθερα δεν ανέπνευσε τον αέρα, όποιος αγανάκτησε μέσα σε φυλακές, εκείνος ξέρει Τι θα πει ελευθερία. Εκείνος νιώθει την πραγματική έννοια της ελευθερίας.
Μέσα στην ελευθερία ο άνθρωπος χαίρεται την ζωή σ’ όλο της το μεγαλείο. Με την ελευθερία αποδεικνύεται περίτρανα πως τον χειμώνα διαδέχεται η άνοιξη, την καταιγίδα η ξαστεριά, τον θάνατο η ζωή.
Όμως πρέπει πάντα να προσέχουμε…, γιατί καιροφυλακτούν πολλοί εχθροί και υπάρχουν κρυμμένες παγίδες. Ο κ όσμος είναι ελεύθερα δημιουργημένος από τον Θεό. Υπάρχει και το κακό. Μέσα από την συνύπαρξη του καλού και του κακού, από την ελεύθερη βούλησή μας για τον Θεό ή το κακό, που θα διαλέξουμε, θα εξαρτηθούν πολλά.
Με τον πόνο, την αδικία, την φυλακή, το ξύλο προσπάθησε ο Διάβολος, με τους δικούς του, να με φέρει σε απογοήτευση και να με απομακρύνει από το δρόμο του Θεού. Η αγάπη του Θεού και η προστασία των αγίων, δεν ε πέτρεψαν να καταστραφώ. Αντιθέτως με βοήθησαν να γίνω πιο πιστός, και τα παθήματά μου ίσως γίνουν μαθήματα για άλλους, που ξέχασαν τον Χριστό. Γιατί εμείς οι άνθρωποι μόνο όταν έχουμε ανάγκη τον θυμόμαστε τον Θεό. Τον λυπούμε με τις πράξεις μας, με τα λόγια μας, με τις σκέψεις μας….
Η αγάπη του Θεού μαλάκωσε τις καρδιές πολλών ανθρώπων και βοήθησαν για να βγούμε, να αναπνέουμε σήμερα ελεύθερα.
Δυστυχώς η ψυχή είναι τραυματισμένη, το δε σώμα ακόμα πιο πολύ.
Χρόνιες καταστάσεις ταλαιπωριών είναι ακόμη εμφανέστατες στο πρόσωπο και στα λόγια μας. Εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, σταυρωθήκαμε, γιατί γυρίσαμε τις πλάτες στο Ισλάμ. Όμως έζησα τόσες τρομερές καταστάσεις που παρακαλούσα χίλιες φορές να είχα τελειώσει, να είχα πεθάνει. Καταστάσεις που δεν περιγράφονται και ούτε πιστεύονται.
Γιατί; Γιατί έκαμα τον σταυρό μου. Μέσα στην φυλακή αγανάκτησα μία μέρα, γιατί με μάλωσαν για πράγματα που δεν είχα ιδέα και με τιμώρησαν με πενήντα βουρδουλιές. Από θέμα συνήθειας, χωρίς να το καταλάβω, είπα: «Θεέ μου, Παναγία μου, βάλε το χέρι σου, Τι είναι αυτά που ακούω», και έκανα ασυναίσθητα τον σταυρό μου μπρος στον αξιωματικό υπηρεσίας της φυλακής. ‘Εκείνος γούρλωσε τα μάτια του, σηκώθηκε από το γραφείο του, άρχισε να ουρλιάζει στους φρουρούς του και με πήραν σηκωτό. Έφαγα το ξύλο της χρονιάς μου. Το χειρότερο μαρτύριο ήταν, ότι με κρέμασαν από τους ώμους με σχοινί, και πατούσα πάνω στον πάγο. Πάνω σε πλάκες πάγου που λιώναν σιγά – σιγά, και θα πέθαινα. Είχαν ξυλιάσει τ α πόδια μου. Κουράστηκα πολύ. Και εκεί, μέσα στην απελπισία μου, τον είδα. Ήταν ο Κύριος με κόκκινη χλαμύδα, με το ακάνθινο στεφάνι. Σαν όραμα, σαν οπτασία. Από ε κείνη την στιγμή και όλο το βράδυ τα πόδια μου, παρ’ ότι ήταν στον πάγο, δεν κρύωναν. Ήταν πολύ ζεστά, και ο πάγος δεν έλιωνε. Έμεινε παγωμένος εκεί για να πατώ και να μην με πνίξει το σχοινί. Την επομένη το πρωί οι φύλακες έμειναν έκπληκτοι, βλέποντας τα κομμάτια του πάγου, έτσι ακριβώς όπως τα είχαν α φήσει από την προηγούμενη χωρίς ούτε μια σταγόνα να έχει λιώσει και εμένα ευδιάθετο, χαρούμενο και δυνατό.
Αυτό δεν το ξεχνώ ποτέ στην ζωή μου. Πώς να μην χτυπά η καρδιά μου για τον Κύριο; Πώς να μην νιώθω δέος για το μεγαλείο του Θεού; Πώς να μην ευχαριστώ συνέχεια και όλους εσάς, που τόσο νοιαστήκατε για μένα;….
http://www.xfd.gr/

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

Το σατανικό σχέδιο του κινήματος «Child-free» αποτελεί την νέα μέθοδο «γενοκτονίας» του παγκόσμιου πληθυσμού.

Στην δυτική «δημοκρατική» κοινωνία, το κίνημα «Child-free» κερδίζει συνεχώς ένα  σοβαρό  ποσοστό πολιτών. Πρόκειται για ένα «κίνημα» που σπονσονάρει η νέα τάξη πραγμάτων και αφορά την «απαλλαγή» της τεκνοποιήσεως από τα νέα ζευγάρια.

Γιατί είναι τόσο ελκυστικό αυτό κίνημα για τους νέους, και γιατί είναι τόσο δημοφιλές , με αποτέλεσμα να  έχει ξεκινήσει να εξαπλώνεται και στην Ρωσία ;, αναφέρει σχετικό δημοσίευμα.

