Τα 7 τρόφιμα που οι ειδικοί δε θα έτρωγαν... ποτέ ! ! !

Ο Jeffrey Moyer είναι ο Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Τυποποίησης Βιολογικών Προϊόντων των ΗΠΑ (National Organic Standards Board).

Το πρόβλημα: Τα ριζωματώδη ή βολβοειδή λαχανικά (αυτά που ο καρπός τους γίνεται κάτω από το χώμα) απορροφούν ζιζανιοκτόνα, εντομοκτόνα και μυκητοκτόνα, τα οποία, μετά τον ψεκασμό του φυτού, πάντα καταλήγουν στο χώμα. Ειδικά οι πατάτες (το δημοφιλέστερο λαχανικό) ψεκάζονται με μυκητοκτόνα κατά την ανάπτυξή τους και, στη συνέχεια, με ζιζανιοκτόνα πριν τη συγκομιδή.

Αφού τις βγάλουν από το χώμα, οι πατάτες ψεκάζονται πάλι, με ειδικά χημικά, για να μη βλαστήσουν. «Δοκιμάστε αυτό το πείραμα: Αγοράστε μια συμβατική πατάτα από ένα οπωροπωλείο, φυτέψτε την και προσπαθήστε να την κάνετε να βγάλει βλαστούς. Δεν θα το καταφέρετε», λέει ο Moyer, ο οποίος είναι επίσης Διευθυντής Αγροκτήματος για το Rodale Institute (το οποίο ανήκει στην Rodale Inc., την εταιρεία που εκδίδει το Prevention).

«Έχω μιλήσει με παραγωγούς πατάτας και αυτό που μου λένε, κατάμουτρα, είναι ότι, οι ίδιοι, δεν θα έτρωγαν ποτέ τις πατάτες που πουλάνε. Πάντα έχουν ξεχωριστά παρτέρια, στα οποία καλλιεργούν πατάτες για δική τους κατανάλωση, χωρίς όλα αυτά τα χημικά».

Η λύση: Να αγοράζετε πατάτες βιολογικής καλλιέργειας. Το εξωτερικό πλύσιμο δεν έχει κανένα αποτέλεσμα, καθώς όλα αυτά τα χημικά απορροφώνται εσωτερικά, στην ψύχα της πατάτας. 

Συμβουλή εξοικονόμησης: Οι βιολογικές πατάτες είναι σχετικά φτηνές και λίγο μόνο ακριβότερες από τις συμβατικές.

Ο εμπειρογνώμονας αλιείας δεν θα φάει: Σολομό ιχθυοτροφείου

Ο Δρ David Carpenter, διευθυντής του Ινστιτούτου για την Υγεία και το Περιβάλλον στο Πανεπιστήμιο στο Albany, δημοσίευσε μια σημαντική μελέτη στο περιοδικό Science, σχετικά με τη μόλυνση στα ψάρια.

Το πρόβλημα: Δεν είναι η φυσική κατάσταση του σολομού, να στριμώχνεται μέσα σε σιλό και να τρέφεται με σόγια, με απόβλητα πτηνοτροφείων και υδρολυμμένα φτερά κοτόπουλου. Ως αποτέλεσμα, η σάρκα του σολομού είναι φτωχότερη σε βιταμίνη D και περιέχει μεγαλύτερες ποσότητες από μολυσματικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων καρκινογόνων ουσιών PCBs, βρωμιούχων επιβραδυντικών φλόγας και φυτοφαρμάκων, όπως η διοξίνη και το DDT.

Σύμφωνα με τον Carpenter, τα πιο μολυσμένα ψάρια προέρχονται από τη Βόρεια Ευρώπη. «Για να καταναλώνετε τέτοιο είδος σολομού και ταυτόχρονα να μην αυξήσετε τον κίνδυνο καρκίνου, θα έπρεπε να τρώτε ένα δείπνο τέτοιου σολομού κάθε 5 μήνες», λέει ο Carpenter, του οποίου η μελέτη του 2004 για τη μόλυνση των ψαριών είχε λάβει μεγάλης έκτασης δημοσιότητα από τα μέσα ενημέρωσης, «…τόσο άσχημη είναι η κατάσταση».

Προκαταρκτικές επιστημονικές μελέτες έχουν συνδέσει επίσης το DDT με τον διαβήτη και την παχυσαρκία, αλλά μερικοί διατροφολόγοι πιστεύουν ότι τα οφέλη των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων αντισταθμίζουν τους κινδύνους. Υπάρχει επίσης ανησυχία για τις μεγάλες ποσότητες αντιβιοτικών και φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην εκτροφή αυτών των ψαριών. Όταν τρώτε σολομό ιχθυοτροφείου, παίρνετε μια καλή δόση από αυτά τα φυτοφάρμακα και τα αντιβιοτικά.

Η λύση: Προτιμήστε άγριο σολομό Αλάσκας. Αν στη συσκευασία γράφει «Ατλαντικού», τότε οπωσδήποτε είναι ιχθυοτροφείου. Δεν έχουν απομείνει εμπορικά αλιεύματα άγριου σολωμού στον Ατλαντικό. 

Συμβουλή εξοικονόμησης: Ο άγριος σολωμός Αλάσκας, σε κονσέρβα, είναι σχετικά οικονομικότερος.