Το κίνημα αυτό, στην ουσία απευθύνεται σε  ζευγάρια τα οποία είναι  εκούσια άτεκνα, η οικειοθελώς άτεκνα, πάρτε το όπως θέλετε. Η υποκουλτούρα και η ιδεολογία  αυτού του σατανικού σχεδίου,  χαρακτηρίζεται από μια συνειδητή απροθυμία να αποκτήσει παιδιά ένα νέο νιόπαντρο ζευγάρι, τα οποία θα αποτελούσαν στην προκειμένη περίπτωση  την πεμπτουσία του γάμου τους.

Η κύρια ιδέα του κινήματος αυτού είναι  η απόρριψη της τεκνοποιήσεως  παιδιών στο όνομα της ατομικής ελευθερίας και της προώθησης της «άτεκνης ανέμελης ζωής» που προσφέρει πολύ περισσότερη διασκέδαση, ελεύθερο χρόνο και προπάντων οικονομία χρημάτων .

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο ιδρυτής του κινήματος αυτού είναι μια  φεμινίστρια με το όνομα Μάργκαρετ Σάνγκερ.  Αυτή η «κυρία» είναι ο ιδρυτής της ΜΚΟ με την ονομασία  «Σύνδεσμος  ελέγχου  γεννήσεων», η οποία από το 1925 ευρίσκεται υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Rockefeller, και η οποία αργότερα μετονομάστηκε  Σύνδεσμος Οικογενειακού Προγραμματισμού.

Δύο φεμινίστριες, η   Ellen Peck και η Shirley Radley ίδρυσαν την οργάνωση  «Εθνικό Οργανισμό γεννήσεων». Ο λόγος που το έκαναν  ήταν για να μην θίγονται τα δικαιώματα ( υποτίθεται) των οικογενειών χωρίς παιδιά. Αλλά η  κύρια αποστολή  ήταν άλλη. Οι  δόλιοι και οι υποχθόνιοι σκοποί αυτών των δήθεν προοδευτικών κινημάτων, τα οποία ακολουθούν εκατομμύρια «αφελείς», είναι η μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού .

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 μια γυναίκα τριάντα ετών  χωρίς παιδιά, θεωρούνταν  ως αποτυχημένη και κατώτερη από τον περίγυρο της . Η αιτιολόγηση για την ατεκνία στους ανθρώπους εκείνη την εποχή  συνδέονταν με την κακή υγεία, τον γενετήσιο προσανατολισμό, την ψυχική ασθένεια,  το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά.

Παίρνοντας αυτήν την δικαιολογία ,κατασκευάστηκε η νέα  ιδεολογία   της ζωής  χωρίς παιδιά προβάλλοντας τις  παλαιότερες  αντιλήψεις  ως παρωχημένες  και απάνθρωπες ,  με αποτέλεσμα η η οργάνωση να φτάσει  στο άλλο  άκρο  .

Να γαλουχεί τους οπαδούς  της να μην κάνουν παιδιά για  να  ζήσουν υποτίθεται μια ζωή  «ελεύθερη και δημιουργική» γεμάτη δραστηριότητες και ασχολίες . 

Η ιδέα αυτή η οποία προβάλλεται στην δύση με όλα τα μέσα , τηλεόραση, ιντερνέτ, ταινίες στο σινεμά,  άρχισε να διαδίδεται με «ταχύτητα φωτός» σε όλες τις χώρες και να βρίσκει μιμητές στο πρόσωπο εκατοντάδων νεαρών κυρίως ζευγαριών.

Από αυτόν τον ιό έχει μολυνθεί όλη η δύση  , συμπεριλαμβανομένων   και   των χωρών της  πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Η  δημοτικότητα του κινήματος αυτού αυξάνεται  συνεχώς .

Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται  είναι πολλά  και είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενα, ωστόσο, αρκεί  το άτομο να το αποφασίσει και να πει « Ναι  είναι αλήθεια, είναι καλύτερα χωρίς τα παιδιά».

Διότι σύμφωνα με τους δημιουργούς της νέας  «ιδεολογίας» :

– Το παιδί βάζει πολλούς περιορισμούς και προκαλεί  προβλήματα.

– Το παιδί απαιτεί πολύ χρόνο και προσοχή.

– Η εγκυμοσύνη είναι μια περίοδος δύσκολη , «χαλάει» το σώμα της γυναίκας, η  διάθεση. Μπορεί να καταστρέψει  την «ευτυχισμένη οικογένεια σας.»

Για ένα φυσιολογικό άτομο, όλα αυτά τα επιχειρήματα μπορεί να φαίνονται εντελώς ηλίθια και αφελή, αλλά ζούμε σε μια  κοινωνία η οποία εκφυλίζεται μα ιλιγγιώδη ταχύτητα .

Το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε σαν πολίτες και Χριστιανοί είναι για  παράδειγμα να δείξουμε  ότι η τεκνοποίηση είναι ένα  ευτυχές γεγονός, και  ότι με την δέουσα επιμέλεια και προσοχή στα  προβλήματα του παιδιού,θα βοηθήσουμε στην δημιουργία μας νέας  προσωπικότητας, για την οποία θα είμαστε υπερήφανοι, μια μέρα.

Σε τι ακριβώς όμως αποσκοπούν αυτού του είδους τα σχέδια;
Ο  №1  σκοπός αυτού του ανίερου σχεδίου  είναι  η  μείωση του ποσοστού γεννήσεων μεταξύ του λευκού πληθυσμού, της  λεγόμενης μεσαίας τάξης. Επίσης και  η εργατική τάξη δεν είναι πλέον απαραίτητη σε αυτούς τους αριθμούς  , στην αποκαλούμενη  νέα τάξη πραγμάτων.

Μεσαία τάξη

Ο λόγος είναι απλός . Αν  ένα πρόσωπο αποφασίσει να αποκτήσει  ένα μωρό, αυτό θα δώσει  μια ισχυρή πιθανότητα ότι το παιδί μπορεί να συνεχίσει την οικογενειακή επιχείρηση,  να συνεχίσει  μια οικογενειακή υπόθεση, και αν   είναι  και  ευφυές θα γίνει ένας επιτυχημένος πολίτης .

Εργατική τάξη

Υπάρχει κάτι  απλούστερο, τα χέρια δεν χρειάζονται πλέον, οι άνθρωποι   έχουν  ήδη αντικατασταθεί από τα ρομπότ, περισσότεροι άνεργοι,  άστεγοι και  άποροι, οι οποίοι δεν καταναλώνουν. Όλοι αυτοί αποτελούν εν δυνάμει κίνδυνο για την νέα τάξη πραγμάτων σε περίπτωση που εξεγερθούν.

Τα οφέλη είναι προφανή, μείωση της αντίστασης,  πιο «ηλίθια» κοινωνία, τόσο πιο εύκολα  είναι «ελεγχόμενη» και « χειραγωγούμενη» από άτομα με επιρροή και επιτυχημένους  ανθρώπους  ( Πλούσιοι) που θα έχουν  παιδιά,  και οι οποίοι θα συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους.

Εμείς απλώς  υπυπενθυμίζουμε   τις αποκαλούμενες «Κατευθυντήριους Λίθους της Τζώρτζια» που βρίσκονται στο Elbert County, της Γεωργίας των ΗΠΑ, περίπου 145 χιλιόμετρα ανατολικά της Ατλάντα και 15 χιλιόμετρα βόρεια από το κέντρο της Elberton.

Η δημιουργία του επιβλητικού αυτού κατασκευάσματος καλύπτεται από αρκετό μυστήριο. Κατασκευάστηκε στις 22 Μαρτίου 1980, όπως αναφέρει η επεξηγηματική πλάκα, δίπλα απ’ αυτό. Οι μοναδικές πληροφορίες που υπάρχουν σχετικά με την κατασκευή του, αναφέρουν ότι τον Ιούνιο του 1979 μετέβη στην περιοχή ένας άνθρωπος ονόματι R.C. Christian, όνομα το οποίο αποτελούσε ψευδώνυμο, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος.

Προσέγγισε την εταιρεία φινιρίσματος γρανίτη Elberton και ζήτησε την οικοδόμηση ενός μνημείου το οποίο θα μεταβίβαζε ένα μήνυμα στην ανθρωπότητα. Όπως ο ίδιος είχε πει, αντιπροσώπευε μια ομάδα ατόμων που ήθελαν να προσφέρουν οδηγίες στην ανθρωπότητα.

Το μήνυμα το οποίο είναι χαραγμένο στους «Κατευθυντήριους Λίθους της Γεωργίας» σχετίζεται με τέσσερις σημαντικούς τομείς:

Τη διακυβέρνηση και την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
Τον πληθυσμό και τον έλεγχο της αναπαραγωγής.
Το περιβάλλον και τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση.
Την πνευματικότητα.
Όταν οι (κακοί)  άνθρωποι κάνουν  σχέδια ο Θεός «γελάει» . λέει μια παροιμία και έχει απόλυτο δίκιο.

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/

«Τά Σά ἐκ τῶν Σῶν»

Στά Τίμια Δῶρα δέν ἔχουμε κρυμμένον τόν Χριστό (δέν ὑποκρύπτεται, δέν εὐρίσκεται ἁπλᾶ μέσα, οὔτε εἶναι ἁπλᾶ σύμβολα ὁ ἄρτος καί ὁ οἵνος αὐτοῦ τοῦ Σώματος καί τοῦ αἷματος τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ προτεστάντες) καί, πολύ περισσότερο, δέν ἔχουμε ἁπλή μυστική ἕνωσι τῆς ψυχῆς τοῦ κάθε πιστοῦ μετά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὄχι! Θά μποροῦσα νά φωνάξω χίλιες φορές: ὄχι! Στήν πραγματική καί ἀληθινή Μεταβολή βρίσκεται Ο ΧΡΙΣΤΟΣ! καί μόνον ὁ Χριστός. Γι᾿ αὐτό λέμε «ἐσθίομεν καί πίνομεν», καί ἔτσι γινόμεθα σύσσωμοι καί σύναιμοι καί χριστοφόροι καί ἀποτελοῦμε μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό, πού λαμβάνουμε μέσα μας, ἕνα σῶμα καί ἕνα αἷμα. Ἔχουμε τόν Θεάνθρωπο Κύριο Ἰησοῦ Χριστό «κατοικοῦντα καί μένοντα σύν τῷ Πατρί καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι», ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ Μέγας Βασίλειος σέ μιά Λειτουργική του Εὐχή.Βέβαια, τά μάτια μας βλέπουν ἄρτο καί οἵνο, καί ἡ γλῶσσα μας ἔχει γεῦσι ψωμιοῦ καί κρασιοῦ, ἀλλά δέν εἶναι ἔτσι. Καί θά τολμήσω νά πῶ: πολλοί ἥταν ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι δέν ἐμάσησαν, δέν ἔφαγαν, δέν κατάπιαν ψωμί καί κρασί, ἀλλά Σῶμα καί αἷμα, Σάρκα καί αἷμα Χριστοῦ, γιά νά ἀκολουθήση ἀπέραντη εὐφροσύνη τῆς ψυχῆς τους καί γενικά ψυχοσωματική ἀλλοίωσις διά Πνεύματος Ἁγίου.

Ἀπό τή στιγμή, πού κατέρχεται τό Ἅγιο Πνεῦμα καί ἱερουργεῖται τό Μυστήριο, δέν ἔχουμε πλέον μπροστά μας ὅ,τι βλέπουν τά μάτια μας, ἤ ὅ,τι αἰσθάνεται ἡ γλῶσσα μας, ἀλλά ἔχουμε Αὐτό πού πιστεύουμε, Αὐτό πού προσκυνοῦμε, Αὐτό πού λατρεύουμε· ἔχουμε Αὐτό τό θεωμένο Σῶμα καί αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Τό ἀληθινό, τό πραγματικό.

Ζοῦσε σ᾿ ἕνα μοναστήρι τῆς Ρουμανίας, ἕνας κεχαριτωμένος ἱερεύς, ὁ πατήρ Μηνᾶς, ὁ μετέπειτα Ὄσιος Μηνᾶς. Αὐτός, μετά τή Θεία Λειτουργία, γιά νά ξεκουραστῆ, ἔβγαινε στό δάσος, διότι τό μοναστήρι ἥταν μέσα σέ δάση, κι ἐκεῖ ἔψελνε καί δοξολογοῦσε τόν Θεό μέ ἀναστάσιμα τροπάρια καί μέ πολλά ἄλλα.