Ο ερευνητής του καρκίνου, δεν θα πιει: Γάλα που παράγεται με τεχνητές ορμόνες

Ο Rick North είναι ο συντονιστής της δράσης «Εκστρατεία για την Ασφάλεια των Τροφίμων», της οργάνωσης «Γιατροί του Όρεγκον για την Κοινωνική Ευθύνη» και πρώην Δ/νων Σύμβουλος του παραρτήματος της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας (American Cancer Society), στο Όρεγκον.

Το πρόβλημα: Οι γαλακτοπαραγωγοί χορηγούν στις αγελάδες τους τεχνητή αυξητική ορμόνη των βοοειδών (rBGH ή rBST, όπως είναι επίσης γνωστή), προκειμένου να αυξήσουν την παραγωγή γάλακτος. Ωστόσο, έχει βρεθεί ότι η rBGH αυξάνει επίσης λοιμώξεις του μαστού στις αγελάδες, προκαλώντας ακόμα και την εμφάνιση πύον στο γάλα.

Οδηγεί επίσης στην εμφάνιση, στο γάλα, υψηλών επιπέδων μιας ορμόνης που ονομάζεται «ινσουλίνη αυξητικού παράγοντα» (Insulin-like Growth Factor ή IGF-1). Στους ανθρώπους, αντίστοιχα, τα υψηλά επίπεδα του IGF-1 μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση καρκίνου του μαστού, του προστάτη και του παχέος εντέρου. «Όταν η κυβέρνηση (σημ.μτφ.: στις ΗΠΑ) ενέκρινε την rBGH, θεωρήθηκε ότι η IGF-1 στο γάλα θα εξουδετερώνονταν μέσα στο ανθρώπινο πεπτικό σύστημα», λέει ο North.

Όπως αποδείχτηκε όμως, η καζεΐνη στο γάλα προστατεύει το μεγαλύτερο μέρος της IGF-1, σύμφωνα με πολλές ανεξάρτητες μελέτες. «Δεν είναι 100% αποδεδειγμένο ότι υπάρχει αύξηση κρουσμάτων καρκίνου στους ανθρώπους, από αυτό», παραδέχεται North. «Ωστόσο, η ορμόνη αυτή έχει απαγορευτεί στις περισσότερες βιομηχανικές χώρες».

(σημ.μτφ: η rBGH είναι απαγορευμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση)

Η λύση: Μελετήστε τις ετικέτες και βεβαιωθείτε ότι γράφουν «rBGH-free», «rBST-free», «χωρίς τεχνητές ορμόνες» ή «βιολογικό γάλα». Οι ετικέτες αυτές δηλώνουν προϊόν χωρίς rBGH.

Συμβουλή εξοικονόμησης: (σημ.μτφ: δεν χρειάζεται, ήδη στην Ελλάδα απαγορεύεται η χρήση αυτής της ορμόνης στην παραγωγή γάλακτος). 

Ο εμπειρογνώμονας βιολογικών τροφίμων, δεν θα φάει ποτέ: Συμβατικά (μη βιολογικά) μήλα.

Ο Mark Kastel, πρώην εκτελεστικό στέλεχος της αγροτικής βιομηχανίας, είναι συν-διευθυντής στο Cornucopia Institute, έναν οργανισμό που αντικείμενό του έχει την έρευνα και διαμόρφωση της αγροτικής πολιτικής και ο οποίος προωθεί την ιδέα των βιολογικών προϊόντων.

Το πρόβλημα: Εάν υπήρχε διαγωνισμός για τα «περισσότερο ποτισμένα με ζιζανιοκτόνα» φθινοπωρινά φρούτα, ο νικητής θα ήταν τα μήλα. Αναρωτιέστε ποιος είναι ο λόγος; Τα μήλα μπολιάζονται μεμονωμένα (κατάγονται από ένα δέντρο), έτσι ώστε κάθε ποικιλία να διατηρεί την ξεχωριστή γεύση της.

Ως εκ τούτου, τα μήλα δεν αναπτύσσουν ανθεκτικότητα στα παράσιτα και γι’ αυτό χρειάζεται να ψεκάζονται συχνά. Η βιομηχανία υποστηρίζει ότι τα κατάλοιπα αυτά δεν είναι επιβλαβή. Αλλά ο Kastel ανταπαντά ότι είναι κοινή λογική να προσπαθεί κανείς να περιορίζει την έκθεσή του στα χημικά αυτά, περιορίζοντας τα πιο ραντισμένα φρούτα, τα οποία είναι τα μήλα.

«Οι εργάτες στα αγροκτήματα εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης πολλών μορφών καρκίνου», λέει. Και, επιπλέον, ολοένα και περισσότερες μελέτες έχουν αρχίσει να συνδέουν την υψηλή επιβάρυνση του σώματος με φυτοφάρμακα (ανεξαρτήτως πηγής προέλευσης) με τη Νόσο του Πάρκινσον.

Η λύση: Αγοράστε βιολογικά μήλα. 

Budget Tips: Εάν δεν έχετε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσετε βιολογικά, φροντίστε να πλένετε καλά και να ξεφλουδίζετε τα συμβατικά μήλα. Ωστόσο, ο Kastel προσωπικά αρνείται να συμβιβαστεί. «Θα προτιμούσα να συμβιβαστώ, περιορίζοντας άλλα πράγματα, όπως τις αγορές διάφορων ακριβών ηλεκτρονικών gadget», λέει. «Κάνοντας κανα δυο τέτοιους μικρούς συμβιβασμούς, εξοικονομούν στην οικογένειά μου μια βιολογική διατροφή».

http://shmantikanea.blogspot.gr/