Τότε μαζεύονταν τά πουλιά τοῦ δάσους γύρω του: στό κεφαλάκι του, στούς ὤμους του, στά χέρια του, αὐτός δέ τρυφερά τά χάϊδευε. Τίς περισσότερες φορές, ὅταν ὁ πατήρ Μηνᾶς ἔψελνε, τά πουλιά βουβαίνονταν καί τόν ἄκουγαν.

Ἐπειδή οἱ Λειτουργίες ἄρχιζαν νύχτα καί τελείωναν μέ τό χάραμα, ὤσπου νά κάνη Κατάλυσι καί νά ξεντυθῆ, ξημέρωνε, ἔβγαινε ὁ ἥλιος κι ἔτσι ἔβγαινε πρωΐ – πρωΐ μέσα στό δάσος καί χαιρόταν τή φύσι καί τήν παρουσία τῶν πουλιῶν. Κι ἐκεῖ ὅλοι μαζί αἰνοῦσαν καί δοξολογοῦσαν τόν Θεό.

Παρατηρήθηκε, λοιπόν, στά τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς του, ὅτι, ὅταν εἶχαν πανηγυρική Θεία Λειτουργία καί ἀργοῦσε νά τελειώση, καί μάλιστα ἀργοῦσε πολύ μετά τήν ἀνατολή τοῦ ἡλίου, τά πουλιά μαζεύονταν πάνω στήν Ἐκκλησία!

Τήν ὥρα τῆς Μεταβολῆς τῶν Τιμίων Δώρων, πού ὁ ἱερεύς ἔλεγε «τά Σά ἐκ τῶν Σῶν», τότε ὅλα τά πουλιά πάνω στήν Ἐκκλησία βουβαίνονταν! Καί στό «ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας, Ἀχράντου…», στά Ρουμανικά βέβαια, καί ἐνῶ ἡ χορωδία ἔψαλλε τό «Ἄξιόν ἐστι», τότε πάλι τά πουλιά ἄρχιζαν νά κελαηδοῦν!

Παρόμοιο γεγονός μοῦ ἀφηγήθηκε κάποιος πιστός, πού συνέβη καί στόν Ναό τῆς Παναγίας τῆς Ἑκατονταπυλιανῆς στήν Πάρο, κατά τήν Θεία Λειτουργία τῆς παραμονῆς τῶν Θεοφανείων τοῦ ἔτους 1998.

Δεκάδες σπουργίτια καί ἄλλα πουλιά, φτερουγίζοντας μέσα κι ἔξω ἀπό τόν Ναό, ἀπό τά ἀνοικτά παράθυρα τοῦ τροῦλλου, κελαηδοῦσαν καί τιτίβιζαν ζωηρά. Τήν ὥρα, ὅμως, τοῦ Καθαγιασμοῦ τῶν Τιμίων Δώρων βουβάθηκαν καί ἀκινητοποιήθηκαν ὅλα, γιά νά ξαναρχίσουν μετά τό » Ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας Ἀχράντου… »

Τήν πραγματικότητα αὐτή τῆς Μεταβολῆς τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου σέ Σῶμα καί Αἴμα Χριστοῦ μαρτυροῦν καί τά ἴδια τά λόγια τοῦ Κυρίου στό Μυστικό Δεῖπνο, τό βράδυ τῆς Μεγάλης Πέμπτης: «Τοῦτο ἐστι τό σῶμά μου… τοῦτο ἐστι τό αἵμά μου…» Θεία λοιπόν εἶναι ἡ σύστασις τοῦ Μυστηρίου. Τό συνέστησε ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός.

Πρωτ. Στεφάνου Κ. Ἀναγνωστόπουλου

theomitoros.blogspot.com
πηγή: http://www.pentapostagma.gr/

Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΜΙΑΣ ΓΕΝΝΗΤΡΙΑΣ ΣΤΑ ΚΑΡΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.

На Карулья доставили генератор
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/

ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ, ΟΛΑ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ!

Πριν από μερικές δεκαετίες ο μετέπειτα διάσημος γαλλορουμάνος θεατρικός συγγραφέας Ευγένιος Ιονέσκο επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Άγιον Όρος. Εκεί συνέβη το εξής περιστατικό, όπως ο ίδιος το διηγήθηκε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Paris match πριν από αρκετά χρόνια:
«Είχα γεννηθεί σε ορθόδοξη οικογένεια και ζούσα στο Παρίσι. Είκοσι πέντε χρονών, γνήσιος νέος της κοσμικής εποχής του τότε Παρισιού. Μου ήρθε η ιδέα να επισκεφθώ το Άγιον Όρος λόγω της θέσης που είχε -και έχει βέβαια- ως τόπος ασκήσεως στην ορθόδοξη Εκκλησία. Και εκεί, μου ήρθε ακόμη μία σκέψη στο μυαλό: να εξομολογηθώ. Επήγα λοιπόν και βρήκα ένα ιερομόναχο -πνευματικό. Τί του είπα; Τα συνηθισμένα αμαρτήματα ενός κοσμικού νέου πού ζει χωρίς γνώση Θεού. Ο Ιερομόναχος, αφού με άκουσε, μου είπε:
-Στον Χριστό πιστεύεις παιδί μου;
-Ναι, ναι, λέει ο Ίονέσκο. Πιστεύω πάτερ. Άλλωστε είμαι βαπτισμένος χριστιανός ορθόδοξος.
-Βρε παιδάκι μου, του λέει εκείνος ο διακριτικός πνευματικός, πιστεύεις, το αποδέχεσαι πλήρως, ότι ο Χριστός είναι ο Θεός και δημιουργός του κόσμου και δικός μας;
Τα έχασα, λέει ο συγγραφέας. Γιατί πρώτη φορά με έβαζε ένας άνθρωπος μπροστά σ’ αυτό το ερώτημα, στο οποίο έπρεπε να απαντήσω με ειλικρίνεια και να πάρω θέση. Όχι απλώς αν πιστεύω ότι κάποιος έφτιαξε τον κόσμο. Αλλά ότι αυτός ο Θεός, ο δημιουργός του κόσμου, έχει να κάνει με μένα. Και εγώ έχω προσωπική σχέση μαζί του! Του απάντησα:
-Πιστεύω πάτερ, αλλά βοηθήστε με να το καταλάβω καλά αυτό το γεγονός,
-Αν πραγματικά πιστεύεις, τότε όλα διορθώνονται».
Το περιστατικό αυτό υπήρξε η αιτία της μεταστροφής του Ιονέσκο, ο οποίος μέχρι τα βαθειά του γεράματα, όντας διάσημος και περιβόητος, έζησε ως ευλαβής και βαθειά πιστός ορθόδοξος χριστιανός.
Τα λόγια του αγιορείτη γέροντα «αν πραγματικά πιστεύεις, τότε όλα διορθώνονται» σημαίνουν ότι: η πίστη στο Χριστό δεν είναι μια αφηρημένη θεωρία ούτε «λόγια του αέρα».
-Πίστη στο Χριστό σημαίνει απόλυτη εμπιστοσύνη και υπακοή σε ένα συγκεκριμένο Πρόσωπο, που είναι ο Δημιουργός και ο Σωτήρας μου!
-Άρα πίστη στο Χριστό δεν είναι μόνο λόγια αλλά κυρίως είναι έργα συνειδητής μετανοίας και συνεχούς επιστροφής στο θέλημα του Χριστού και στην αγκαλιά του Χριστού, που είναι η Εκκλησία Του.
(Αρχιμ. Νίκων Κουτσίδης, «Μαρτυρίες φωτός», Ι.Μ.Προφήτου Ηλιού-Πρέβεζα)
http://isagiastriados.com/

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

«Yoga; Εὐχαριστῶ δὲν θὰ πάρω!» ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΙΔΟΣ.

Η Yoga, προβάλλεται από πολλούς ως ένα είδος γυμναστικής. Δυστυχώς, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Είμαστε υποχρεωμένοι (ιερείς, γονείς και εκπαιδευτικοί) να ενημερωθούμε για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας.  Η Εκκλησία μάς δίνει την ευκαιρία να μαθητεύσουμε πλησίον ειδικών που ασχολήθηκαν με το θέμα αυτό. Προ ημερών, πραγματοποιήθηκε μια ενδιαφέρουσα ημερίδα με θέμα: «Yoga; Εὐχαριστῶ δὲν θὰ πάρω!». Την εκδήλωση αυτή διοργάνωσε η ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ. ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΡΗΤΗΡΙΑ στους οργανωτές, αλλά και τους ομιλητές της Ημερίδας. 

"Οι Γκουρού και ο Χριστός"

Ομιλία του π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Τα ονομαστήρια του Μητροπολίτου μας κ. κ. Ιγνατίου


Εορτάζει σήμερα (29 Ιανουαρίου) τα ονομαστήριά του 
ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. κ. Ιγνάτιος. 
Το Διοικητικό Συμβούλιο του "Εσταυρωμένου" και όλοι οι εθελοντές - συνεργάτες του 
εύχονται εγκαρδίως στον Ποιμενάρχη μας
Ε Ι Σ   Π Ο Λ Λ Α   Ε Τ Η   Δ Ε Σ Π Ο Τ Α.
Να Σας έχει ο Θεός κάτω από τη Σκέπη και την προστασία Του.
Να είστε πάντοτε υγιής, φωτισμένος, δυνατός, υπομονετικός 
και να οδηγείται το Ποίμνιο του Χριστού προς τη Βασιλεία του Θεού. 

Μπορεί η κατάθλιψη να αποτελέσει ευκαιρία;

Του Michael Lopukhin
Πολλοί από μας ξέρουμε φίλους ή μέλη της οικογένειάς μας που βασανίζονται χρόνια, περιοδικά ή περιστασιακά με την κατάθλιψη. Εμείς οι ίδιοι, μερικές φορές, αγωνιζόμαστε ενάντια σ’ αυτή τη διανοητική δυσλειτουργία. Ας δούμε μερικές ιδέες για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει ως Χριστιανοί να συμπαρασταθούμε σ’ αυτόν τον αγώνα των άλλων.
Όσοι επιδιώκουμε να σχετιστούμε με καταθλιπτικά πρόσωπα συχνά αισθανόμαστε κάτι μεταξύ απογοήτευσης και σύγχυσης. Απογοητευόμαστε που δεν είμαστε σε θέση να αλλάξουμε τίποτα και ανυπομονούμε με τη “μαλθακή” συμπεριφορά τους. Χανόμαστε κάπου μεταξύ της θεωρίας περί βιοχημικής προέλευσης των διανοητικών διαταραχών, ειδικά της κατάθλιψης, και της δημοφιλούς ιδέας ότι “το μόνο που χρειάζεται είναι να πάψει να στεναχωριέται για τον εαυτό του”. Αλλά πόσο μετράει τελικά η θέληση και η πνευματική αύξηση του ατόμου;
Η κατάθλιψη επηρεάζει έναν στους είκοσι ανθρώπους στις ΗΠΑ. Περισσότερο από 50% των Αμερικανών πάσχουν από μια σοβαρή χημική κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Επομένως, αν εμείς θέλουμε “να αγαπάμε αλλήλους”, πρέπει να εξετάσουμε την κατάσταση ενδελεχώς, για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε. Σαν πνευματικοί αδελφοί, πρέπει να οπλιστούμε με τη γνώση αυτών των καταστάσεων. Πρέπει επίσης να προσευχηθούμε για τη σοφία, την υπομονή, και την αγάπη που χρειάζεται για να αντιμετωπίσουμε τα πρόσωπα που παλεύουν με την κατάθλιψη.
Στο ακόλουθο άρθρο, ο Μιχαήλ Lopukhin αναπτύσσει το θέμα της ταπείνωσης και της πνευματικής αύξησης σε σχέση με την κατάθλιψη. Γιατί, αντί να βλέπουμε την κατάθλιψη απλώς ως ένα ιατρικό πρόβλημα, μπορούμε να τη δούμε ως πνευματικό αγώνα για την ταπείνωση.
Η κατάθλιψη είναι συχνά μια αναπόφευκτη αντίδραση σε περιστατικά, όπως ο θάνατος αγαπημένου μας προσώπου ή μια απόρριψη από κάποιον που αγαπάμε. Είναι επίσης ένα σημαντικό και φυσικό συστατικό στη διαδικασία της αλλαγής. Όλοι έχουμε νοιώσει «καταθλιμμένοι», όταν συνθλίβονται οι ουτοπικές προσδοκίες μας και αναγκαζόμαστε να δούμε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Οι έφηβοι πέφτουν στην κατάθλιψη, επειδή νοιώθουν ότι δεν είναι τόσο ψηλοί ή τόσο όμορφοι όσο θα ήθελαν. Αργότερα, τέτοιες αντιδράσεις μπορεί να προκληθούν, όταν οι ελπίδες για το σύζυγό μας γίνονται κομμάτια. Κατόπιν, η κατάθλιψη είναι μέρος της διαδικασίας της ρύθμισης και ένας συμβολικός ενταφιασμός των μη ρεαλιστικών στόχων μας ή των επιθυμιών μας που δεν μπορούν να εκπληρωθούν. Αν το αποδεχτούμε αυτό, γινόμαστε ρεαλιστικότεροι και πιο ταπεινοί.
Η κατάθλιψη μπορεί να ειδωθεί ως ευκαιρία να γίνουμε “περισσότερο” άνθρωποι, πληρέστεροι και ολοκληρωμένοι, με μεγαλύτερη σοφία και αυτεπίγνωση – για να γίνουμε καλύτεροι σύζυγοι, καλύτεροι εργοδότες, εργαζόμενοι ή γονείς. Πρέπει να γνωρίσουμε περισσότερα για τη διαδικασία της κατάθλιψης ώστε να το ελέγχουμε καλύτερα.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ
Όπως και άλλοι τύποι εσωτερικών εντάσεων, όπως το άγχος, η ενόχληση και ο φόβος, έτσι και η κατάθλιψη μπορεί να αποφευχθεί, να απομακρυνθεί, να κατασταλεί ή να εκλογικευτεί. Έτσι όμως οι ευκαιρίες να μάθουμε περισσότερα για τον εαυτό μας χάνονται. Φράσεις όπως “περνάω τη φάση μου”, “είναι τεμπελιά”, “θα περιμένω μέχρι αύριο”, “είμαι απλά κουρασμένος και αναστατωμένος” ή “απλά χρειάζομαι έναν καλό ύπνο,” όσο χρήσιμες είναι όταν απεικονίζουν την πραγματικότητα, άλλο τόσο μπορεί να μας παγιδέψουν ώστε να μη συνειδητοποιήσουμε τα ζητήματα που μπορεί να μας οδηγήσουν στην κατάθλιψη.
Τα συμπτώματα της κατάθλιψης (υπερβολική τεμπελιά, πολλά κλάματα, μόνιμη πλήξη, εξάντληση, απόγνωση) είναι σημάδια πως ήρθε η ώρα να εξετάσουμε την ψυχή μας περισσότερο. Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε μέσα μας για συντετριμμένες παραισθήσεις της ζωής μας, για τα κρυμμένα ανεκπλήρωτα όνειρα, για πράγματα που είμαστε πολύ υπερήφανοι για να αναγνωρίσουμε ότι μας έχουν επηρεάσει. Η κατάθλιψη είναι όπως ένας φελλός σε ένα μπουκάλι φίνου κρασιού που δε μας επιτρέπει να μοιραστούμε και να απολαύσουμε τους καρπούς του εαυτού μας. Η ουσία, η γεύση και η ενέργεια παραμένουν άγνωστες και αχρησιμοποίητες, όταν οι προδικασμένες σκέψεις μας εμποδίζουν την απελευθέρωση της φυσικής μας ενέργειας. Άρνηση, εκλογίκευση, καταστολή – όλα αυτά μπορούν να εξυπηρετήσουν πλήρως την εξέλιξη της κατάθλιψης.
ΠΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ;
Το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης είναι να την αναγνωρίσουμε και να δεχτούμε το γεγονός ότι δεν είναι απλά μια “φάση,” και ότι έχουμε ένα πρόβλημα που πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Δεύτερον, πρέπει να εξετάσουμε τον εαυτό μας ρεαλιστικά και ειλικρινά για να ανακαλύψουμε τι πραγματικά μας ενοχλεί. Τα ζητήματα που προκαλούν την κατάθλιψη είναι δύσκολο να αναγνωριστούν. Εντούτοις, επιστρέφουν ακάθεκτα για να μας στοιχειώσουν.
Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα για το πώς η κατάθλιψη, όταν επιλυθεί, γίνεται πηγή δημιουργικής ενέργειας, συνέβη και όταν ο τρίχρονος γιος του Ντοστογιέφσκι πέθανε από επιληψία. Όντας επιρρεπής στην κατάθλιψη, ο Ντοστογιέφσκι βρέθηκε σε απόγνωση, επειδή ήταν βέβαιος ότι αυτός είχε μεταδώσει την ασθένεια στο γιο του. Η σύζυγός του ανησύχησε πολύ και με τη βοήθεια ενός φίλου, τον παρότρυνε να πάει στη Λαύρα της Όπτινα, ένα μοναστήρι διάσημο για τους γεροντές του. Ο Ντοστογιέφσκι πέρασε αρκετές ημέρες εκεί και επέστρεψε, αφού είχε ξεπεράσει πλήρως την κατάθλιψή του. Το αποτέλεσμα ήταν το μυθιστόρημά του, οι «Αδελφοί Καραμαζώφ», το τελευταίο και, για τους περισσότερους, καλύτερο έργο του. Η δημιουργική μεγαλοφυΐα του Ντοστογιέφσκι ελευθερώθηκε, όταν έπαψε να εμποδίζεται από την κατάθλιψη.
ΜΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Η Ρωσία των στάρετς του 19ου αιώνα ήταν αρκετά εξοικειωμένη με την κατάθλιψη και είχε τη δική της ιδιαίτερη προσέγγιση στην αντιμετώπισή της. Θεωρείτο σύμπτωμα της υπερηφάνειας, και η θεραπεία του ήταν η ταπείνωση. Ο στάρετς Μακάριος έγραφε σε ένα προφανώς καταθλιπτικό πρόσωπο: “Λές ότι η αδυναμία σου να αντισταθείς στον πειρασμό, η βραδύτητά σου να νικήσεις τα πάθη σου και η γενική ηθική αδυναμία σου σε πιέζει πολύ, πράγμα που απλά αποδεικνύει ότι στηρίζεις τη σωτηρία σου στις δικές σου δυνάμεις… Πώς αλλιώς θα αποκτήσουμε την ταπείνωση, παρά μόνο αν αντικρίζουμε συνεχώς τον εαυτό μας όπως πραγματικά είναι – ο χειρότερος των αμαρτωλών”. Ο Μακάριος είδε ως “φελλό” αυτού του ανθρώπου την άρνησή του να δεχτεί την “κακία” του”, και ήξερε ότι η αποδοχή αυτής της πραγματικότητάς του θα συνέβαλλε στην άρση της κατάθλιψής του.
Όλοι μας γυροφέρνουμε την κατάθλιψη και συνέχεια πέφτουμε στην παγίδα της σκέψης ότι σύντομα θα περάσει από μόνο του και η ζωή θα επιστρέψει στο κανονικό. Εξετάζουμε σοβαρά την κατάστασή μας και ζητάμε βοήθεια μόνο όταν αρχίζει να βλάπτει τις ζωές μας. Ο στάρετς είδε την κατάθλιψη σαν ευκαιρία να γίνεις πιο ταπεινός και μ’ αυτό τον τρόπο να πλησιάσεις το Θεό. Οι σύγχρονοι θεραπευτές το βλέπουν ως άρνηση μιας ασυναίσθητης διαδικασίας που, εάν επιτραπεί να γίνει συνειδητή, όχι μόνο θα ανακουφίσει την κατάθλιψη, αλλά θα μας κάνει επίσης ικανότερους να ζήσουμε μια ικανοποιητική ζωή.
Υπάρχουν πολλές θεωρίες διάγνωσης και θεραπείας της κατάθλιψης. Ο Albert Rossi και ο Michael Lopukhin αντικρίζουν το πρόβλημα από διαφορετικές, αλλά παρόμοιες σκοπιές. Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι, ως Χριστιανοί, πρέπει να βλέπουμε το πρόβλημα ενός καταθλιπτικού ως ιατρικό και πνευματικό. Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με την ίδια σοβαρότητα που αντιμετωπίζουμε τον καρκίνο ή τη χρόνια πάθηση πνευμόνων. Η κατάθλιψη είναι μια κατάσταση που αχρηστεύει το πρόσωπο και επηρεάζει ολόκληρη την οικογένεια. Ως εκ τούτου οι καταθλιπτικοί είναι πράγματι άτομα με ειδικές ανάγκες – ανάγκες που απαιτούν την υπομονή, την αγάπη, και την καθοδήγηση που μπορούν να παρασχεθούν από τους χριστιανούς φίλους τους.
http://www.xfd.gr/

Τι είναι το Πετραχήλι; Τι συμβολίζει;


Σε κάθε ιερό Μυστήριο βλέπουμε τον ιερέα να φορά το πετραχήλι.
Το ερώτημα είναι για ποιό λόγο το φορά ο ιερέας;

Όπως έχουμε τονίσει και σε άλλα μας άρθρα, είναι πολύ σημαντικό στον Χριστιανό Ορθόδοξο να γνωρίζει την πίστη του και όσα συμβαίνουν κυρίως κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας.

Το να βρισκόμαστε απλώς μέσα στον ιερό ναό και να παρατηρούμε ως θεατές ένα ''έργο'' που δεν καταλαβαίνουμε, δεν έχει κανένα νόημα και φυσικά κάτι τέτοιο δεν οικοδομεί πνευματικά.
Ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι καλούμαστε να γνωρίζουμε όλα όσα αφορούν στην πίστη μας αλλά και όσα αφορούν στον Ναό.

Στο παρόν άρθρο θα δούμε μερικά πράγματα για το πετραχήλι.
Το πετραχήλι είναι λειτουργικό άμφιο του Επισκόπου και του Πρεσβυτέρου.Είναι ένα στενόμακρο ύφασμα που ξεκινά από τον αυχένα και φτάνει μέχρι τα πόδια.Κοσμείται με χρυσοκέντητες και υφαντές παραστάσεις.

Συμβολίζει την χάρη του Αγίου Πνεύματος:
"Ευλογητός ο Θεός, ο εκχέων την χάριν επί τους Ιερείς Αυτού"
(Ευχή της ενδύσεως).

Συμβολίζει επίσης την υποταγή του κληρικού στο ζυγό του Χριστού.
(Πράξεις 15.10) - (Ματθαίος 11. 30)

Όταν είναι σε δύο ταινίες, συμβολίζει την Θεία και την ανθρώπινη φύση του Χριστού, ενώ όταν είναι μία ταινία συμβολίζει τη Θεότητα.

Τα κρόσσια που κρέμονται σε δύο σειρές παράλληλα, συμβολίζουν, τα πάνω τις ψυχές των ζώντων και τα κάτω τις ψυχές των κεκοιμημένων, για τις οποίες θα δώσει λόγο ο κληρικός στον Θεό.

Χωρίς το πετραχήλι καμία ιεροτελεστία δεν μπορεί να επιτελέσει ο Επίσκοπος ή ο Πρεσβύτερος.

Πηγή: ΑΡΧΙΜ. ΙΣΑΑΚ ΤΣΑΠΟΓΛΟΥ - Βιβλίο : Ηγάπησα, Κύριε, ευπρέπειαν οίκου σου.. -
 http://perivolipanagias.blogspot.gr/

ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ

Είναι η ιστορία 2 φίλων που περπατούν στην έρημο.
Κάποια στιγμή τσακώθηκαν
και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε.
Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα:
ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε :
όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα.
Γιατί?
Ο άλλος φίλος απάντησε :
«όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».
ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ
http://isagiastriados.com/

Τατζικιστάν: Ξύρισαν 13.000 μούσια και έβγαλαν τις μαντίλες από τις γυναίκες για να μην γίνουν τζιχαντιστές! (φωτό)

Ενα διαφορετικό προληπτικό μέτρο κατά του ISIS έλαβαν στο Τατζικιστάν: Ξύρισαν 13.000 άνδρες για να μην ενταχθούν στο ISIS! Το Τατζικιστάν προχώρησε σε αυτή την κίνηση ελπίζοντας ότι η απουσία της γενειάδας θα αποθαρρύνει τους κατοίκους από το να ενστερνιστούν ακραίες ισλαμιστικές θέσεις!
Οσον αφορά τις γυναίκες, οι αρχές της χώρας  έπεισαν και 1.770 γυναίκες να σταματήσουν να φορούν χιτζάμπ –το μαντίλι που φορούν παραδοσιακά μουσουλμάνες γύρω από το κεφάλι τους, ενώ έβαλαν λουκέτο σε 162 καταστήματα πώλησης μουσουλμανικών φορεσιών, αφαιρώντας τις άδειες λειτουργίας τους.

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

Το ήθος των γονιών χτίζει το χαρακτήρα των παιδιών

Είναι μεγάλο πλεονέκτημα για τα  αν οι γονείς τους έχουν ξεκαθαρισμένη στάση ζωής. Αν έχουν, δηλαδή, ήθος, με το οποίο κρίνουν τα γεγονότα. Το ήθος ενεργεί σαν οικοδομικό υλικό στο χαρακτήρα του παιδιού. Όσο πιο ξεκάθαρες και γεμάτες αποδοχή είναι οι αντιλήψεις σας για τον κόσμο, τόσο πιο σταθερά θα εδραιώνεται αυτή η ηθική στάση και τόσο πιο εύκολο θα είναι για τα παιδιά σας να προσαρμοστούν στους κοινωνικούς κανόνες.


Η στάση σας απέναντι στα προβλήματα της ζωής αποκαλύπτεται από τις συζητήσεις σας. Αυτά που ακούνε τα παιδιά στο σπίτι έχουν μεγάλη σημασία για την ανάπτυξή τους. Πρέπει να είστε προσεκτικοί μ’ αυτά που λέτε μπροστά στο παιδί σας, και ποτέ μην υποτιμάτε τη νοημοσύνη τον. Καταλαβαίνει πολύ περισσότερα απ’ όσα εσείς νομίζετε. Μπορεί να μη γνωρίζει ακόμα κάποιες λέξεις, αλλά κι απ’ την πολύ μικρή του ηλικία είναι ικανό να “πιάσει” το νόημα μιας συζήτησης ανάμεσα στους ενήλικους. Και, προσοχή:

Οι αισιόδοξες απόψεις -δικές σας ή του περιβάλλοντος σας- δεν είναι δυνατό να παρακινήσουν το παιδί στη χαρά της ζωής και τη δημιουργικότητα. Οι συνεχείς επικρίσεις σας για την κατάπτωση του ανθρώπου και τη διαφθορά του κόσμου δεν μπορούν να παρακινήσουν τα παιδιά, ώστε να γίνουν χρήσιμα μέλη της κοινωνίας.

Θα πρέπει να δείξετε στο παιδί την ομορφιά της ζωής και την αξία της Τέχνης. Το παιδί πρέπει να διδαχτεί να θαυμάζει τη Φύση και τη χαρά της γνώσης και του προβληματισμού. Θ’ αρχίσει να νιώθει ένα πρώιμο ενδιαφέρον γι’ αυτά τα πράγματα, αν εσείς του μιλάτε σχετικά την ώρα του φαγητού στο τραπέζι ή βγαίνοντας περίπατο μαζί του. Η ίδια η ατμόσφαιρα του σπιτιού, εκτός από τις ειδικές σχολικές ανάγκες, παίζει καθοδηγητικό ρόλο στη διανοητική, πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Ασκεί μια ζωντανή επίδραση πάνω στο χαρακτήρα του, στη νοοτροπία και στο ταμπεραμέντο του. Πολλή και κοπιαστική εργασία θα εξοικονομηθεί από την κατοπινή του εκπαίδευση, αν η ανατροφή του είναι ήρεμη και δημιουργική από τον πρώτο καιρό της κοινωνικής του ζωής μέσα στην οικογένεια.

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η ήρεμη οικογενειακή ατμόσφαιρα είναι δύσκολο να βρεθεί στην εποχή μας, μια εποχή ανασφάλειας, αβεβαιότητας και έντονου ανταγωνισμού. Οι γονείς, ωστόσο, μπορούν να φυλαχτούν απ’ τον πειρασμό και να μη ρίξουν το σφάλμα -για την έλλειψη αρμονίας- στις συνθήκες της ζωής τους, στους παππούδες, στα πεθερικά ή ο ένας στον άλλο. Αν γίνει αυτό, η ατμόσφαιρα στο σπίτι θα βαρύνει ακόμα πιο πολύ. Και θα φέρει κι άλλες συγκρούσεις. Μπορείτε να βελτιώσετε (ίσως και να αλλάξετε) τις συνθήκες αλλάζοντας τη δική σας συμπεριφορά, και προσπαθώντας με κάθε τρόπο να βελτιώσετε τη συμβολή σας στην αλλαγή αυτής της κατάστασης. Οι οικονομικές δυσκολίες, τα ελαττώματα του χαρακτήρα, η ασυμφωνία των γονιών, ο στενός χώρος στην κατοικία, οι ανεπιθύμητοι γείτονες ή συγγενείς, οι αρρώστιες - δηλαδή, η κάθε ανωμαλία στο οικογενειακό καθεστώς, η κάθε διατάραξη της γαλήνης- όλα αυτά απαιτούν ακόμη μεγαλύτερη προσοχή στον τρόπο που χρησιμοποιούμε για να τα αντιμετωπίσουμε. Η αγανάκτηση και η αποθάρρυνση, ένας καυγάς -ανεξάρτητα πόσο δικαιολογημένα ή κατανοητά είναι όλα αυτά- μπορούν να προσθέσουν νέες δυσκολίες στην, ήδη, δύσκολη κατάσταση, και να βλάψουν την ανάπτυξη του παιδιού, πολύ περισσότερο από τα ίδια δυσάρεστα γεγονότα ή καταστάσεις.

http://www.ipaideia.gr/